Είναι στο χέρι μας, που θα κατευθύνουμε τις τέμνουσες.
Αν ο σεισμός τις κατευθύνει στα κάθετα στοιχεία σε οριζόντια φόρτιση, τότε είναι αδύνατον να μπορέσουν τα κάθετα στοιχεία να τις αντιμετωπίσουν.
Αν όμως κατευθύνουμε τις τέμνουσες ελεγχόμενα κάθετα στα στοιχεία του φέροντα, αυτές αδυνατούν να κάνουν ψαθυρό το στοιχείο, διότι έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλη διατομή, οπότε και τεράστια αντίσταση.

Είναι εύκολα μία κολόνα να κοπεί οριζόντια.....πολύ δύσκολα να κοπεί εγκάρσια.

Πως μπορούμε να αλλάξουμε την φορά στις τέμνουσες.

Όταν η κολόνα είναι τοιχίο, και έχει μεγάλη διατομή κάτοψης, και το πακτώσουμε στα δύο άκρα του με το έδαφος, κάνοντας την πάκτωση του εδάφους με την βάση του, ή με την κορυφή του, τότε στον σεισμό θα συμβεί το εξής.

Κατά την διέγερση του σεισμού, δεν θα έχουμε καμία οριζόντια τέμνουσα στο τοιχίο, καμία ροπή στον κόμβο, κανένα λοξό τόξο.

Απλός θα έχουμε μία ανοδική αντίδραση στο δώμα ή στην βάση του τοιχίου εναλλάξ, και μία άλλη αντίδραση καθοδικών φορτίων στην άλλη άκρη της βάσης του εναλλάξ.

Αυτές οι δύο αντιδράσεις δημιουργούν μία διαγώνιο τέμνουσα μεταξύ οροφής και βάσης, η οποία διότι έχει μεγάλο μήκος, και διότι είναι μέσα στο κέντρο βάρους του στοιχείου, δεν είναι ψαθυρή.

Προυπόθεση για να συμβούν αυτά, είναι να σχεδιάζουμε κάθε φορά ξεχωριστά για κάθε τοιχίο, και να μην υπολογίζουμε τον φέροντα σαν δομική οντότητα. ( η οποία προέρχεται από την σύνδεση των κολονών με τους δοκούς. )

Με την σωστή διαστασιολόγιση και μία σωστή κοιτόστρωση πακτωμένη με το έδαφος σε κατάλληλα σημεία και όχι μόνο , έχουμε λύση το πρόβλημα του σεισμού δια παντός.
Βασικά προτείνω κατασκευή με μεταλλότυπους, εξολοκλήρου με Ο.Σ πακτωμένη με το έδαφος ώστε να καταργήσουμε τα καθοδικά φορτία προερχόμενα από την τάση ανόδου του τοιχίου κατά την ταλάντωση του φέροντα.

Ή μεταλλική σύμμεικτη κατασκευή με χιαστή και πακτωμένη στα άκρα της με το έδαφος.