---
Εκτυπώσιμη Έκδοση
---
Σε μια εβδομάδα θα ανεβάσω κάτι πίνακες που έχω βρει (φεύγω για διακοπές σε καμιά ώρα).
Επίσης έχω σχεδιάσει και λεπτομέρειες σύνδεσης οριζόντιου αντιανεμίου με τεγίδες (σε μια εβδομάδα και αυτές).
Το βασικό ζήτημα με τις λεπτότοιχες τεγίδες για εμένα είναι το εξής: Είναι διατομής Ζ με διαφορετικά πέλματα για να μπαίνει το ένα μέσα στο άλλο και στην περιοχή στηρίξεων να έχεις διπλάσια διατομή από ότι στα ανοίγματα. Αυτή την συμπεριφορά πώς την προσομοιώνεις; To Instant πχ αποκλείεται να έχει τέτοια δυνατότητα.
μέχρι στιγμής έχω αποφύγει τις Ψ.Ε. να δούμε μέχρι πότε
Αυτό πως προκύπτει;
ναι ναι οκ τώρα το θυμήθηκα το χουμε ξανασυζητήσει
ευχαριστώ
Εννοείς τις ντίζες που διαπερνούν τις τεγίδες στην μέση του ανοιγματος
http://www.brohome.com/acc/accessori...Rod,_Apex_Ties
Τις τεγίδες κανονικά για να μην παίρνουν αξονική καθόλου και να μην χρειαζόταν σίγουρα να τις βάλουμε στο μονέλο θα επρεπε στο ένα άκρο τους να τις σχεδιάζαμε με οβαλ τρύπες όπως γίνεται όταν έχουμε αρμό διαστολής.
Παντως ουτε και εγω τις βαζω στο μοντέλο, αλλα βάζω αντι για αυτές σε καθε κομβο που έρχονται χιαστα οριζόντια διαμήκη κοιλοδοκό που θεωρω οτι θα παραλαμβανει τις θλιπτικές δυναμεις και δεν θα τις αφηνει να πανε στις τεγίδες.
@palex και τι ισοδύναμο μήκος λυγισμού για τη δοκού πάιρνεις με αυτήν την διάταξη για στρκ και πλευρικό λυγισμό;
άρα εξασφάλιση υπάρχει εκεί που συνδέεται με χιαστί;
@rigid στο σχέδιο που ανέβασες υπάρχει εξασφάλιση στη δοκό σε κάθε τεγίδα που βάζεις τη γωνιά, μιας και εξασφαλίζεται έτσι και το άνω και το κάτω πέλμα
σωστός;
Εdit: απαντηση σε ερωτημα Εvan #34
Nαι καμπτ- στρκμπ κατα των ασθενη αξονα της δοκου του ζυγώματος με μηκος λυγισμου 1 αναμεσα στις εξασφαλίσεις των χιαστι και κατα τον ισχυρό από το άκρο της ενίσχυσης του κόμβου με το υποστύλωμα ώς τον κομβο του κορφία.
Αναφερόμουν στους πίνακες της METSEC, οπότε με καλύψατε.
Τεγίδες και αντηρίδες.
Κάποιοι Άγγλοι (Horne et al αν δε δεν απατώμαι), έκαναν πειράματα (πριν το 1980) για να βγάλουν τύπους για τον παλγιοστρεπτικό (Lateral Torsional) λυγισμό στους στύλους και τα ζυγώματα πλαισίων τυπικών βιομηχανικών κτιρίων (Portal Frames). Από αυτά τα πειράματα βγήκαν οι τύποι που χρησιμοποιούμε τώρα ή τουλάχιστον οι τύποι των BS. Σε αυτά τα πειράματα είχαμε τεγίδες με αντιρίδες στα εξής σημεία: Στην αρχή του ζυγώματος, μετά το τέλος της ενίσχυσης του ζυγώματος, στον κορφιά. Επίσης μια αντηριδωτή μηκίδα στον στύλο, στο ύψος του κάτω πέλματος της ενίσχυσης. Οπότε σου λέει ότι για να ισχύουν οι τύποι πρέπει να έχεις αυτές τις συνθήκες στήριξης.
Η τεγίδα με λεπίδα στο ζύγωμα απαγορεύει την μετάθεση σε εκείνο το σημείο και όχι την στρέψη. Αν το άνω πέλμα της τεγίδας ήταν στο ίδιο επίπεδο με το άνω πέλμα του ζυγώματος και η λάμα στον κορμό ήταν μεγαλύτερη από το 70% του ύψους θα μετρούσε για διχαλωτή στήριξη. Ποιες στηρίξεις μετράν για απλή μετάθεση και ποιες για διχαλωτή στήριξη, αναφέρονται κάπου σε ένα από τα βιβλία της Τριανδρίας, αλλά έψαξα και δεν τα βρήκα.
Το αν οι τεγίδες είναι IPE ή Ζ δεν παίζει ρόλο. Θεωρώ καλή κατασκευαστική πρακτική την τοποθέτηση αντηριδωτών τεγίδων στα παραπάνω σημεία. Δηλ. οι αντηρίδες δεν μπαίνουν για να αυξήσουν την αντοχή των τεγίδων, αλλά του ζυγώματος.
Τεγίδες Ζ έναντι τεγιδών C, στατικό σύστημα, αδρανειακά μεγέθη.
Το μεγάλο πλεονέκτημα των λεπτότοιχων τεγίδων εντοπίζεται μόνο στις Ζ, επειδή στην στήριξη που έχει διπλάσια ροπή από το άνοιγμα έχεις διπλάσιο υλικό με διπλάσια αδρανειακά μεγέθη. Θυμηθείτε το παράδειγμα του Βάγια στα σύμμικτα. Αν βάλεις δυο διατομές με Ι1, Ι2 την μια πάνω στην άλλη χωρίς διατμητικούς συνδέσμους, τότε είναι σαν να έχεις ένα υλικό με Ι1+Ι2. Αν βάλεις διατμητικούς συνδέσους τότε Ιtotal=b*htotal^4/12. Εμείς είμαστε στην περίπτωση 1 χωρίς διατμητικούς συνδέσμους, δηλ. Ιtot=I1+12.
Το ερώτημα είναι τι κάνεις στο 1ο άνοιγμα; Ή το κάνεις μικρότερο ή βάζεις εκεί μεγαλύτερες διατομές (φαίνεται και στους πίνακες).
Το στατικό σύστημα είναι συνεχής δοκός, καθαρά, τελεία και παύλα. Αφού η μια διατομή θυληκώνει μέσα στην άλλη (το άνω και το κάτω πέλμα διαφέρουν για αυτόν τον λόγο). Gerber στα Ζ δεν νομίζω να υλοποιείται. Gerber στα IPE, έτσι ώστε Μστ=Μαν.
Εννοώ ότι αν βάζαμε τις τεγίδες όπως πολλές φορές βάζουμε τις δευτερεύουσες στα πατάρια, ώστε να έχουμε μια ενιαία επιφάνεια επάνω, τότε θα μετρούσε η δέσμευση για διχαλωτή. Αλλά δεν τις βάζουμε.
Το λέω και ανάποδα. Στα πατάρια, αν εδράζουμε τις δευτερεύουσες δοκούς επάνω στις κύριες, τότε έχουμε δέσμευση μόνο σε μετάθεση στα σημεία έδρασης και όχι διχαλωτή στήριξη.
http://www.emichanikos.gr/forum/atta...3&d=1256838671
στο σημείο του τάκου με την τεγίδα η δεύτερη απλά ακουμπάει στον τάκο;
γιατί σε αυτήν την περίπτωση έχεις βέβαια εξασφάλιση του ζευκτού στον ασθενή άξονα, έχεις μείωση του μήκους κάμψης της τεγίδας στον ισχυρό αλλά μόνο στα φορτία με φορά προς τα κάτω γιατί στην υποπίεση δεν έχεις
Ναι αντηριδωτή τεγίδα στις θέσεις που είπαμε. Για τις C και τα μανίκια δεν έχω άποψη. Γενικά ότι γράφω συνήθως μπορώ να το υποστηρίξω με βιβλιογραφία αλλά καμιά φορά δεν θυμάμαι που το διάβασα (ακόμα ψάχνω τον πίνακα με τις συνδέσεις που "μετράν" σαν δέσμευση σε πλαγιοστρεπτικό).
σορρυ μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι είναι αυτί και μανίκι πέρα από τα αυτονόητα;
Α ρε συνονόματε είσαι ωραίος ευχαριστώ
Nα επανέλθουμε λίγο στην λάμα -εγκάρσια νευρωση που συγκολλείται στο κορμο και ενώνει το ανω και κάτω πέλμα;
Γιατί θεωρείτε ότι στο σημείο που τοποθετείται δεσμεύει τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό; Γιατι αυτό καταλαβα ότι εννοείτε.
Ο στρεπτοκ λυγισμος αφορά την δυνατότητα στρέψης της διατομής στο σύνολο της ή οποία ξεκινά από αρχικη εκτροπή του θλιβόμενου πέλματος αλλα την συμπαρασύρει στο σύνολο της οποτε η νέυρωση δεν νομίζω να βοηθάει.
Βοηθαει σε αλλα φαινομένα τα οποία δεν τα μελετούμε και δεν τα γνωρίζω π.χ κύρτωση της διατομής πτερυγισμός κτλ άλλα όχι στην συνολική στρεψη της διατομής του μέλους, σε αντιθέση με την αντηριδα η οποία ως ενα σημείο περιορίζει την στρεψη της συνολικής διατομής.
Αλλα παλι αυτό ειναι δύσκολο να το εισάγεις στο μοντέλο, εφόσον ελέγχεις το συνολικό ζύγωμα για καμπτικό λυγισμο κατα τον ισχυρο αξονα πώς θα δεσμευσεις την δυνατότητα στρπτκ λυγισμού από τεγίδα σε τεγίδα; Οι συντελεστές C κτλ των πινακων για στρπτ λυγισμό δεν νομίζω να καλύπτουν αυτή την περίπτωση ενδιάμεσων στρεπτικών δεσμεύσεων, πρεπει βέβαια να τα ξαναδιαβασω αυτά γιατι τα έχω ξεχάσει.
η λάμα στον κορμό της δοκού βοηθάει στο να δίνει μια παραπάνω αντοχή σε διάτμηση σε εκείνη τη διατομή δεν έχω διαβάσει κάπου για εξασφάλιση δε στρ/κο, αυτό άποψή μου θα μπορούσε να γίνει αν κολλάγαμε λάμες που να ενώνουν τα πέλματα δημιουργώντας κάτι σαν κυβωτιοειδή διατομή με καλύτερη στρεπτική συμπεριφορά
@spy όταν λες δεν απαιτείται μεγάλο πάχος λεπίδας πως προκύπτει; με ποιον τρόπο την ελέγχεις;