Σε αυτοψία από την ΥΔΟΜ σε πελάτη μου όπου έχει κάνει εξέδρα σε κοινόχρηστο (δημοτικό) χώρο, του έχει επιβλήθεί πρόστιμο το οποίο έχει υπολογισθεί από την ΥΔΟΜ με αναλυτικό, κάνοντας χρήση του Αρ. 7.09 (σουηδική ξυλεία). Βάσει του αναλυτικού προϋπολογισμού, κάνονας χρήση ενός ποσοστού αυτού αν δεν κάνω λάθος, του έχει επιβληθεί και το πρόστιμο ανέγερσης διατήρησης κτλ...που θα πρέπει να πληρώσει.

Η ένσταση μου σε αυτήν την διαδικασία είναι ο τρόπος υπολογισμού του αναλυτικού προϋπ. με το συγκεκριμένο άρθρο καθώς είναι μακρά πιο ακριβό από το κόστος του δαπέδου που έχει τοποθετηθεί.
Ο ισχυρισμός μου δηλαδή είναι ότι στην πραγματικότητα έχει τοποθετηθεί εξωτερικό δάπεδο εμποτισμένο, σουηδικής ξυλείας το οποίο έχει στερεωθεί σε κάποια καδρόνια τα οποιά απλά πατάνε στο έδαφος και η επιφάνεια του ξύλου δεν έχει υποστεί καμία επεξεργασία πλην εμποτισμού. Το κόστος αγοράς αυτού του ξύλου είναι στα 9Ε/m^2 και η όλη εργασία δεν ξεπερνά επίσης τα 9Ε/m^2 κάνοντας δηλαδή ένα σύνολο γύρω στα 18Ε/m^2 έναντι των 35,22 που δίνει ο αναλυτικός.
Κάνοντας επίσης και μία έρευνα είδα ότι και σε άρθρα του Σουφλιά π.χ., Αρ. ΟΙΚ 53.20 η τιμή κυμαίνεται περίπου στα 31Ε/m^2 όπου η περιγραφή του αρθρου αυτή συμπεριλαμβάνει και παραπάνω εργασίες (π.χ., ικριώματα κτλ) οι οποίες δεν έχουν υλοποποιηθεί εδώ. Κάτι παρόμοιο λοιπόν συμβαίνει και με το Αρ. 7.09 του αναλυτικού, το οποίο νομίζω ότι στις περισσότερες περιπτώσεις-αφορά εσωτερικά δάπεδα. Με τον ισχυρισμό αυτό θα ήθελα να κάνω ένσταση για να υπολογισθεί το πρόστιμο με μικρότερη τιμή κόστους, αυτήν των 18Ε/m^2.
Ποια η γνώμη σας για το θέμα αυτό και που αναγράφεται η σειρά προτεραιότητας που θα πρέπει να δίνουμε στην χρήση του αναλυτικού του 4178 ή των άρθρων Σουφλιά ή του πραγματικού κόστους από έρευνα αγοράς...
Ευχαριστώ