Είναι γεγονός ότι το ασφαλιστικό είναι ένα πρόβλημα με πολύ πολύ δύσκολη και επώδυνη λύση
Οι λόγοι γνωστοί και απλώς και δεν τους αναφέρω στην παρούσα ανάρτηση.
Αντιθέτως, επικεντρώνομαι στο τι πρέπει να γίνει.

Οι προτάσεις που παραθέτω ας αποτελέσουν την αρχή μιας συζήτησης.
  1. Επιλογή της ασφαλιστικής κατηγορίας από τον ασφαλισμένο μηχανικό και όχι αυτόματη μεταφορά στην ανώτερη μετά από κάθε τρία έτη.
    ΜΆ αυτόν τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα επιλογής στον ασφαλισμένο να παραμείνει στην 1η ασφαλιστική κατηγορία και να μην αυξηθούν τα ασφάλιστρα.
  2. Όποιος χρωστά ασφαλιστικές εισφορές να μην καλείται να πληρώσει τις εισφορές που αναλογούν στον κλάδο υγείας (πρώην ΚΥΤ, νυν ΕΟΠΥΥ) για το διάστημα που δεν είχε ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
  3. Τα ποσοστά των προσαυξήσεων να είναι μεταβλητά από εξάμηνο σε εξάμηνο και να μειωθούν σε νούμερα όχι πολύ μεγαλύτερα των επιτοκίων της Τράπεζας Αττικής για προθεσμιακές καταθέσεις ύψους π.χ. 500.000¤.
  4. Δυνατότητα πληρωμής μόνο των εισφορών του κλάδου υγείας ώστε ακόμα και σε περίπτωση αδυναμίας κάποιου να πληρώσει το σύνολο των εισφορών να μπορεί να έχει ιατροφαρμακευτική κάλυψη για τον ίδιο και για τα παιδιά του, πληρώνοντας μόνο 45¤ τον μήνα.
  5. Να δίνεται περίοδος χάριτος έξι μηνών σε όποιον δεν έχει πληρώσει ούτε τα 45¤/μήνα που αντιστοιχούν στον κλάδο υγείας. Στο διάστημα αυτό θα παρέχεται πλήρης ιατροφαρμακευτική κάλυψη.
  6. Εφόσον πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές υπέρ ΟΑΕΔ (10¤/μήνα) να μπορούμε και εμείς οι μηχανικοί ελεύθεροι επαγγελματίες να λάβουμε επίδομα ανεργίας αν διακόψουμε την επαγγελματική μας δραστηριότητα.
  7. Επειδή ο ΕΟΠΥΥ δεν καλύπτει τις ανάγκες μας, να λάβει πρωτοβουλία το ΤΕΕ για προαιρετική ιδιωτική υγειονομική ασφάλιση των μελών του. Το κάνουν μεγάλες εταιρίες στην Ελλάδα για τους εργαζομένους τους. Γιατί να μην το κάνει το ΤΕΕ, έτσι κι αλλιώς προαιρετικό θα είναι. Τι θα κερδίσουμε; Μα φυσικά το ΤΕΕ με πάνω από 100.000 ενεργά μέλη μπορεί να διαπραγματευθεί πολύ-πολύ καλύτερους όρους απΆ ό,τι αν πάει ο καθένας από εμάς μεμονωμένα να υπογράψει μια τέτοια σύμβαση.
  8. Να συνεργαστούμε με ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία που να προσφέρει συμβόλαια ασφάλισης επαγγελματικής ευθύνης. Η ασφάλιση να είναι προαιρετική. Γιατί να το κάνει το ΤΕΕ; Για τον ίδιο λόγο που αναφέρθηκε παραπάνω, άλλη διαπραγματευτική δύναμη έχει το ΤΕΕ με >100.000 μέλη κι άλλη ο καθένας μεμονωμένος.
  9. Να υπάρχει δυνατότητα διαγραφής από το ΤΣΜΕΔΕ χωρίς διαγραφή από το ΤΕΕ. Δεν μπορούμε να κρυβόμαστε πίσω από «το ΤΣΜΕΔΕ ασφαλίζει την ιδιότητα». Σχετικά έχει τοποθετηθεί και ο Συνήγορος του Πολίτη προ 10ετίας!
  10. Τα ομόλογα του ΤΣΜΕΔΕ που «κουρεύτηκαν» να επιστραφούν στο ΤΣΜΕΔΕ είτε με μορφή νέων ομολόγων μεγαλύτερης διάρκειας, είτε ως μετοχές σε δημόσιες επιχειρήσεις, είτε ως γη που μπορεί να αξιοποιηθεί.
  11. Πρέπει να πάψει αυτή η διάκριση μεταξύ ασφαλισμένων μετά και προ 01.01.1993. Τα όρια συνταξιοδότησης να είναι τα ίδια για όλους και οι συντάξεις να είναι ανάλογες των εισφορών που έχει πληρώσει ο καθένας μας χωριστά στο σύνολο του επαγγελματικού του βίου.
  12. Οι εισφορές των μισθωτών, δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, να είναι υποχρεωτικές μόνο για τους κλάδους και στο ύψος των εισφορών των ελευθέρων επαγγελματιών.
    Δηλαδή, να μην έχει σημασία αν είσαι μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας. Αίρεται έτσι ένα αντικίνητρο προς τις επιχειρήσεις να μην προσλαμβάνουν τους μηχανικούς ως μισθωτούς αλλά να «συνεργάζονται» και να είναι οι μηχανικοί με το λεγόμενο «μπλοκάκι».
  13. Να καταργηθούν πλήρως οι εργοδοτικές εισφορές. Για τον ίδιο λόγο που αναφέρθηκε παραπάνω. Για τον εργαζόμενο μισθωτό δεν έχει σημασία το ύψος των ασφαλιστικών του εισφορών, σημασία έχει τι μπαίνει καθαρά στην τσέπη! Αυτό μπορεί να μείνει σταθερό, είτε οι εισφορές ονομάζονται εργοδοτικές είτε όχι. Υπεύθυνος για την απόδοση των εισφορών να είναι ο άμεσα ωφελούμενος, δηλαδή ο ασφαλισμένος και όχι ο εργοδότης. Για να μην έχουμε και φαινόμενα όπου ο εργοδότης παρακρατά τις ασφαλιστικές εισφορές από τον μισθό του εργαζόμενου και τελικά δεν τις αποδίδει!
  14. Ασφαλιστικές εισφορές μισθωτών για ασθένεια, μητρότητα, ΟΕΚ, ΟΕΕ κ.λπ. να είναι προαιρετικές. Στους ελεύθερους επαγγελματίες δεν υπάρχουν. Εκείνοι δεν αρρωσταίνουν, δεν γεννούν παιδιά;
  15. Να καταργηθούν όλες οι εισφορές υπέρ ΤΣΜΕΔΕ (2%) + ΕΜΠ (1%) στις αμοιβές των ελευθέρων επαγγελματιών. Οι εισφορές δεν μπορεί να είναι φόρος συνδεδεμένος με τον τζίρο μάλιστα και όχι τα κέρδη! Γιατί το ΕΜΠ και τις λοιπές πολυτεχνικές σχολές να τις πληρώνουν μόνο οι ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί; Πώς θα φαινόταν στους μισθωτούς να μπει φόρος 1% επί των ακαθάριστων μάλιστα αμοιβών τους υπέρ ΕΜΠ;
  16. Να είναι γνωστός σΆ όλους και σταθερό το ύψος των εισφορών, της σύνταξης και του χρόνου λήψης αυτής, από την αρχή ένταξης στο ΤΣΜΕΔΕ, ώστε να μπορούμε να κάνουμε τον προγραμματισμό μας. Το βέλτιστο βέβαια θα ήταν να είναι προαιρετική η ασφάλιση στα δημόσια ταμεία και η επιλογή από τον μηχανικό μεταξύ δημόσιας ή ιδιωτικής ή συνδυασμού. Αν θεωρείται ο πολίτης ώριμος να πιάσει όπλο και να υπηρετήσει την χώρα, αν θεωρείται ώριμος για να ψηφίσει και να εκλέξει την κυβέρνηση αυτής της χώρας, δεν μπορεί να μην θεωρείται ώριμος για να επιλέξει το πού θα ασφαλιστεί!
  17. Η Τράπεζα Αττικής πρέπει να προσφέρει το κάτι παραπάνω στους μετόχους της, εμάς τους μηχανικούς και να μην κάνει διαχωρισμούς μεταξύ μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών.
    Δεν είναι δυνατόν να μην δίνει κάτι παραπάνω στο επιτόκιο στις προθεσμιακές, δεν είναι δυνατόν το επιτόκιο στις καταθέσεις ταμιευτηρίου να είναι μικρότερο άλλων τραπεζών ακόμα και απΆ αυτό για τον λογαριασμό «μηχανικού», δεν είναι δυνατόν να έχει πρόγραμμα καταθέσεων ταμιευτηρίου με επιτόκιο 4% για μισθωτούς μόνο και όχι για ελεύθερους επαγγελματίες.


Γενικώς:
_ Οι ασφαλιστικές εισφορές δεν μπορεί να είναι συνδεδεμένες με τον τζίρο ή με το ύψος του μισθού, πρέπει να είναι σταθερές ως ποσό.
_ Η σύνταξη να υπολογίζεται βάσει των εισφορών του εργαζομένου σΆ όλο τον επαγγελματικό του βίο.
_ Δεν πρέπει να περιμένουμε από το κράτος να μας πληρώσει τη σύνταξη, γιατί το κράτος πού θα τα βρει, θα μας τα πάρει μέσω της φορολογίας οπότε έχουμε έναν φαύλο κύκλο. Πρέπει να βασιζόμαστε στις δυνάμεις μας, στις εισφορές που πληρώνουμε εμείς και στον προγραμματισμό που κάνουμε εμείς.

Τα παραπάνω είναι όπως είπα κάποιες σκέψεις, προτάσεις προς συζήτηση.
Αντιπαραθέστε τις δικές σας προτάσεις, προβληματισμούς, ενστάσεις.