Ευρωπαϊκή νομοθεσία (κανονισμοί, οδηγίες, αποφάσεις, συστάσεις, γνώμες)
Οι στόχοι που ορίζονται στις συνθήκες της ΕΕ επιτυγχάνονται μέσω διαφόρων νομοθετικών πράξεων. Μερικές έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα, άλλες όχι. Ορισμένες ισχύουν για όλες τις χώρες της ΕΕ, άλλες για μερικές μόνον από αυτές.
ΚανονισμοίΟι κανονισμοί είναι δεσμευτικές νομοθετικές πράξεις. Η εφαρμογή τους σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ είναι υποχρεωτική. Για παράδειγμα, όταν η ΕΕ θέλησε να προστατεύσει
τις ονομασίες γεωργικών προϊόντων που προέρχονταν από συγκεκριμένες περιοχές, όπως το ζαμπόν Πάρμας, το Συμβούλιο εξέδωσε έναν κανονισμό.
Οδηγίες
Οι οδηγίες είναι νομοθετικές πράξεις που ορίζουν έναν στόχο τον οποίο πρέπει να επιτύχουν όλες οι χώρες μέλη της ΕΕ. Ωστόσο, η κάθε χώρα αποφασίζει η ίδια τον τρόπο με τον οποίο θα επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο. Αυτό συνέβη με την οδηγία περί οργάνωσης του χρόνου εργασίας, η οποία ορίζει ότι οι υπερβολικές υπερωρίες είναι παράνομες. Η οδηγία θεσπίζει ελάχιστες περιόδους ανάπαυσης και τον μέγιστο αριθμό ωρών εργασίας, αλλά εναπόκειται σε κάθε χώρα να εκδώσει τους δικούς της νόμους για την εφαρμογή αυτών των κανόνων.
Αποφάσεις
Συστάσεις
Γνώμες
Οι γνώμες είναι ένα εργαλείο που επιτρέπει στα θεσμικά όργανα να εκφράζουν μια άποψη με μη δεσμευτικό τρόπο, δηλαδή χωρίς να επιβάλλουν νομικές υποχρεώσεις στους αποδέκτες. Οι γνώμες δεν είναι δεσμευτικές. Εκδίδονται από τα κύρια θεσμικά όργανα της ΕΕ (την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο), την Επιτροπή των Περιφερειών και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή. Κατά την κατάρτιση των νόμων, οι επιτροπές διατυπώνουν τη γνώμη τους με βάση τη συγκεκριμένη οπτική γωνία περιφερειακών, οικονομικών ή κοινωνικών παραγόντων. Για παράδειγμα, η Επιτροπή των Περιφερειών εξέδωσεγνώμη σχετικά με το πώς μπορούν να συμβάλουν οι περιφέρειες στους ενεργειακούς στόχους της ΕΕ
Πηγή: Ευρωπαϊκή Ένωση