@Χάρης
Δεν καταλαβαίνω γιατί συγκρίνεις το εμβαδόν του ξυλοτύπου τοπικά στη γωνία με μια μικρή περιοχή (γωνία) της σκυροδετούμενης διατομής και όχι με όλη, όπως ακριβώς κάνεις στις πλευρές.
Η πλευρά επικοινωνεί με τον πυρήνα της διατομής ενώ η γωνία όχι;
Το πρόβλημα που εμφανίζεται τοπικά στις γωνίες δεν θα έπρεπε να εμφανίζεται και τοπικά επίσης στις πλευρές;
seismic Θα πω μόνο την γνώμη μου.
Αυτό οφείλεται στο τριχοειδές φαινόμενο. Ξέρω ότι ξέρετε τι είναι, αλλά είμαι αναγκασμένος να εξηγήσω για αυτούς που δεν ξέρουν.

Τριχοειδές, ονομάζεται κάθε φαινόμενο που παρουσιάζεται, όταν υγρά έρθουν σε επαφή με διάφορα στερεά σώματα. Π.χ. μέσα σε ένα ποτήρι με νερό βυθίζουμε έναν τριχοειδή σωλήνα. Έπρεπε, σύμφωνα με την αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων, η ελεύθερη επιφάνεια του νερού να βρίσκεται στο ίδιο ύψος και στο σωλήνα και στο ποτήρι. Παρατηρούμε όμως, ότι το νερό ανέρχεται μέσα στον τριχοειδή σωλήνα, ψηλότερα από την ελεύθερη επιφάνεια του νερού, που βρίσκεται στο ποτήρι.

Εξήγηση του φαινομένου των τριχοειδών σωλήνων αποδίδεται στις ελκτικές δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ των μορίων διαφορετικών υλικών. Το νερό ανεβαίνει στους τριχοειδείς σωλήνες του γυαλιού καθώς οι ελκτικές δυνάμεις μεταξύ των δύο διαφορετικών υλικών που έρχονται σε επαφή, είναι μεγαλύτερες από αυτές που αναπτύσσονται μεταξύ των ομοειδών μορίων του νερού.

Οι κινήσεις του νερού π.χ. σε πορώδη υλικά όπως το μπετόν χαρακτηρίζονται ως τριχοειδή φαινόμενα. Τροφοδοτούνται από τις δυνάμεις πρόσφυσης του νερού στους πόρους του μπετόν καθώς και από τις δυνάμεις συνοχής του και κύρια την επιφανειακή τάση του. Είναι δηλαδή μοριακό φαινόμενο. Η Ανοδική Υγρασία οφείλεται στα τριχοειδή φαινόμενα.
Το σύστημα των τριχοειδών πόρων του μπετόν παίζει το ρόλο των λεπτών σωληνίσκων όπου οι δυνάμεις πρόσφυσης και συνοχής υπερνικούν τη βαρύτητα – λόγω των μικροσκοπικών διαστάσεών τους – και τροφοδοτούν ανοδική κίνηση.

Σύνοψη:

Ο δρόμος για την Ανοδική Υγρασία είναι το τριχοειδές σύστημα των οικοδομικών υλικών, μέσα στο οποίο κινούνται ανοδικά τα μόρια του νερού.

Φαντάσου τώρα, δύο ανταγωνιστές, που ο ένας τραβάει το σχοινί από την μία, και ο άλλος από την άλλη.
Ο ένας ανταγωνιστής είναι ο ξυλότυπος, και ο άλλος ανταγωνιστής είναι το σκυρόδεμα.
Και οι δύο διψάνε για νερό. Εκεί που θα σπάσει το σχοινί, εκεί είναι που θα εμφανισθεί η ρωγμή στο σκυρόδεμα.

Τώρα γιατί το πρόβλημα εμφανίζεται στις γωνίες, και όχι στις πλευρές.
1) Διότι ο γωνιακός οπλισμός έχει μεγαλύτερη διάμετρο, και απομονώνει τον έναν ανταγωνιστή που είναι το κύριο σώμα του σκυροδέματος του υποστυλώματος.
2) Το γωνιακό εμβαδόν του ξυλοτύπου έχει μεγαλύτερο εμβαδών ( λόγο γωνίας ) από τον πλευρικό ξυπότυπο, και διαχειρίζεται λιγότερο σκυρόδεμα από ότι ο πλευρικός ξυλότυπος. Οπότε το γωνιακό σκυρόδεμα πίσω από τον γωνιακό οπλισμό, ξεραίνετε πιο γρήγορα από το πλευρικό. Είναι θέμα διαφοράς δυναμικού. Οπότε ο οπλισμός όπως ρωτά ο dn102 για μένα παίζει τον ρόλο του για την δημιουργία της ρηγμάτωσης.
Φυσικά αν αυτά που λένε οι κανονισμοί, όπως είπε ο κύριος marsellos εκτελεσθούν, δεν θα υπάρχει πρόβλημα.
Όμως το πρόβλημα υπάρχει διότι συνήθως δεν εκτελούνται οι κανονισμοί, με αποτέλεσμα αρκετές φορές να έχουμε ανομοιόμορφη ξήρανση η οποία δημιουργεί το πρόβλημα της ρηγματωσης.
Όταν λέω κατακόρυφα, εννοώ από την δοκό προς την πλάκα, κατά μήκος του γραμμικού οπλισμού.
Συνήθως αυτή η ρωγμή εμφανίζεται κατά μήκος του γραμμικού οπλισμού, και σταματά λίγο πριν την δοκό και την πλάκα.
@Χάρης
Αν πάλι οι ρωγμές εμφανίζονται μόνο στις ακμές, τότε θα εμφανίζονται όχι μόνο χαμηλά στη βάση τους στύλου αλλά σ' όλο το μήκος της ακμής (ύψος στύλου).
Αν ισχύουν μάλιστα τα όσα λες, τότε θα έπρεπε να εμφανίζεται και σε δοκούς, τοιχία, πλάκες, όπου υπάρχουν ακμές (γωνίες) ξυλοτύπων.
seismic
Στην δοκό εμφανίζεται η ρωγμή αυτή, αλλά όχι τόσο συχνά όπως στα υποστυλώματα. Για μένα είναι θέμα υδροαπορρόφησης και υδροστατικής πίεσης.
Δηλαδή το νερό της δοκού καθώς στραγγίζει, βρέχει τον γωνιακό ξυλότυπο της δοκού, και αποφεύγουμε την ρωγμή.
Το ίδιο συμβαίνει και στο πάνω και κάτω μέρος του υποστυλώματος, και αποφεύγουμε την ρωγμή.