Ο αιτών υποστήριζε με την αγωγή του ότι με την παράλειψη και καθυστέρηση του δημοσίου, περιορίστηκε η επαγγελματική του δραστηριότητα.
Ιστορικό:
Αρχικά το Διοικητικό Πρωτοδικείο του επιδίκασε αποζημίωση 8.500 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης.
Στη συνέχεια όμως το Διοικητικό Εφετείο έκανε δεκτή την έφεση του Δημοσίου και απέρριψε την αποζημίωση κρίνοντας ότι δεν εθίγησαν συνταγματικά δικαιώματά του.
Τελικά, το ΣτΕ με την 2544/13 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτηση του πτυχιούχου και έκρινε μη νόμιμα αιτιολογημένη την εφετειακή κρίση καθώς δέχτηκε ότι η έκδοση διαταγμάτων για τα επαγγελματικά δικαιώματα αποτελούσε δέσμια υποχρέωση της διοίκησης που πήγαζε ευθέως από το Σύνταγμα.
Έκρινε επίσης ότι η παράλειψη έκδοσης του διατάγματος σε σύντομο διάστημα αποτελούσε παράβαση των διατάξεων του συντάγματος για την ανώτατη εκπαίδευση και τα ΤΕΙ και την οικονομική – επαγγελματική ελευθερία, διότι αποστερούσε τον πτυχιούχο και από την δυνατότητα συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή και επομένως θεμελιώνεται ευθύνη του δημοσίου για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Διοικητικό Εφετείο για νέα κρίση και προσδιορισμό της αποζημίωσης.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΕΤΕΜ στις 26.08.2013, δεν πρόκειται για μεμονωμένη κίνηση του συναδέλφου (όπως παραπλανητικά διαδίδεται), δεδομένου ότι η όλη προσφυγή στη δικαιοσύνη (από το διοικητικό πρωτοδικείο, στο Εφετείο στο οποίο προσέφυγε το Δημόσιο και μέχρι το ΣτΕ, ενώπιον του οποίου υποβλήθηκε αναίρεση) έγινε με πρωτοβουλία, συντονισμό και δαπάνες της ΕΕΤΕΜ.Στη συνέχεια όμως το Διοικητικό Εφετείο έκανε δεκτή την έφεση του Δημοσίου και απέρριψε την αποζημίωση κρίνοντας ότι δεν εθίγησαν συνταγματικά δικαιώματά του.
Τελικά, το ΣτΕ με την 2544/13 απόφασή του έκανε δεκτή την αίτηση του πτυχιούχου και έκρινε μη νόμιμα αιτιολογημένη την εφετειακή κρίση καθώς δέχτηκε ότι η έκδοση διαταγμάτων για τα επαγγελματικά δικαιώματα αποτελούσε δέσμια υποχρέωση της διοίκησης που πήγαζε ευθέως από το Σύνταγμα.
Έκρινε επίσης ότι η παράλειψη έκδοσης του διατάγματος σε σύντομο διάστημα αποτελούσε παράβαση των διατάξεων του συντάγματος για την ανώτατη εκπαίδευση και τα ΤΕΙ και την οικονομική – επαγγελματική ελευθερία, διότι αποστερούσε τον πτυχιούχο και από την δυνατότητα συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή και επομένως θεμελιώνεται ευθύνη του δημοσίου για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Διοικητικό Εφετείο για νέα κρίση και προσδιορισμό της αποζημίωσης.
Πηγή: ΕΕΤΕΜ
Συζητήσεις: Πρόσφατες Αναρτήσεις
