Σωστά όλα αυτά που γράφεις αλλά πώς προτείνεις να λυθεί το πρόβλημα της απονομής των επαγγελματικών δικαιωμάτων;

Γιατροί πάντως δεν θα γίνουμε όσο οι πελάτες μας είναι "παντογνώστες" και δεν απαιτούν ποιότητα, αλλά και όσο το δικό μας επίπεδο είναι χαμηλό.
Ας σκεφτούμε ότι για να γίνει κάποιος γιατρός πρέπει να στρώσει κώλο για να περάσει στο πανεπιστήμιο, δυο φορές για να τελειώσει την ιατρική που έχει και εργαστήρια, όχι σαν τις περισσότερες πολυτεχνικές σχολές που είναι θεωρία αλλά πράξη μηδέν, να κάνει αγροτικό ένα χρόνο, να κάνει ειδικότητα τρία ή περισσότερα χρόνια και γενικά ο γιατρός γίνεται μετά τα 30. Και ούτε υπάρχουν ΤΕΙ ιατρικής που με λιγότερα χρόνια σπουδών να αποκτάς μέρος των θεωρητικών γνώσεων του ιατρού και να εξειδικεύεσαι σε έναν τομέα. Ο νοσηλευτής δεν είναι γενικός γιατρός, ο φυσιοθεραπευτής δεν είναι ορθοπαιδικός ούτε ο οπτομέτρης είναι οφθαλμίατρος ή ο διαιτολόγος είναι γαστρεντορολόγος.