Με αφορμή επιστολή που μου στάλθηκε εκ μέρους του ΣΠΜΕ και μου ζητείται να δώσω στον ΣΠΜΕ την εξουσιοδότησή μου προκειμένου "να προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια, κατά των διατάξεων του άρθρου 8 του Ν.4030/2011 (ΦΕΚ 249/ΑΆ), που περιορίζουν και εξαφανίζουν ανυπέρβλητα εργασιακά μου δικαιώματα και πεδία εργασίας μου", όπως ακριβώς γράφει, θα ήθελα να ανοίξω πάλι το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων.

Θέμα για το οποίο πολλές συζητήσεις έχουν γίνει στο παρελθόν διαδικτυακά, που όμως ποτέ δεν έχει γίνει θέμα συζήτησης με συμμετοχή των επισήμων φορέων των μηχανικών ΠΕ και ΤΕ, ΤΕΕ και ΕΕΤΕΜ αντίστοιχα καθώς και των συλλόγων αρχιτεκτόνων, πολιτικών μηχανικών, τοπογράφων, κ.λπ.

Καλώ λοιπόν όλους του μηχανικούς, ΤΕ και ΠΕ, όλους τους συλλόγους, τους εκπροσώπους του ΤΕΕ και της ΕΕΤΕΜ, να τοποθετηθούν μέσα απ' αυτό το φόρουμ, να ακούσουν τα μέλη τους, τις ανησυχίες τους, τις επιφυλάξεις του αλλά και τις προτάσεις τους.

Για την οικονομία της όλης κουβέντας θα ανακεφαλαιώσω όσα έχουν προκύψει από τις κατά καιρούς συζητήσεις:
  1. Πάρα πολλοί συνάδελφοι, μηχανικοί ΤΕ αλλά και ΠΕ, αισθάνονται αδικημένοι με το ισχύον σύστημα απονομής επαγγελματικών δικαιωμάτων.
    Θεωρούν ότι αφενός δεν έχουν τα επαγγελματικά δικαιώματα που θα έπρεπε και αφετέρου άλλοι συνάδελφοι, διαφορετικών ειδικοτήτων, έχουν παραπάνω επαγγελματικά δικαιώματα απ' όσα αξίζουν να έχουν.
  2. Υπάρχουν βέβαια κι άλλοι, συνήθως ΠΕ των ειδικοτήτων των τοπογράφων, αρχιτεκτόνων, ηλεκτρολόγων, μηχανολόγων και πολιτικών μηχανικών που είναι κάθετοι σε κάθε αλλαγή του status quo.


Εφόσον υπάρχει ζήτημα από σημαντική μερίδα συναδέλφων μηχανικών να επανακαθοριστούν τα επαγγελματικά δικαιώματα, όσοι ανήκουν στην δεύτερη από τις παραπάνω κατηγορία και αναφέρομαι όχι μόνο σε συναδέλφους, αλλά κυρίως στο ΤΕΕ και τους διάφορους συλλόγους, θα πρέπει να δεχτούν να γίνει μια συζήτηση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα που θα καταλήξει σε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Όσο πιο ανοιχτή μάλιστα, τόσο το καλύτερο.

Αυτό το "ανοιχτή" παραπάνω έρχεται να καλύψει αυτό το θέμα στο eMichanikos.gr.

Καταθέτω λοιπόν την άποψή μου αν και τα έχουμε πει και στο παρελθόν.
Η απόδοση των όποιων επαγγελματικών δικαιωμάτων θα πρέπει να γίνεται βάσει:
α) τυπικών προσόντων (διπλώματα/πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά)
β) εμπειρίας (αποδεδειγμένης και στο συγκεκριμένο αντικείμενο των ζητούμενων δικαιωμάτων) και
γ) εξετάσεων, σοβαρών και αδιάβλητων, όπως ακριβώς γίνεται με τους ενεργειακούς επιθεωρητές και τους ελεγκτές δόμησης και για κάθε αντικείμενο χωριστά. Π.χ. άλλες εξετάσεις για στατικά, άλλες για υδραυλικά έργα κι άλλες για έργα οδοποιίας.
δ) επίσης, να υπάρχει ξεχωριστή διαδικασία και δικαιώματα για μελέτες και επιβλέψεις.

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να θεωρούμε τόσο σημαντικό τον ρόλο του επιθεωρητή/ελεγκτή ώστε να του ζητούμε να περάσει κάποιες εξετάσεις και καλώς κάνουμε και δεν θεωρούμε σημαντικό το ίδιο για τους μηχανικούς μελετητές!

Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί ενώ στα δημόσια έργα υπάρχει κλιμάκωση όσο αφορά τα δικαιώματα μελέτης και κατασκευής, όπου συνεκτιμάται η εμπειρία του μηχανικού, δεν ισχύει το ίδιο και για τα ιδιωτικά έργα των οποίων η σημαντικότητα είναι πολλές φορές ισάξια αν όχι μεγαλύτερη των δημοσίων.