Γενικά συμπεράσματα από σεμινάριο Ευρωκωδίκων Αθήνας 23-25.11.2009

[palex]

Ας κάνουμέ εδώ μια πιο ανοικτή συζήτηση γύρω από οσα ειπωθηκαν σε αυτό το σεμινάριο και μία περίληψη γύρω απο σημαντικά σημεία όπως τα εξελαβε ο καθένας.

Ξεκινάω μεταφέροντας ποστ μου απο αλλο thread:
Γενικά απο όλο το σεμινάριο παρατήρησα αδυναμία απαντήσεων στα καυτά θέματα που μπορέι να απασχολόυν στο πεδίο της πραξης ενα μηχανικό, πραγμα βεβαια που δεν μου φαίνεται περίεργο καθώς πολλα θέματα σηκώνουν πολλες διαφορετικές ερμηνίες και τελικά αν τα είχαν ξεκαθαρίσει όλα θα μας τα είχαν πει και από τα αμφιθέατρα.
Πολλά κενα και πραγματα που πρεπει να αλλαξουν στο EC7 ανέφερε ο Καββαδάς και Αναγνωστόπουλος, όπως προέκυψαν εκεινη την ώρα απο την συζήτηση στο σεμινάριο, ενω και η Βιντζηλαίου ανέφερε οτι ο EC6 δεν καλυπτει τις τοιχοποιίες των υφισταμένων (ακανόνιστες λιθοδομές κλπ) για τις οποίες βρισκόμαστε στο απόλυτο κενό.
Επίση ο Μπανιωτοπουλός για τις κατασκευες απο δομικό αλουμίνιο ανέφερε ότι το θεμα της πυραντοχής είναι υπο διερευνηση.
Αντίστοιχα ο Καρυδάκης ανεφερε για τις συμμικτες οτι τα θέματα των συνδέσεων και των κόμβων δεν εχουν διερευνηθεί ενώ παραμενει πρόβλημα το θέμα της αναστροφής των ροπών στα ακρα ενος αμφίπακτου δοκαρίου που θα πρέπει μαλλον να το διαμορφώνουμε σαν άρθρωση για τα κατακορυφα φορτία (και για τον σεισμό τι θα κανουμε στα πλαισια?)
Κοινος παρανομάστης σε όλους τους ομιλητές ήταν η αναφορά ότι επειδή διαφωνουσαν οι διαφορες χωρες, επιλέχθηκε όταν υπήρχε διαφωνία έιτε να μην γραφτεί τίποτα είτε να γραφτουν ολες οι μέθοδοι με δυνατότητα επιλογής.
Κοινως πολλα θέματα θα παραμείνουν ομιχλώδη ακόμα και μετα την εφαρμογή των ευρωκωδίκων.