Aντισεισμικό σύστημα τοποθετημένο σε φρεάτιο του φέροντα

[seismic]

Έχω περάσει και από σχολές και από γήπεδα.
Έχω βγάλει και την σχολή πολέμου.
Δεν έχω γνώσεις να φτιάχνω μπαλαρίνες, και μετά να προσπαθώ να τις συμμαζέψω.
Έχω γνώσεις να φτιάχνω κατασκευές.
Νομίζω ότι τολμάς να αμφισβητήσεις αυτά που λέω, χωρίς όμως να έχεις επιχειρήματα.
Έτσι δεν μπορώ να παίξω μπάλα....
Ρίξε ένα σουτ...να δεις αν μπορώ να το πιάσω.

Αντί όμως να αποδείξω σε εσάς ότι αυτά που λέω είναι σωστά, γιατί δεν κάνουμε κάτι άλλο πολύ απλό.
Πέστε μου εσείς ένα δικό σας μοντέλο, το οποίο να μπορεί να σταθεί πάνω στην δική μου σεισμική βάση, όπως στάθηκε το δικό μου, (χωρίς να είναι βιδωμένο.)
Σχεδιάστε το μοντέλο σαν τσιμεντόλιθο...δεν με νοιάζει.
Με το πρώτο κούνημα, θα πάει από κάτω...
Δηλαδή αν το δικό σας μοντέλο χορεύει τσάρλεστον νομίζεται ότι θα σταθεί πάνω σε αυτήν την σεισμική βάση? ( χωρίς να το βιδώσουμε? )
Για πέστε μου πιο πανεπιστήμιο βγάλατε να πάω και εγώ!

[CFAK]

Απο σχολές (από έξω) έχουν περάσει πολλοί. Και εγω εχω περάσει έξω από το ΟΑΚΑ αλλά μπάσκετ δεν έμαθα...
Δεν ξέρεις τίποτα από μηχανική και στατική.
Κουνάς ένα τούβλο και περιμένεις να σπάσει.
Σε προκαλώ, αφού θες σουτ, να δέσεις ενα τουβλο πάνω στο φορείο σου και να το κάνεις φραπέ (απο το πήγαινε έλα), δεν πρόκειται να σπάσει.
Δεν ανακάλυψες τίποτα, χάνεις λεφτά και χρόνο.
Έχεις σύμπλεγμα με το ότι δεν τελείωσες Πολυτεχνείο, αυτό πληρώνεις. Τέλειωσε το και θα σου περάσει το μένος για τους μηχανικούς.
Παίζω με το γιο-γιο από προχθες, δεν σπάει το σχοινί. Εξηγησέ το μου, γιατί δεν σπάει. Μήπως ανακάλυψα το τέλειο σχοινί?

Αφού σου αρέσουν οι χειροτεχνείες κάνε μακέτες, θα βγάλεις και πολλά λεφτά.

[seismic]

Το τούβλο και ο τσιμεντόλιθος δεν έχουν κόμβους. Ότι δεν έχει κόμβους δεν κινδυνεύει να σπάσει, αλλά μόνο να ανατραπεί.
Αν ο τσιμεντόλιθος δεν σπάει είναι γιατί τον σχεδίασαν διαφορετικά από ότι σχεδιάζετε εσείς τις κατασκευές.
Το γιο-γιο δεν σπάει γιατί το σχοινί είναι πιο γερό από την αντίσταση του ελατηρίου, και έχουμε απόσβεση. Τώρα αν νομίζεις ότι η οικοδομή είναι γιο-γιο...τι να πω?
Σπούδασα δομικός και μηχανολόγος.
8 χρόνια σχέδιο μηχανολογικό και αρχιτεκτονικό.
Επίλυση στατικών με την λογαριθμική κλίμακα, και τους πίνακες οπλισμού.
Τότε μάλιστα είχαμε και δικαίωμα υπογραφής για έναν όροφο.
Μετά κατάργησαν την σχολή των δομικών, και μας εξομοίωσαν με τα ΤΕΕ

[eMichanikos.gr]

Παρακαλώ περιοριστείτε στα τεχνικά θέματα χωρίς χαρακτηρισμούς και επιθέσεις επί προσωπικού, σεβόμενοι τους συνομιλητές σας, ακόμα και όταν εκείνοι δεν σας σέβονται!

Γιάννη (seismic) σε παρακαλώ να σεβαστείς το φόρουμ που τόσο καιρό σε σέβεται και σου προσφέρει το βήμα να αναπτύξεις τις θεωρίες σου χωρίς ποτέ να σε λογοκρίνει ή φιμώσει.
Ακόμα και όταν ξεπέρασες αρκετές φορές τα όρια, άλλοτε ίσως δικαιολογημένα ως "αμυνόμενος", άλλοτε όχι.
Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν και κακώς απαντάς σε θέματα που ξεφεύγουν από τη σχετική με τον τίτλο του θέματος εφεύρεσή σου και γενικώς τα επιστημονικά/τεχνικά.
Θα πρέπει όμως να καταλάβεις πότε γίνεσαι κουραστικός, ενίοτε εριστικός και να σταματήσεις να ανακυκλώνεις τα ίδια και τα ίδια εδώ και 350 μηνύματα!!!

Συνάδελφε CFAK, μην παρασύρεσαι, αυτό που είχες να πεις όσον αφορά το επιστημονικό κομμάτι το είπες και έγινες απόλυτα κατανοητός. Από εκεί και πέρα ο καθένας τραβά τον δρόμο του. Δυστυχώς δεν μπορούμε να πείσουμε με τα επιχειρήματά μας όλους, όσο πειστικά και να τα θεωρούμε, όσο και να θεωρούμε ότι έχουμε τεκμηριώσει τα λεγόμενά μας.

Άγιες τούτες μέρες ας κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω.
Ειρήνη υμίν.

[seismic]

Σέβομαι το φόρουμ και συμφωνώ. Καλό Πάσχα σε όλους.

[CFAK]

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον φίλο seismic, ούτε με χαρακτηρισε ούτε τον χαρακτηρισα.
Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.
Διαφωνούμε και προσπάθησα να τον πεισω ότι κάνει λάθος, αλλά δεν τα κατάφερα.
Καλό Πάσχα εύχομαι και στον Διαχειριστή!

[seismic]

Ούτε εγώ έχω κάτι με τον φίλο μου CFAK άσχετα αν διαφωνούμε.
Ο λόγος που δεν με έπεισε είναι διότι εγώ πιστεύω ότι οι μηχανικοί άμα θέλουν μπορούν να σχεδιάσουν πραγματικές κατασκευές, τόσο άκαμπτες όσο άκαμπτος είναι και ένας τσιμεντόλιθος.
Δεν το κάνουν αλλά μπορούν.
Αν το έκαναν, τότε μία ψιλή άκαμπτη πολυκατοικία θα είχε τον φόβο να ανατραπεί, λόγο ακαμψίας.
Αν είχε τον μηχανισμό μου, η άκαμπτη πολυκατοικία, δεν υπάρχει αυτός ο κίνδυνος ανατροπής αφενός, και θα είχαμε πιο γερή κατασκευή αφετέρου από ότι είναι μία ελαστική πολυκατοικία.

[Γιάννης.Χ.]

Ερώτησης:

Και γιατί να κάνουμε μια άκαμπτη πολυκατοικία?
Και γιατί να βάλουμε το σύστημα σου?
Αφου και έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα καλυπτόμαστε, αλλα και ο μηχανισμός σου (άνευ αποδείξης λειτουργίας του) κοστίζει.
Αρα θα έχουμε ένα πολύ πιο ακριβό κτίριο με δυνατότητες που δεν χρειαζόμαστε.
Σου έχω απαντήσει αναλυτικά για το κόστος της κατασκευής σου σε άλλο φόρουμ.

[seismic]

Γιάννη.Χ σε ευχαριστώ που απάντησες, και για την άλλη φορά με την επιτάχυνση έπεσες μέσα 100%
Σε λίγο θα έχω έγκυρα αποτελέσματα για τα g.
Θα σου πω φιλικά και εγώ την γνώμη μου για το κόστος.
Μπορεί να κάνω λάθος....
Δεν θα είναι πιο ακριβώς ο μηχανισμός μου από την μέθοδό σας.
Πιο φθηνός θα είναι.
Για πάρα πολλούς λόγους.
α) Αν μία κατασκευή είναι πολύ πιο γερή από ότι χρειαζόμαστε να είναι, αφαιρούμε οπλισμό.. οπότε αν η μέθοδός μου την κάνει πιο γερή την κατασκευή, ο οπλισμός που θα αφαιρεθεί από τον σχεδιασμό σας είναι όφελος οικονομικό.
β) Η μέθοδός μου δεν εξαρτάτε από την συνάφεια, του σκυροδέματος με τον χάλυβα, διότι η πάκτωση εφαρμόζετε εξωτερικά του σκυροδέματος, και από τις δύο πλευρές.
Αυτό σημαίνει ότι ο χάλυβας πριν αστοχήσει έχει δώσει το 100% της εφελκυστικής του ικανότητας, ενώ με την συνάφεια η αντοχή του χάλυβα εξαρτάτε από το αν μπορεί να σκυρόδεμα να τον συγκρατήσει.
Αυτό σημαίνει αφαίρεση ακόμα περισσότερου οπλισμού από τον δικό σας.
γ) ισχυρότερο έδαφος θεμελίωσης σημαίνει λιγότερες εκσκαφές, οπότε λιγότερα χρήματα.
δ) Πια είναι τα πιο άκαμπτα κτίρια?...τα προκάτ.
Είναι όμως και 30 με 50% πιο φθηνά από τις συμβατικές κατοικίες, αλλά όχι τόσο γερά στον σεισμό, προπαντός όταν είναι πολυώροφα.
Αυτό τι πάει να πει?
Πάει να πει ότι με το σύστημά μου τα προκάτ θα είναι και γερά, και φθηνά, και πολυώροφα.
Αν είναι έτσι, το κόστος των κατασκευών θα πέσει.
Η ταχύτητα κατασκευής θα αυξηθεί.

[Γιάννης.Χ.]

Πώς προκύπτει οτι με το σύστημα σου θα αφαιρεθεί οπλισμός πλακών ,υποστυλωμάτων και δοκών δηλαδή?
Ποια είναι η μέθοδος μας η οποία είναι πιο ακριβή απο την δική σου?

Πόσα σιδερα πιά θα αποφύγουμε ώστε να ισοσκελίσουμε την διαφορά αξίας με την κατασκευή σου?

Τι σχέση έχει η συνάφεια με την εξήγηση που δίνεις εσύ για την συνάφεια?

[seismic]

Γιάννης.Χ.Πώς προκύπτει οτι με το σύστημα σου θα αφαιρεθεί οπλισμός πλακών ,υποστυλωμάτων και δοκών
δηλαδή?
seismic

Αυτό δεν γίνεται και σήμερα όταν εφαρμόζουμε προένταση. Για τους γνωστούς λόγους της προέντασης, τοποθετείται μόνο ο απαραίτητος γραμμικός οπλισμός. Θα αφαιρεθεί μόνο από τα υποστυλώματα. Ακόμα θα έχουμε μεγαλύτερη ενεργή διατομή στο υποστύλωμα, και μικρότερη ρηγμάτωση, λόγο προέντασης. Φυσικά η αφαίρεση οπλισμού θα είναι μόνο από το υποστύλωμα.

Γιάννης.Χ.Ποια είναι η μέθοδος μας η οποία είναι πιο ακριβή απο την δική σου?

seismic

η μέθοδός σας είναι πιο ακριβή από τα προκατασκευασμένα, διότι αυτά είναι βιομηχανοποιημένα σε γραμμή παραγωγής, οπότε και πιο οικονομικά, κατά 50%
Δεν αντέχουν όμως την ταλάντωση.
Με την μέθοδό μου θα αντέχουν την ταλάντωση.
Οπότε όλοι θα αγοράζουν προκάτ πολυκατοικίες, και δεν θα κτίζουν με τον συμβατικό τρόπο, γιατί για πιο λόγο να πληρώσουν την συμβατική κατοικία 50% πιο ακριβά?

Γιάννης.Χ.

Πόσα σιδερα πιά θα αποφύγουμε ώστε να ισοσκελίσουμε την διαφορά αξίας με την κατασκευή σου?

seismic

το 80% περίπου από τον χάλυβα των υποστυλωμάτων.

Γιάννης.Χ.Τι σχέση έχει η συνάφεια με την εξήγηση που δίνεις εσύ για την συνάφεια?
Παράδειγμα
seismic
. Λόγω του ότι στον προτεταμένο στατικό φορέα δεν υπάρχουν διαφράγματα, αυτό του δίνει την δυνατότητα να αντιδρά σαν ένα δομικό άκαμπτο στοιχείο και αυτή του η ιδιότητα το καθιστά ικανό στο να ελέγχει την παραμόρφωση της καμπυλότητας του πλάστιμου στατικού φορέα, και να την διορθώνει καθ όλο το μήκος της πριν αστοχήσει.
Η παραμόρφωση στον κάθετο άξονα του πλάστιμου πολυόροφου φορέα οφείλεται στην διαφορά φάσης των καθ ύψος πλακών που τείνουν να του δώσουν το σχήμα S
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. επιτυγχάνεται με τη συνάφεια.
Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει.

Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων.

Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα.

Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.

1) Το ερώτημα είναι αν η συνάφεια μεταξύ χάλυβα και Ο.Σ είναι μικρότερη από την εφελκυστική ικανότητα του χάλυβα, τότε δεν καταλαβαίνω τι νόημα έχει ο επιπλέον οπλισμός ( για την παραλαβή μεγαλύτερων εφελκυστικών τάσεων ) πέραν της αντοχής της συνάφειας μεταξύ χάλυβα και Ο.Σ.

Βέβαια η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού.

Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος.

Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στη επιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.

2) Ερώτημα...καλά όλα αυτά αλλά, πως αντιμετωπίζουμε την διαφορετικότητα της πλαστιμότητας του σκυροδέματος και του χάλυβα πάνω στην ακτίνα καμπυλότητας του υποστυλώματος?

Κατά την ταλάντωση του φέροντα τα υποστυλώματα εμφανίζουν μία καμπύλη η οποία τείνει να μεγαλώσει από την μία πλευρά τους αξιώνοντας από το σκυρόδεμα επικάλυψης να είναι πιο πλάστιμο και από τον χάλυβα που περιβάλει.

Αφού ξέρουμε ότι η πλαστιμότητα του Ο.Σ είναι κατά πολύ μικρότερη της πλαστιμότητας του χάλυβα, αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα συμβάλλοντας στην αστοχία?

Για εμένα είναι μεγάλο πρόβλημα για τρεις βασικούς λόγους.

α) διότι το σκυρόδεμα αδυνατεί να είναι τόσο ελαστικό ώστε να επιμηκυνθεί όσο απαιτεί η ακτίνα καμπυλότητας, και αφετέρου

β) η συνάφεια καταστρέφεται διότι δημιουργούνται μεγάλες διατμητικές τάσεις μεταξύ χάλυβα και σκυροδέματος λόγο
διαφορετικής ακτίνας καμπυλότητας που έχουν αυτά τα υλικά λόγο της θέσεως που κατέχουν στο υποστύλωμα.

και γ) Αν ένα υλικό είναι πλάστιμο όπως είναι ο χάλυβας, και το άλλο υλικό είναι μη πλάστιμο όπως είναι το σκυρόδεμα,...πιστεύω ότι αυτή η σχέση δημιουργεί μεγάλες ακτινωτές διατμητικές τάσεις στην διεπιφάνεια των δύο υλικών, καταστρέφοντας την σινάφια

Τελικά η πλαστιμότητα δεν είναι τόσο πλάστιμη σε υλικά διαφορετικής ολκιμότητας

Ξέρουμε ότι σε έναν φορέα εάν αρχίσει το φαινόμενο του λυγισμού, ο οπλισμός τείνει να επιμηκυνθεί, για να ακολουθήσει τον λυγισμό του κάθετου στοιχείου.

Επειδή όμως ο χάλυβας υπόκεινται σε μεγάλες εφελκυστικές τάσεις, αντιδρά μέσο της συνάφειας στην παραμόρφωση που του επιβάλουν τα εξωτερικά φορτία του σεισμού.
Για την καλύτερη συνάφεια σκυροδέματος χάλυβα απαιτείτε ο γραμμικός οπλισμός των κάθετων στοιχείων να είναι μικρής διατομής ( περισσότερες βέργες χάλυβα στα ίδια σχεδιαζόμενα κιλά οπλισμού )
Σε συνδυασμό με τον πυκνό εγκάρσιο οπλισμό ( τσέρκια ) να εγκλωβίζουν το περισφιγμένο σκυρόδεμα ώστε όταν αυτό αστοχήσει να διατηρεί τα κομμάτια του σκυροδέματος στον χαλύβδινο κλωβό για την αποφυγή της κατάρρευσης του δομικού έργου.
Πως δημιουργείται ο μηχανισμός ορόφου και πως τον σταματάει η εφεύρεση?
Αν πάρουμε ένα κερί και το σπάσουμε με τα χέρια μας στο κέντρο, ( εκεί που το σπάμε με το χέρι μας είναι η κρίσιμη περιοχή ) θα παρατηρήσουμε ότι την στιγμή που αστοχεί στο φιτίλι ενεργούν τάσεις εφελκυσμού, και στο κερί τάσεις θλίψης.
Αυτές οι τάσεις εφελκυσμού δεν εφαρμόζονται τυχαία, αλλά έχουν ένα αίτιο, και αυτό είναι η παραμόρφωση της καμπύλης του η οποία αστοχεί πάντα στην κρίσιμη περιοχή.
Ας εξετάσουμε τον εφελκυσμό και την κρίσιμη περιοχή.
Η κρίσιμη περιοχή διαχωρίζει τις τάσεις εφελκυσμού καθ ύψος στα υποστυλώματα σε δύο μέρη.
Δηλαδή το φυτίλι εφελκύεται από το κάτω μέρος του κεριού προς την κρίσιμη περιοχή, και από το άνω άκρο του κεριού προς την κρίσιμη περιοχή.
Αν σπάσουμε το κερί στο κέντρο, τότε η σινάφια του άνω μέρους με την σινάφια του κάτω μέρους του κεριού έχουν την ίδια δυναμική αντίδραση και ισορροπούν.
Θα δούμε να αστοχεί το κερί, χωρίς να καταστρέφεται η συνάφεια του φυτιλιού και του κεριού

Αν σπάσουμε όμως το κερί στα άκρα του, δεν θα συμβεί το ίδιο.
Η διεπιφάνεια των δύο υλικών είναι μικρότερη στα άκρα, οπότε μικρότερη είναι και η αντίδραση που φέρνουν προς τον εφελκυσμό του φυτιλιού, από ότι είναι η αντίδραση του άλλου μέρους.
Το αποτέλεσμα είναι το φυτίλι στα άκρα του κεριού να χάνει την συνάφειά του και να τραβιέται έξω από το κερί.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται στα υποστυλώματα του ισογείου.
Βλέπουμε πάντα όταν τα υποστυλώματα αστοχούν, τον χάλυβα τραβηγμένο έξω από το σκυρόδεμα, σε σχήμα καμπύλης, ποτέ όμως κομμένο.
Η προένταση που εφαρμόζει ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας δεν παρουσιάζει το αναφερθέν πρόβλημα της συνάφειας, διότι απλά δεν υφίσταται συνάφεια μεταξύ σκυροδέματος και τένοντα, διότι περνά ελεύθερος μέσα από το σκυρόδεμα.
Οι πακτώσεις του τένοντα εφαρμόζονται στα δύο άκρα του μηχανισμού, έξω από το σκυρόδεμα.
Η παραμόρφωση της κολόνας επιβάλει παραμόρφωση του τένοντα που την διαπερνά.
Ο τένοντας μεταφέρει την τάση παραμόρφωσης που δέχεται από της παραμόρφωση της κολόνας στα άκρα της υπό μορφή θλίψης, και όχι υπό μορφή συνδυασμένης δράσεις των μηχανισμών που παρεμποδίζουν την σχετική ολίσθηση
με την ανάπτυξη περιμετρικών διατμητικών τάσεων στην διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος χάλυβα, όπως συμβαίνει με τον αδρανή γραμμικό οπλισμό.
Αυτός ο μηχανισμός της προέντασης δεν έχει το πρόβλημα της διαφοράς δυναμικού στην κρίσιμη περιοχή, όπως εμφανίζετε στον αδρανή γραμμικό οπλισμό.

[seismic]

Αν η δοκιμή στο πείραμα αυτό που έκανα ξεπέρασε τα 15 g επιτάχυνση τι άλλο θέλετε?

Σε λίγες μέρες τα αναλυτικά μαθηματικά αποτελέσματα.

[seismic]

Φίλοι μου βοήθεια. Έστειλα σε ένα αξιόλογο καθηγητής τις μετρήσεις που έκανα για το πείραμα να δει αν είναι σωστές.
Αυτός δεν κατάλαβε σωστά τι του είπα, και έκανε τους υπολογισμούς με άλλο πλάτος και άλλη συχνότητα.
Σας παραθέτω τα πραγματικά στοιχεία, του πλάτους παλινδρόμησης, καθώς και τα αποτελέσματα που μου έδωσε, με την ελπίδα ότι μπορείτε να με βοηθήσετε να βρω τα πραγματικά g

Πραγματικά στοιχεία http://s14.postimg.org/c308l95i9/001.jpg

Γεια σας κ. Λυμπέρη

αρκετά καλοί μου φαίνονται οι υπολογισμοί σας, έχουν όμως κάποια λάθη... δεν νομίζω ότι έχει νόημα να αθροίζετε την οριζόντια με την κατακόρυφη μετακίνηση. είναι δύο διαφορετικά πράγματα, σε δυο διαφορετικούς (κάθετους) άξονες άρα δεν μπορούν να αθροιστούν με αυτόν τον τρόπο. είναι πιο σωστό να πάρετε μόνο την οριζόντια μετακίνηση και να υπολογίσετε την οριζόντια επιτάχυνση. αν τα νούμερα που δίνετε είναι σωστά:


80 στροφές σε 20 sec, άρα ν=80/20=4 στροφές ανά λεπτό
Τ=1/ν=0.25 sec η ιδιοπερίοδος
πλάτος ταλάντωσης λέτε ότι είναι οριζόντια 22 cm άρα 0.22 m.
δεν ξέρω αν έχετε υπολογίσει σωστά το πλάτος ταλάντωσης. το πλάτος ταλάντωσης δεν είναι η συνολική διαδρομή του ταλαντωτή. η συνολικη διαδρομή είναι δύο φορές το πλάτος. πχ σε μία ταλάντωση με πλάτος 1 cm, μία πηγαίνει στο +1 και μία πηγαίνει στο -1 το σύστημα, και άρα η συνολική διαδρομή είναι 2 και όχι 1. με λίγα λόγια η συνολική διαδρομή είναι διπλάσια από αυτό που ονομάζουμε πλάτος ταλάντωσης.


αν πράγματι 0.22 είναι το πέρα δόθε που κάνει συνολικά, τότε σε έναν πλήρη κύκλο κάνει όχι 0.22 αλλά 0.44 m. γιατί πηγαίνει πχ δεξιά 0.11, μετά αριστερά 0.11(αρχικό σημείο) +0.11 (τέρμα αριστερά) και μετά πάλι 0.11 δεξιά για να επανέλθει στο αρχικό σημείο. άρα σε έναν πλήρη κυκλο κάνει 0.44 m, το διπλάσιο από ότι λέτε


μέση ταχύτητα είναι 0.44m/0.25 sec=1.76 m/sec
αν υποθέσουμε ότι η ταχύτητα αυτή επιτυγχάνεται στο μέσο της διαδρομής (δεν είναι σωστό αυτο όπως θα πω παρακάτω) τότε έχουμε ότι από το μηδέν έπιασε ταχύτητα 1.76 σε Τ/4=0.0625 sec
άρα η επιτάχυνση είναι 1.76/0.0625=28.168 m/sec2 ή 2.8 g



ο παραπάνω υπολογισμός είναι χονδροειδής και δεν ειναι σωστός. για παράδειγμα υπολογίσαμε τη μέση ταχύτητα και θεωρήσαμε ότι αυτή αντιστοιχεί στο Τ/4. όμως στην πραγματικότητα στο Τ/4 αντιστοιχεί η μέγιστη ταχύτητα και όχι η μέση. αν ληφθεί αυτό υπόψη τότε η τελική επιτάχυνση θα προκύψει πολύ μεγαλύτερη από 2.8 g που λέμε παραπάνω...


πχ αν θεωρήσουμε ότι η ταλάντωση είναι αρμονική (ημιτονοειδής), τότε έχουμε:

πλάτος: umax=0.11 m (το μισό από αυτό που λέτε που είναι μάλλον η συνολική διαδρομή)
η κυκλική ιδιοσυχνότητα ω είναι 2π/Τ=25.132 sec^-1

η μέγιστη ταχύτητα δίνεται από τον τύπο: Vmax=umax*ω=0.11m*25.132sec^-1=2.76 m/sec - αυτή είναι η μέγιστη ταχύτητα με την παραδοχή ότι εκτελεί αρμονική ταλάντωση (1.57 φορές μεγαλύτερη από τη μέση ταχύτητα που υπολογίσαμε παραπανω)
η μέγιστη επιτάχυνση είναι τότε: αmax=Vmax*ω=umax*ω^2=0.11*25.132^2 = 69.5 m/sec^2=6.9 g


ο παραπάνω δεύτερος υπολογισμός δείχνει πιο ορθός, προϋποθέτει όμως αρμονική ταλάντωση που είναι μία παραδοχή που δεν δείχνει να είναι πολύ λάθος για μία τέτοια ταλάντωση...

τα συμπεράσματα δικά σας, καλή συνέχεια!

[CFAK]

To π=3,14 το γνωρίζεις?

[seismic]

Ναι 3,14 x 2 = 6,28 x r που είναι η ακτίνα του κύκλου βρίσκουμε την περίμετρο του κύκλου.
Το έμαθα από τον καθηγητή αφού το είχα μέτρησα εμπειρικά, μου το είπε.

Θα ήθελα να λύσω τον δεύτερο τύπο με συχνότητα ? και πλάτος ταλάντωσης 22 cm

Σε μία στροφή του κύκλου, η παλινδρόμηση της βάσης ήταν 22 cm μπρος και 22 cm επιστροφή = 44 cm.

Δεν έκανε 80 στροφές τα 20 sec που λέει ο καθηγητής.
Έκανε 40 στροφές του κύκλου τα 20 sec ( αν πάρουμε το... πήγαινε μαζί και το έλα 44cm = 1 κύκλος )

[seismic]

Με τους τύπους του καθηγητή, αλλά με τα σωστά δεδομένα κάνοντας της πράξεις έβγαλα τα εξής.
Συχνότητα ν σε Hertz 2
Πλάτος ταλάντωσης σε m=0,11
ω σε rad/sec 12,5663706144
ΜΑΧ Tαχύτητα m/sec 1,3823007676
ΜΑΧ Επιτάχυνση α σε m/sec^2 = 17,3705037459
Eπιτάχυνση σε g = 1,7706935521

Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού.
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.

[seismic]

Αν έχουμε ένα έλκηθρο και το τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτό θα ολισθήσει πάνω στην άμμο χωρίς πρόβλημα.
Αν έχουμε μία κασέλα και την τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτή όσο την τραβάμε, τόσο θα χώνεται μέσα στην άμμο, μέχρι να ανατραπεί.
Αυτή η διαφορά αντίδρασης αυτών των δύο αντικειμένων, έγκειται στο σχήμα τους.
Το έλκηθρο λόγο του ότι είναι μπροστά στρογγυλό, υπερνικά τα εμπόδια και μπορεί να ολισθαίνει πάνω στην άμμο.
Η γωνία όμως της κασέλας χώνεται μέσα στην άμμο, και αυτή η αντίδραση της άμμου μετατρέπει την οριζόντια κίνηση της κασέλας σταδιακά σε αυξανόμενη ροπή αδράνειας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικοδομές στις οποίες μάλιστα έχουμε φροντίσει να κατασκευάσουμε αυτό το ανάχωμα μόνοι μας, το οποίο ανάχωμα είναι η βάση.
Το συμπέρασμα από τα προαναφερθέντα είναι ότι, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε γωνιακή ταχύτητα πάνω στο κτήριο, την λεγόμενη ροπή αδράνειας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ροπή αδράνειας του κτηρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αντίδραση του κτηρίου στην περιστροφή.

Βασικά το κτήριο στον σεισμό μετατρέπεται σε έναν κύλινδρο που περιστρέφεται γύρο από δύο σημεία, πότε από την μία, και πότε από την άλλη μεριά. ( γύρω από δύο κέντρα περιστροφής τα οποία βρίσκονται στην κάθε άκρη των εξωτερικών πλευρών του κτηρίου. )
Όμως το κτήριο δεν είναι κύλινδρος διότι δεν είναι ούτε συμπαγή, ούτε έχει κυλινδρικό σχήμα.
Βασικά αυτό που ονομάζουμε ταλάντωση, του φέροντα δεν είναι τίποτε άλλο από μία γωνιακή ταχύτητα ενός άξονα ( κολόνα ) ο οποίος σέρνει βαρίδια ( πλάκες δικοί )κατά το μήκος του, εναλλάξ.
Ακόμα ...περιστροφή σημαίνει άνοδος του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής.
Άνοδο του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής, σημαίνει ότι οι κολόνες που είναι από την μεριά της ανόδου, χάνουν την επαφή τους με το έδαφος.
Αφού χάνουν την επαφή τους με το έδαφος, αυτό σημαίνει αυτόματη απενεργοποίηση της αντίδρασης του εδάφους προς τις κολόνες η οποία είναι αναγκαία για την ισορροπία της οικοδομής.
Αφού τα φορτία της οικοδομής είναι στον αέρα, κατευθύνονται προς την Γη που τα έλκει από την μεριά που δεν ισορροπούν.
Αυτά τα φορτία, αν αδυνατούν να τα παραλάβουν οι κόμβοι των κολονών που ισορροπούν, με το έδαφος, τότε σπάνε.
Οι κόμβοι σε αυτή την φάση καταπονούνται από στρέψεις ( στροφές, ροπές )
Αν αυτές οι στρέψεις είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα κολόνας και δοκού, τότε η ενέργεια αποθηκεύεται και επανακυκλοφορεί προς την αντίθετη κατεύθυνση στο τέλος κάθε κύκλου.
Αν οι μετακινήσεις είναι μεγάλες και γρήγορες, μεγαλύτερες του ελαστικού φάσματος επέρχεται αστοχία.
Από αυτά που προανέφερα, καταλαβαίνουμε χωρίς πειράματα ότι η αστοχία στις κατασκευές συντελείτε από τον συνδυασμό δύο βασικών φορτίσεων πάνω στον κόμβο, οι οποίες δημιουργούν μία στροφή στον κόμβο
α) Την γωνιακή ροπή του κτηρίου προερχόμενη από την αδράνεια ( ροπή αδράνειας )
β) Τα στατικά του φορτία, τα οποία ενεργοποιεί η γωνιακή ροπή

Σήμερα σχεδιάζουν έτσι ώστε να αποθηκεύουν αυτές τις μετατοπίσεις φόρτισης μέσα στο ελαστικό φάσμα της κολόνας και της δοκού, και αν οι μετατοπίσεις περάσουν αυτό το ελαστικό φάσμα επέρχεται αστοχία η οποία περνά στην πλαστική περιοχή όπου δημιουργεί μετατοπίσεις μη αναστρέψιμες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πέσει η κατασκευή.
Οι μηχανικοί έχουν φροντίσει αυτή η αστοχία να γίνει στην δοκό, και όχι στο υποστύλωμα, το οποίον αν αστοχήσει πρώτο, θα υπάρξει κατάρρευση της κατασκευής.
Ακόμα τα πολλά πικνά τσέρκια, τόσο στα υποστυλώματα όσο και στις δοκούς, εκτός των άλλων, δημιουργούν κλωβούς, οι οποίοι δεν αφήνουν τα σπασμένα κομμάτια σκυροδέματος να βγουν από έξω από την περίσφιξη.
Αυτό προσδίδει πλαστιμότητα στα στοιχεία, και εκτόνωση των φορτίσεων.
Βασικά πέρα από το ελαστικό φάσμα, επέρχεται αστοχία έτσι σχεδιασμένη, ώστε να μην καταρρεύσει η οικοδομή.
Φυσικά αν οι αστοχίες είναι πολλές, και είναι και λοξής / μορφής, τότε η κατασκευή θέλει κατεδάφιση.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός σήμερα....
Θα συνεχίσω και να σας πω την δική μου μέθοδο.
Η μέθοδός μου για να αποδώσει τα μέγιστα κάνει ακριβώς τα αντίθετα από ότι κάνει ο σημερινός αντισεισμικός σχεδιασμός.
Δεν προσπαθεί να βελτιώσει την δική σας μέθοδο, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η επιστήμη προσπαθεί να σταματήσει την μέθοδό μου, και μέχρι τώρα το έχει κατορθώσει καλύτερα από ότι τα έχει καταφέρει με τον σεισμό.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
2) Εσείς θέλετε ο οπλισμός των κάθετων στοιχείων να συνεργάζεται με το σκυρόδεμα μέσο της συνάφειας, εγώ θέλω ο οπλισμός να είναι προτεταμένος, μεταξύ δώματος και εδάφους θεμελίωσης.
3) Εσείς θέλετε να ακουμπάτε την οικοδομή πάνω στο έδαφος ( νομίζοντας ότι την πακτώνεται κατ αυτόν τον τρόπο μέσα στην εκσκαφή της βάσης και των υπογείων, ενώ δεν συμβαίνει αυτό ) εγώ εφαρμόζω μία εξωτερική αντίδραση στο δώμα, προερχόμενη από το έδαφος.
Ουσιώδεις διαφορές, τις οποίες πρέπει να εξετάσουμε μία μία ξεχωριστά, αναδικνύωντας τα υπέρ και τα κατά.
Συνεχίζετε... Προς το παρόν...καλή Ανάσταση σε όλους και χρόνια πολλά και δημιουργικά.

[seismic]

Συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης.
Ας εξετάσουμε την πρώτη θεμελιώδη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
Φυσικά κανένας δεν θέλει την παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Η παραμόρφωση είναι αυτή που δημιουργεί αστοχίες και κατάρρευση της κατασκευής.
Λατρεύετε την παραμόρφωση διότι είναι από μόνος του ένας μηχανισμός απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας.
Αρκεί βέβαια η παραμόρφωση αυτή να είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα.
Ο συντονισμός είναι αυτός που σας χαλάει πολλές φορές τα σχέδια, διότι μετατρέπει την σεισμική απόσβεση της ταλάντωσης σε μεγάλα πλάτη ταλάντωσης, με αποτέλεσμα να έχουμε τα αντίθετα μη ελεγχόμενα αποτελέσματα.
Βέβαια υπάρχουν προγράμματα Η/Υ που υπολογίζουν την ιδιοσυχνότητα του διεγέρτη και του ταλαντωτή.
Δεν υπάρχει όμως πρόγραμμα το οποίο να υπολογίζει 100% τον συντονισμό.
Φυσικά οι σχεδιαζόμενες κατασκευές σας δεν πρέπει να εφάπτονται με άλλα γειτονικά κτήρια για να ισχύσουν τα πάρα πάνω. Ακόμα ... Ένα σημαντικό τμήμα των εξελίξεων για την αντισεισμική ενίσχυση των κατασκευών, αντιτίθεται με τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές ανάγκες, οι οποίες απαιτούν όσο το δυνατό ελεύθερες κατόψεις ( μη συμμετρική κατασκευή Ο/Σ ) και μείωση των φερόντων στοιχείων του κτιρίου.
Επίσης, οι αρχιτεκτονικές ανάγκες διαφοροποιούν καθΆ ύψος την επιφάνειας κάλυψης (κάτοψης) του κτιρίου.

Τα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των παραπάνω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων είναι είτε η δημιουργία
«μαλακού ορόφου», είτε οι ουσιαστικές αποκλίσεις από την επιθυμητή συμμετρική διάταξη των στοιχείων ακαμψίας, καθώς και την εντονότερη καταπόνηση της κατασκευής, λόγω συγκέντρωσης εντατικών μεγεθών, και στρεπτικών φαινομένων που παρατηρείται στις ασύμμετρες κατασκευές.
Δηλαδή ο σχεδιασμός του στατικού, δεν είναι συμβατός με τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
Ακόμα τα δικά σας σχεδιαζόμενα άκαμπτα κατακόρυφα στοιχεία, καταπονούν με πολλές στρέψεις τον κόμβο.
Βασικά ο σχεδιασμός σας είτε σχεδιάζει ελαστικά, είτε σχεδιάζει άκαμπτες κατασκευές, πάντα δημιουργεί στρέψεις στους κόμβους.
Η λύση που προσφέρει η ευρεσιτεχνία μου είναι ότι ...με την πάκτωση του δώματος με το έδαφος, εκτρέπει την πλάγια φόρτιση του σεισμού, στην κατακόρυφη διατομή του άκαμπτου κατακόρυφου στοιχείου.
Αυτή η εκτροπή, είναι αυτό που σας έλειπε διότι, το κατακόρυφο τοιχίο αναλαμβάνει 100% την πλάγια φόρτιση του σεισμού, καταργώντας όλες τις στρέψεις στους κόμβους.
Υπάρχουν τεχνικές οι οποίες σχεδιαστικά μπορούν να δώσουν πιο άκαμπτες κατασκευές από αυτές που εσείς εφαρμόζετε σήμερα.
1) Τα γωνιακά τοιχία ( L) είναι πολύ πιο άκαμπτα από τα παραλληλόγραμμα, ( - ) και τοποθετούνται πάντα στις γωνίες του κτηρίου.
Για τα ενδιάμεσα περιφερειακά τοιχία, η ακαμψία τους εξασφαλίζετε όταν τα σχεδιάσουμε σε σχήμα ( Τ ), και για τα εσωτερικά τοιχία όταν τα σχεδιάζουμε σε σχήμα ( + ) σταυρού, ή σε σχήμα ( Π )
2) Η πάκτωση των άκρων αυτών των σχημάτων, και ακόμα καλύτερα η προένταση αυτών μεταξύ δώματος και εδάφους, προσδίδουν μεγαλύτερη ακαμψία. Ο πυκνός εγκάρσιος οπλισμός ( τσέρκια ) αυξάνει την συνάφεια και αντοχή του σκυροδέματος σε θλιπτικές τάσεις.
3) Η κατασκευή μιας μεγάλης ανεστραμμένης δοκού περιφερειακά του δώματος στην κατασκευή, εξασφαλίζει ισχυρότερους κόμβους με τα τοιχία, και όλη η κατασκευή γίνεται πιο άκαμπτη.
Μικρή σεισμική απόσβεση μέσα στο ελαστικό φάσμα των άκαμπτων κατακόρυφων τοιχίων μπορούμε να το πετύχουμε τοποθετώντας ελατήριο, ελαστικό, ή υδραυλικό σύστημα στο δώμα.
Στα πάρα κάτω δύο βίντεο φαίνεται πως κατόρθωσα να σχεδιάσω την τέλεια άκαμπτη κατασκευή. ( Σαν τσιμεντόλιθος )
Αυτός ήταν από εμένα συνειδητός αντισεισμικός σχεδιασμός, ενός τελείως άκαμπτου φέροντα, και σας συνιστώ να τον εφαρμόζεται και εσείς, αν θέλετε πολύ μικρές παραμορφώσεις οι οποίες δεν θα επιτρέπουν αστοχίες.
Αυτά τα άκαμπτα σχήματα κάτοψις των κατακόρυφων τοιχίων που σας έδωσα, βοηθούν και τον αντισεισμικό σχεδιασμό για άκαμπτες κατασκευές, αλλά και τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
Συνεχίζετε..

https://www.youtube.com/watch?v=KR9G0DZjbRM
Φυσικά αν είχα σχεδιάσει έναν άκαμπτο φέροντα, ( τσιμεντόλιθο ) χωρίς την αναγκαία πάκτωση δώματος εδάφους, τότε, και τους κόμβους θα καταπονούσα περισσότερο λόγο μεγαλύτερων στατικών φορτίων, αλλά σε ψιλά κτήρια θα είχαμε και την ολική ανατροπή του φέροντα λόγο ακαμψίας.
Π.χ αυτό φαίνεται καθαρά στο πάρα κάτω βίντεο πείραμα, στο οποίο δεν υπάρχει η πάκτωση δώματος και εδάφους.
Ενώ η επιτάχυνση είναι πολύ μικρή, η ανατροπή είναι εμφανέστατη.
https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν μπορούσατε έως τώρα να σχεδιάσετε ψιλές άκαμπτες κατασκευές.
Η ακαμψία σε συνδυασμό με την πάκτωση του εδάφους με το δώμα, είναι αυτή που επιτρέπει στην κατασκευή να αντέχει τόση μεγάλη επιτάχυνση σε g χωρίς την παραμικρή αστοχία.
Αν έχετε απορίες, ή διαφωνείτε σε αυτά που λέω, ευχαρίστως να γίνει συζήτηση.

[seismic]

Θα σας δώσω κάποια θεωρητικά στοιχεία για να κάνετε και να ελέγξετε μόνοι σας τους υπολογισμούς που έκανα.
Το μοντέλο μου εκτελεί μια απλή αρμονική ταλάντωση κατά τον άξονα χ πάνω στον οποίο πηγαινοέρχεται (αγνοούμε την κάθετη κίνηση που είναι μικρή).
Αυτή η παλινδρομική κίνηση δημιουργείται από την κυκλική κίνηση του άκρου του εμβόλου όπου είναι προσαρμοσμένος ο πύρος του ρουλεμάν.
Η ακτίνα αυτού του κύκλου είναι 0,11m και αυτό είναι το πλάτος ταλάντωσης Α. Έτσι κάνει το μοντέλο μου διαδρομή 2Α=0,22m, δηλ πάει από το
ένα ακραίο σημείο στο άλλο σε κάθε μισή στροφή του πύρου.

Μία πλήρης ταλάντωση όμως σημαίνει να κάνει ο πύρος μια πλήρη στροφή, να επανέλθει δηλ. το μοντέλο στην ακραία θέση από όπου ξεκίνησε.
Άρα, αν πούμε ότι ξεκίνησε από το τέρμα πρέπει να επανέλθει στο τέρμα. Κάνει επομένως συνολική διαδρομή 0,22 που πήγε και 0,22 που γύρισε =4Α=0,44 m.
Αν λοιπόν σταθούμε από την πλευρά του μηχανήματος και μετράμε διαδρομές, κάθε προσέγγιση προς το μηχάνημα είναι και μία πλήρης διαδρομή και άρα μία στροφή. Αυτές τις στροφές μετράμε, και τον αντίστοιχο χρόνο τους σε sec. Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους.
Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec

Σε μια πλήρη στροφή του πύρου, έχουμε μία φορά μέγιστη θετική ταχύτητα κατά την μία κατεύθυνση και μια φορά μέγιστη αρνητική κατά την άλλη.
Εμάς βέβαια μας ενδιαφέρουν οι απόλυτες τιμές τους που είναι ίδιες.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτάχυνση, αλλά αυτή έχει μέγιστη απόλυτη τιμή όταν η ταχύτητα είναι μηδέν, δηλ. στα άκρα των διαδρομών.

Μέγιστη ταχύτητα και μέγιστη επιτάχυνση υπολογίζονται από την γωνιακή ταχύτητα ω που είναι: ω=2π/Τ.
Άρα: μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec, μέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω²*Α=0,11*ω² m/sec².
Αυτά τα μέγιστα μεγέθη πραγματοποιούνται στιγμιαία.

Αν θέλουμε να πάρουμε την μέση επιτάχυνση, είτε θετική είτε αρνητική, τότε σκεφτόμαστε ότι η ταχύτητα πήγε από το μηδέν στο μέγιστό της
σε χρόνο Τ/4. Άρα η μέση επιτάχυνση είναι κατά προσέγγιση: α=maxυ/(Τ/4)=4*maxυ/Τ=4*0,11.ω²/Τ σε m/sec².
Αυτό βέβαια δε είναι ακριβές, διότι κατά την στιγμή Τ/4 η α είναι μεγαλύτερη (να μη σας μπλέκω με συνημίτονα και ημίτονα).

Και στις δύο όμως περιπτώσεις για να βρούμε την επιτάχυνση σε g, πρέπει να διαιρέσουμε τις επιταχύνσεις που είναι σε m/sec² με την Γήινη επιτάχυνση μάζας που είναι 9,81 m/sec για να πούμε ότι έχουμε πετύχει επιτάχυνση τόσων g. Πιστεύω να ήμουν αναλυτικός.
Τι κάνουμε στην πράξη και τι άλλους παράγοντες λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ένα ζητούμενο.?
Αναλυτικά αποτελέσματα πειράματος.
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις στροφές.
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Δηλαδή 40 πλήρεις στροφές σε 20 sec
1) Οπότε Πλάτος ταλάντωσης Α= 0,11 m
2) Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Οπότε 40/20= 2 Hz
3) Ιδιοπερίοδος Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec Οπότε 1/2=0,5 sec
4) Γωνιακή ταχύτητα ω είναι: ω=2π/Τ. Οπότε 2Χ3,14/0,5= 12,56
5) Μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec Οπότε 12,56 χ 0,11= 1,3816 m/sec
6) Mέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2. Οπότε 12,56χ12,56χ0,11= 17,352896
7) Επιτάχυνση σε g 17,352896/9,81= 1,77 g

Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα και βγάζουν κάποιες κλίμακες ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού, πάνω σε μικρό μοντέλο κλίμακας 1 προς 7,14
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.
Ο Μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ποτέ στον κόσμο, ήταν 2,99 g
Οι ισχυρότερες κατασκευές στην Ελλάδα κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g
To Δικό μου μοντέλο δοκιμάστηκε σε 1,77 g και δεν έπαθε τίποτα, οπότε δεν ξέρουμε πότε αστοχεί.
Στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος που έγινε σεισμός έφθασε σε επιτάχυνση το 1 g
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration

Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy

Και όμως οι επιστήμονες με έχουν στην απέξω.

[seismic]

Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.
Οπότε έχετε πρόβλημα, και ένας μηχανισμός ελέγχου του ελαστικού φάσματος της κατασκευής είναι τόσο απαραίτητος, όσο είναι τα κουπιά στην βάρκα.
Συμφωνώ ότι η προένταση που εφαρμόζει η ευρεσιτεχνία μου στα κατακόρυφα στοιχεία, δημιουργεί θέμα κόστους, και εκρηκτικής αστοχίας.
Αυτό που χρειάζεται στην ουσία η κατασκευή, είναι η αντίδραση στο δώμα, (όχι προένταση ) με την τοποθέτηση στο δώμα υλικών ή συστημάτων που θα εφαρμόζουν ομαλή απόσβεση της γωνιακής επιτάχυνσης ανόδου του δώματος.
Διότι αυτό που βασικά κάνει η ευρεσιτεχνία για μένα, είναι ότι έχουμε την δυνατότητα τώρα, με αυτήν την αντίδραση που θα εφαρμόζουμε στην άνοδο του δώματος, να ελέγξουμε
το πλάτος της ταλάντωσης, όλου του φέροντα. Δηλαδή θα μπορούμε να ελέγξουμε τον συντονισμό, και να ορίζουμε εμείς το ελαστικό φάσμα της κατασκευής, μέσα στο οποίο θα ταλαντεύεται.
Αυτοί οι αποσβεστήρες, θα αφήνουν τον φέροντα να ενεργοποιεί το ελαστικό του φάσμα, και να έχουμε πρόσθετη απόσβεση.
Αυτή η ρύθμιση θα εφαρμόζετε από τους αποσβεστήρες στο δώμα.
Θα είναι ρυθμιζόμενοι από εμάς, με την βοήθεια ενός κοχλία.
Όσο θα τον βιδώνουμε, τόσο θα μικραίνει η άνοδος του δώματος.
Σε καμία όμως περίπτωση, δεν θα μπορεί να ανέβει το δώμα πάνω από τον κοχλία.
Φυσικά μεταξύ του κοχλία και του δώματος, θα παρεμβάλλονται οι μηχανισμοί απόσβεσης.
Η προσθήκη ορόφου δεν θα είναι πρόβλημα, διότι σε κάθε κατασκευή ορόφου θα τοποθετείται πάνω στον τένοντα κοχλίας μακρύς,
ο οποίος θα χρησιμεύει για την προέκταση του τένοντα ( βίδας )
Για νέο πείραμα έχω πρόβλημα πρώτα από όλα με το είδος του φορέα.
Αν κατασκευάσω έναν άκαμπτο φορέα, οι μηχανικοί μου λένε ότι είναι άκαμπτος σαν τσιμεντόλιθος.
Αν κατασκευάσω έναν ελαστικό φορέα, δεν θα πάρω το 100% του αποτελέσματος που επιδιώκω, αλλά θα δείξει πολλά...
Πια είναι η πραγματική αλήθεια για το πείραμα που έκανα.
Η προένταση που λέμε ότι έκανα, δεν ήταν προένταση....απλή πάκτωση ήταν.
Και να ήθελα να κάνω προένταση, ο κοχλίας ήταν τόσο μικρός, που θα κλοτσούσε το σπείρωμα.
Αυτό που έκανα ήταν να πάρω τα μπόσικα του τένοντα με τον έναν κοχλία, και μετά πρόσθετα, του έβαλα άλλους δύο κοχλίες από πάνω για ενίσχυση στην αντίδραση.
Το καουτσούκ που έβαλα στο δώμα για απόσβεση, είχε ένα περιθώριο συμπίεσης 0,7 mm, αφού έσφιξα πρώτα τους κοχλίες.
Όπως βλέπουμε στο σχήμα http://postimg.org/image/m04hy3r0t/ η αντίδραση της βάσης ( Β ) είναι βασική για να είναι αποτελεσματικό το σύστημα.
Όσο πιο μεγάλη είναι η διάσταση ( Β ) εν σχέση της πλευράς ( Α ),
1) τόσο λιγότερο καταπονούμε τον τένοντα ( Τ )
2) τόσο λιγότερο καταπονούμε την διάσταση ( Β ) σε θλίψη,
3) τόσο λιγότερο καταπονούμε σε κάμψη την κολόνα.
4) Αν η διάσταση ( Β ) είναι πολύ μικρή, δεν έχουμε την δυνατότητα τοποθέτησης πάνω του ενός κεντρικού τένοντα.
Όλα αυτά μας λένε μία μεγάλη αλήθεια,... ότι από το σχήμα του κάθε ενός υποστυλώματος εξαρτάτε η απόδοση της μεθόδου μου.
Έχει να κάνει δηλαδή με την τριγωνομετρία, και με την ικανότητα του κάθε ενός υποστυλώματος ως προς την ροπή αδράνειας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ροπή αδράνειας του υποστυλώματος, τόσο καλύτερα λειτουργεί η ευρεσιτεχνία.
Η αναλογία οπλισμού.
Χρησιμοποίησα διπλό μέσα έξω, μαλακό ανοξείδωτο πλέγμα Φ/1,5 mm με μάτια 5 χ 5 cm
Η κλίμακα του μοντέλου ήταν 1 προς 7,14
Οπότε σε πραγματική κλίμακα ο οπλισμός ήταν διπλό πλέγμα των 1,5mm x 7,14= 10,71 mm ή Φ/11 ανά 35,7 cm
Πολύ πιο λίγο από 100 kg ανά m3
Η αναλογία του σκυροδέματος ήταν... Τσιμέντο 1 μέρος, άμμο 4 μέρη ..δηλαδή 1 προς 4, με πάρα πολύ νερό μέσα, χωρίς καν γαρμπύλι
Βασικά το μπετό, δεν ήταν μπετό ήταν λάσπη.
Και στα δύο πειράματα δεν τοποθέτησα συνδετήρες ώστε να έχουμε οπλισμό περίσφιξης.
Και αυτές είναι οι διαστάσεις του μοντέλου http://postimg.org/image/irf4liaot/
Ξέχασα να σημειώσω στο σχέδιο το ύψος της ανεστραμμένης δοκού στο δώμα, το οποίο είναι μαζί με την πλάκα 18 cm
Οι τένοντες έχουν διάμετρο 6 mm σε πραγματική κλίμακα 6χ7,14= 42,84 mm ή περίπου 4,3 cm
Η ΚΛΊΜΑΚΑ ΕΙΝΑΙ 1προς 7,14 και το μοντέλο αντιπροσωπεύει διώροφο με εμβαδόν κάθε ορόφου 60 m2