Άντε και δηλώσαμε την αγανάκτησή μας.
Μετά όμως απ' αυτή τη δήλωση τι ακολουθεί;
Μήπως πάλι μια από τα ίδια; Πάλι υποσχέσεις, μια "επανεκκίνηση" όπως την ονομάζουν ή τι άλλο;

Θα συνεχίσουμε να ζούμε βολεμένοι, άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο στον μικρόκοσμό μας;

Αργά ή γρήγορα θα οδηγηθούμε σε εκλογές, κι όλοι εμείς οι αγανακτισμένοι έχουμε τέσσερις επιλογές:

1. Αποχή. Αυτό σημαίνει ότι λέμε σ' όσους τελικά ψηφίσουν, "αποφασίστε εσείς για εμάς" και με το υπάρχον εκλογικό σύστημα είναι σαν να ρίχνουμε την ψήφο μας στο πρώτο κόμμα, όποιο και αν είναι αυτό.

2. Ψηφίζουμε το "μη χείρον βέλτιστον" από τα δύο κόμματα εξουσίας όπως ονομάζονται, οπότε έχουμε μια επανάληψη του σκηνικού των τελευταίων δεκαετιών και επιβράβευση με λίγα λόγια όσων δημιούργησαν το πρόβλημα και προκάλεσαν την αγανάκτησή μας.

3. Ψηφίζουμε ένα από τα υπόλοιπα κόμματα, είτε απ' αυτά που κατέχουν θέσεις στα κοινοβουλευτικά έδρανα είτε απ' αυτά που δεν έχουν εκλέξει βουλευτές, ως αντίδραση, ως εκδήλωση της αγανάκτησης με την ελπίδα ότι θα μειωθεί το ποσοστό των δύο κομμάτων εξουσίας, θα οδηγηθούμε σε συνεργασίες και θα έχουμε κάποια αλλαγή προς το καλύτερο σ' όλους τους τομείς.

4. Δημιουργούμε το δικό μας κόμμα, το κόμμα του facebook και του internet, που θα κατεβεί αυτόνομα στις εκλογές με δικές του θέσεις και πρόγραμμα. Δύσκολο να γίνει, να βρεθεί η κοινή συνισταμένη σε ένα σωρό θέματα.

Αν και φύσει αισιόδοξος, για το εν λόγω θέμα δηλώνω 100% απαισιόδοξος!