Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες της υπόθεσης και τι ήταν αυτό που οδήγησε σε αντιδικία.
Μπορεί ο ιδιοκτήτης να στράφηκε κατά του εργολάβου (μη μηχανικός) για τον α ή β λόγο και τελικά να την πλήρωσε ο επιβλέπων μηχανικός.
Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι βάσει της λογικής του δικαστηρίου θα έπρεπε εργολάβοι να είναι μόνο μηχανικοί.
Γιατί μόνο οι φαρμακοποιοί να έχουν το σχετικό δικαίωμα για φαρμακεία, ακόμα και σήμερα όπου απαιτείται να έχουν το 20% των μετοχών;

Στον ΚΤΣ-1997, Άρθρο 15, §15.16 γράφει:
"Τα αποτελέσματα των ελέγχων θα φυλάγονται από τον κύριο του έργου και θα αποτελούν τα "Πιστοποιητικά αντοχής σκυροδέματος" του έργου.
Σε περίπτωση συνιδιοκτησίας (οριζόντιας ή κατακόρυφης), έγγραφα των πιστοποιητικών αυτών θα έχουν όλοι οι συνιδιοκτήτες.
Ο αγοραστής έτοιμου διαμερίσματος ή οικοδομής είναι υποχρεωμένος να ελέγχει ότι τα προηγούμενα πιστοποιητικά συνοδεύουν τους τίτλους κυριότητας της οικοδομής."

Άρα:
1) τα πιστοποιητικά αντοχής σκυροδέματος πρέπει να συνοδεύουν τους τίτλους κυριότητας της οικοδομής,
2) ο αγοραστής πρέπει να ελέγχει ότι τα πιστοποιητικά συνοδεύουν τους τίτλους κυριότητας.

Και ερωτώ, ο συμβολαιογράφος τι ρόλο βαράει;
Δεν θα πρέπει να ενημερώσει τον αγοραστή για τις υποχρεώσεις του αυτές;
Τον ενημερώνει;
Δεν θα έπρεπε να έχει ευθύνες (δεν αναφέρονται πουθενά) ο συμβολαιογράφος που δεν κάνει σωστά τη δουλειά του και δεν ενημερώσει τον αγοραστή;
Αν είναι έτσι, τι τους χρειαζόμαστε τους συμβολαιογράφους να κάνουμε και εμείς οι μηχανικοί συμβόλαια.
Μετά από υποχρεωτικά σεμινάρια και εξετάσεις βέβαια για να μη χάσουν τα φράγκα τα ΚΕΚ και το ΤΕΕ.