Nαι, όντως για διαφορετικά πράγματα πρέπει να μιλάτε.

Ο sundance μάλλον ρωτάει για την περίπτωση "ντουλαπιών", ή αρμό διακοπήε εργασιών για άλλους πρακτικούς λόγους.
Ο rigid αναφέρεται στο στάρωμα όπως επισημαίνει και ο συνάδελφος abgr παραπάνω.

Στην πράξη έξω επικρατούν διάφοροι τρόποι σκυροδέτησης. Συνήθως είναι:
1. καθαριότητας
2. πέλματα ΠΔ
3. κορμοί ΠΔ
4. τοιχία υπογείων
5. επίχωση και πλάκα επί εδάφους. κ.ο.κ.
Βάζω πρώτα τα τοιχία και μετά την επίχωση γιατί αλλιώς γεμίζει κατα την επίχωση ο χώρος των αναμονών με μπάζα και είναι πολύ δύσκολο να καθαριστεί επαρκώς.
Βέβαια το 3 και 4 μπορούν να γίνουν μαζί.
Για λόγους οικονομίας και αν αυτό είναι πρακτικά εφικτό (και εμπιστευόμαστε και τα συνεργεία ω προς τις χαράξεις και τους οδηγούς) οι οπλίσμοί των κατασκορύφων καλό είναι να μπαίνουν μονοκόμματοι από θεμελίωση μέχρι αναμονές για το ισόγειο.

Αν το έργο είναι πολύ μεγάλο, συνήθως δεν γλιτώνεις αρμούς διακοπής κατα μήκος των στοιχείων. Το θέμα είναι ποια είναι τα πιο ενδεδειγμένα σημεία για τους αρμούς αυτούς.
Αλλωστε σε τέτοια έργα ο μελετητής πολλές φορές προτείνει τις θέσεις των αρμών διακοπής εργασιών.

Όσον αφορά τα "ντουλάπια" εμένα με πειράζει περισσότερο η διακοπή της εργασίας στη θεμελίωση παρά στα τοιχώματα (τα ελαφρώς οπλισμένα) του υπογείου.

Σε μία παρόμοια περίπτωση που θα αντιμετωπίσω σύντομα, σκέφτομαι να αντιστηρίξω προσωρινά το όμορο με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα με οπλισμό, το οποίο θα λάβει το πάχος του υπερκείμενου αντισεισμικού αρμού.

Για ένα υπόγειο των 300-400μ2 (όπως αναφέρει ο sundance παραπάνω), δεν νομίζω ότι χρειάζεται να γίνει διακοπή εργασιών. Αρκεί ο καλουπατζής να έχει όλη τη ξυλεία που χρειάζεται και να υπάρχει σωστή τροφοδοσία από τη μονάδα του σκυροδέματος. Σε αυτή των περίπτωση νομίζω ότι μπορούν να σκυροδετηθούν σε μία μέρα.