1. Όντως, ο 4178 δεν είναι ξεκάθαρος, διότι δεν γίνεται αναφορά στα χιλιοστά που αναφέρονται στο συμβόλαιο, αλλά η μόνη αναφορά που υπάρχει σε "ποσοστό συνιδιοκτησίας της οριζοντίου ή καθέτου ιδιοκτησίας" είναι στους πίνακες αναλογισμού και κατ' επέκταση στις συμβολαιογραφικές πράξεις σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών. Δεν γνωρίζω κάποιο άλλο έγγραφο ή διαδικασία που να χρησιμοποιεί τον όρο. Λογικά λοιπόν συμπεραίνω ότι ο 4178 αναφέρεται σε αυτό.

2. Ο αέρας με τα 100 χιλιοστά, έχει να κάνει με την μελλοντική δόμηση (δικαίωμα υψούν, δεν το λένε οι συμβολαιογράφοι; ) όταν δεν έχει εξαντλήθεί η δόμηση του οικοπέδου. Με την ανέγερση στο μέλλον της νέας οριζόντιας ιδιοκτησίας, αυτή παίρνει τα 100 χιλιοστά και η τελικώς πραγματοιποιούμενη δόμηση που θα αντιστοιχεί στο σύνολο των οριζοντίων ιδιοκτησιών θα είναι 100%. Ειδάλως, αν ο αέρας δεν δέσμευε χιλιοστά, που θα βρισκόντουσαν για να αποδοθούν στη νέα ιδιοκτησία; Θα έπρεπε να γίνει επανακαθορισμός των χιλιοστών σε όλες της οριζόντιες ιδιοκτησίες και τροποποίηση της πράξης.

3.α) Πράγματι, στο παράδειγμά σου, τα χιλιοστά που δόθηκαν στο υπόγειο είναι πολλά (συνήθως δίνουμε 1 με 2 χιλιοστά), αλλά με αυτά τα χιλιοστά συντάχθηκε η πράξη και αυτά τα χιλιοστά τα απεδέχθησαν όλοι οι κύριοι των ιδιοκτησιών, οπότε δικαίως ή αδίκως, αυτά ισχύουν.

β) Οι υπόγειες αποθήκες, μπορεί να μην προσμετρούν στη δόμηση, αλλά είναι πραγματική υλοποιημένη ιδιοκτησία και σαν τέτοια δικαιούται χιλιοστά επί του οικοπέδου. Το ίδιο δεν συνέβαινε και με τις κλειστές θέσεις στάθμευσης του ισογείου όταν δεν προσμετρούσαν στη δόμηση;

4. Το δίκαιο θα ήταν να υπήρχε μεταβολή των χιλιοστών με τον όροφο, διότι όπως γράφεις, αυτά έχουν να κάνουν με την αξία της κάθε ιδιοκτησίας. Δεν υπάρχει αδικία ως προς του άλλους ιδιοκτήτες, διότι ο ιδιοκτήτης των 100τμ. του 3ου ορόφου για παράδειγμα, πλήρωσε για την ιδιοκτησία του περισσότερα από τον ιδιοκτήτη των 100τμ. του 1ου ορόφου, οπότε δικαίως του αντιστοιχίζονται και περισσότερα χιλιοστά. Τούτο όμως θα σήμαινε ότι ο συντάκτης μηχανικός του πίνακα αναλογισμού, θα έπρεπε κάθε φορά να τρέχει σε εφορίες για να ζητά τις αντικειμενικές αξίες ανά περιοχή και όροφο, κάτι που δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό. Ένας τρόπος αντιμετώπισης αυτού, είναι να δίνεται ένας συντελεστής βαρύτητας σε κάθε όροφο (1 για το ισόγειο, 1.05 για τον 1ο όροφο, 1.10 για τον 2ο κ.ο.κ.) ώστε να προκύπτουν και διαφορετικά ποσοστά συνιδιοκτησίας σε ίσου εμβαδού, αλλά σε διαφορετικούς ορόφους διαμερίσματα.