Το θέμα της σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας σε υφιστάμενη πολυώροφη οικοδομή (με ή χωρίς αυθαίρετες κατασκευές) έχει συζητηθεί εκτενώς. Με βάση την αρχή που υποστηρίζω ότι, τα χιλιοστά επί του οικοπέδου μιας (μετά τη σύσταση, ανεξάρτητης οριζόντιας) ιδιοκτησίας πρέπει να δίνουν τη δυνατότητα κατασκευής ιδιοκτησίας με το ίδιο εμβαδόν, στην περίπτωση ανακατασκευής της οικοδομής, η μέθοδος κατάρτισης του πίνακα κατανομής χιλιοστών πρέπει να στηρίζεται στα εμβαδά (ή, έστω, στους όγκους) των ιδιοκτησιών και των κοινόχρηστων χώρων.

Στην περίπτωση, όμως, μιας παλιάς οικοδομής που αφενός έχει κατασκευαστεί σε δύο φάσεις και συγκεκριμένα το πρώτο τμήμα (ισόγειο-καταστήματα και όροφος-διαμέρισμα) με πέτρινους περιμετρικούς και ενδιάμεσους τοίχους και το δεύτερο (1964), κατ' επέκταση του πρώτου σε ισόγειο και όροφο (διαμερίσματα στον ακάλυπτο), με σκελετό από οπλισμένο σκυρόδεμα και τούβλα, αφετέρου περιλαμβάνει πχ α) στο ισόγειο, δύο καταστήματα (δηλαδή πλεονεκτικά από απόψεως εκμετάλλευσης) και ένα διαμέρισμα που βλέπει στον ακάλυπτο (μειονεκτικό), και β) στον όροφο, ένα διαμέρισμα που βλέπει στο πρόσωπο του οικοπέδου (πλεονεκτικό) και ένα διαμέρισμα που βλέπει αποκλειστικά στον ακάλυπτο (μειονεκτικό), και, επομένως, οι αξίες κάθε (μετά τη σύσταση, ανεξάρτητης) ιδιοκτησίας είναι σημαντικά διαφορετικές, μήπως θα πρέπει η κατανομή να γίνει με βάση την αξία τους;

Ένα δεύτερο ερώτημα είναι σχετικό με την παλαιότητα της οικοδομής, και ειδικότερα με το γεγονός ότι δεν έχει κατασκευαστεί με τους ισχύοντες σήμερα κανονισμούς (αντισεισμικός, κτιριοδομικός κλπ) και, επομένως, θα δημιουργηθούν προβλήματα και θέματα σχετικά πχ με την στατική επάρκεια της οικοδομής, στην περίπτωση εξάντλησης του σδ (με επέκταση καθ' ύψος), πολύ περισσότερο, μάλιστα, αν συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι η οικοδομή αποτελείται, στην πραγματικότητα, από δύο ανεξάρτητα, στατικώς, κτίσματα. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι, αν είναι σωστή η σκέψη, να αποδοθεί ένας αριθμός χιλιοστών στον υπολειπόμενο σδ (προσοχή: όχι στο δικαίωμα υψούν), συναρτημένος ή όχι με την επιφάνεια του υπολειπόμενου σδ, και, για τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ώστε να θεωρηθεί αυτός ο αριθμός χιλιοστών ως μία ιδιοκτησία που θα ανήκει εξ αδιαιρέτου σε όλους τους συνιδιοκτήτες.

Καταλαβαίνω ότι, τα παραπάνω δεν αποτελούν μια συνηθισμένη και καθημερινή περίπτωση αλλά οι καλοί μηχανικοί στις δύσκολες ασκήσεις φαίνονται. Ευχαριστώ, εκ των προτέρων, όλους όσοι ασχοληθούν με τα συγκεκριμένα ερωτήματα και καταθέσουν την άποψη και την εμπειρία τους.