Συνάδελφοι τα φώτα σας παρακαλώ.

Σε οικοδομή με οικοδομική άδεια του 1954, υπάρχει σήμερα στο ημιυπόγειο, ακίνητο που σήμερα λειτουργεί ως κατάστημα.
Το ακίνητο αυτό ήταν κατοικία σύμφωνα με τον τίτλο, που μετά το '83 έγινε η αυθαίρετη αλλαγή χρήσης σε κατάστημα.

Στην Ο.Α. εμφανίζεται ως καταφύγιο.

Πώς το αντιμετωπίζω?

Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου έκανε μόνο μια αυθαίρετη αλλαγή χρήσης από κατοικία σε κατάστημα.
Δεν ξέρω πώς και πότε έγινε κατοικία. Ίσως να έγινε και από την κατασκευή, αφού στα σχέδια το ύψος του είναι 2,00μ, ενώ στην πραγματικότητα είναι 2,40 το καθαρό ελεύθερο ύψος.

Περίπτωση 1
Να ψάξω να βρω τα αρχικά συμβόλαια για να διαπιστώσω αν πουλήθηκε εξ' αρχής ως κατοικία ή όχι.
Αν ναι, που το θεωρώ το πιο πιθανό, τη αυθαιρεσία την έκανε ο εργολάβος και πιθανόν ο σημερινός ιδιοκτήτης να απαλλάσσεται της προσθήκης τετραγωνικών στη δόμηση.
Αλλά πάλι, ποιός θα χρεωθεί αυτήν την υπέρβαση δόμησης?
Υπέβαση δόμησης.... Άραγε ισχύει ο όρος? τι περιορισμοί ίσχυαν το '54? Η Ο.Α. δεν αναφέρει την "ολική επιφάνεια των ορόφων"

Περίπτωση 2
Να το θεωρήσω νομίμως υφιστάμενο ως προ του '55 με όποια μορφή αυτό είχε, δηλαδή κατοικία στο ημιυπόγειο, και να προχωρήσω στην αλλαγή χρήσης από κατοικία σε κατάστημα.

Στην περίπτωση αυτή... δεν έχω υπέρβαση δόμησης, αλλά μόνο αλλαγή χρήσης από κατοικία σε κατάστημα και υπολογίζω το πρόστιμο με αναλυτικό.
Υπάρχει περίπτωση να συναντήσω πρόβλημα με τις θέσεις στάθμευσης που αυξάνονται λόγω της χρήσης καταστήματος,
ή επειδή πρόκειται για αυθαίρετο δεν εξετάζεται (ή δεν θα εξεταστεί στο μέλλον) αυτή η παράμετρος? Αυτό που εξετάζει ο 4178 είναι οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης για την αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, αλλά δεν θυμάμαι να αναφέρει λοιπές υποχρεώσεις που προκύπτουν από τέτοιου είδους αυθαιρεσία.

Η γνώμη σας?