Άγχος: Πώς το αντιμετωπίζετε;

**sundance** · 27.01.2010, 02:31

'Μηχανικιλίκι' και άγχος πάνε χεράκι-χεράκι, είτε το θέλουμε είτε όχι.

Όλοι το βιώσαμε κάποια στιγμή, έστω και για λίγο.

Άλλοι το βιώνουμε συχνότερα και απροετοίμαστα, έρχεται απροσκάλεστο και λέγεται αγχώδης διαταραχή ή panic attack.

Πώς το αντιμετωπίζετε?

**Evan** · 27.01.2010, 09:24

glenfidich

**zavi@tee.gr** · 27.01.2010, 12:28

Στην αρχή δεν έκανα τίποτα,μόνο αθλητισμό (καταστροφικό κ μου άφησε κουσούρια)

Στη συνέχεια το έριξα στο ποτό μέχρι που κάηκα.

Μετά απλά έφυγα από το σπίτι μου.

Ύστερα πήγα σε ειδικό για υποστήριξη κ βρήκα την πηγή του άγχους,οπότε κ άρχισα να την ελέγχω.Επίσης,προσπαθώ να εφαρμόζω το Γερμανικό πρότυπο,που είναι άκρως αγχολυτικό (κάνε συγκεκριμένα πράγματα-μην βάζεις άπιαστους στόχους-μην αναβάλλεις αν δεν είναι απαραίτητο-λέγε ''όχι'')

Τώρα απλά βάζω το κινητό στο αθόρυβο κ αράζω στον καναπέ,με WDTV αγκαλιά με το ζουζούνι μου.Ενίοτε,γράφω κ άλλον ένα δίσκο black metal.

**Pappos** · 27.01.2010, 12:54

Φιλοσοφία...και λίγο ποτάκι...

**cna** · 27.01.2010, 13:07

1. Η ζωή είναι ένα αγγούρι· άλλος το τρώει και ζορίζεται, άλλος το τρώει και δροσίζεται (Πουλικάκος νομίζω)
2. Προ επικείμενου βιασμού και εφόσον δεν μπορείς να τον αποφύγεις κάτσε και απόλαυσέ τον. (Μάο)

Έχοντας τα ως άνω ρητά υπόψιν και δεδομένου ότι δεν έχω την άνεση να προστρέξω σε ειδικούς προσπαθώ να το αγνοήσω. Βέβαια αν συμβιώνεις με μια κατάσταση και πολύ καιρό στο τέλος σου γίνεται συνήθειο και από ένα σημείο και μετά σταματάς να του δίνεις σημασία. Πάντως σε ειδικές περιπτώσεις όπου τα πράγματα τείνουν να ξεφύγουν από τον έλεγχο απλά κατεβάζω τους διακόπτες...

**Balance** · 27.01.2010, 13:15

Φοβερό θέμα άνοιξες Sundance.
Είμαι κι εγώ στην ομάδα των ατόμων που συχνά κυριεύονται από άγχος. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να υποφέρει από αυτό υποσυνείδητα και να έχω εκνευρισμό. Ο Zavi από ότι καταλαβαίνω το ελέγχει κι έτσι πρέπει να κάνουμε όλοι μας. Ποια κατέληξες Zavi ότι είναι η πηγή, έπειτα από τη δική σου αναζήτηση;
Εγώ πιάνω τον εαυτό μου να είναι η δυσκολία πρόσβασης πάνω σε κάποιες γνώσεις που μου είναι απαραίτητες τη στιγμή που κάνω κάτι, αλλά και όταν κάνω κάτι για πρώτη φορά.
Μπορεί να σπάει τη μονοτονία, από την άλλη είναι πολύ αγχωτικό.

**Pappos** · 27.01.2010, 13:42

Η ζωή είναι σαν το κυπαρίσσι. Κάθεσαι επάνω και όσο περνά ο χρόνος κατεβαίνεις προς τα κάτω.

**zavi@tee.gr** · 27.01.2010, 13:45

Αρχική ανάρτηση από Balance

Ποια κατέληξες Zavi ότι είναι η πηγή, έπειτα από τη δική σου αναζήτηση;

Είναι προσωπικό θέμα.

ΟΜΩΣ

Η υποστήριξη που παίρνω έχει ανεκτίμητη αξία.Με τη βοήθεια ειδικού,μπορεί κανείς να εστιάσει στη ρίζα του προβλήματος,ενώ χωρίς αυτόν ο καθένας μας βρίσκει τελείως αντιδιαμετρικούς τρόπους να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του,γεγονός που τον οδηγεί σε αποφάσεις κ πράξεις που δημιουργούν εκ νέου προβλήματα.Οπότε,ακόμα κ αν έχεις συνηθίσει να αγνοείς πλέον την καθημερινότητα,υπάρχουν μέσα σου βαθιά ριζωμένα θέματα που χρειάζονται λύση.Είναι σαν μία δεξαμενή με τρύπες.Όσο κ να αυξάνεις την παροχή,αν οι τρύπες της ανοίγουν νέες τρύπες,η δεξαμενή δεν πρόκειται ποτέ να γεμίσει.Αυτά είναι δικά μου συμπεράσματα κ δεν έχουν να κάνουν καθόλου με δασκάλεμα.

Αποτέλεσμα:συνειδητοποίησα για ποιό λόγο έχω φάει απανωτά ''παλτά'' στη ζωή μου κ έχω αλλάξει θεώρηση των πραγμάτων.Το άγχος το πρωί που οι ρυθμοί είναι έντονοι ποτέ δεν φεύγει.Το απόγευμα όμως είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ πράγμα να καταφέρνεις να μην παίρνεις τη δουλειά μαζί σου στη σκέψη σου.Η δουλειά είναι δουλειά,κ η προσωπική ζωή προσωπική ζωή.Μόνο με βοήθεια κατάφερα να τα διαχωρίσω,ύστερα από απίστευτες αϋπνίες,νευρικές διαταραχές κ αβάσιμες ελπίδες για καλύτερο μέλλον.Τελικά συνειδητοποίησα ότι το τεράστιο άγχος που είχα δεν είχε να κάνει ΚΑΘΟΛΟΥ με τη δουλειά μου,αλλά με κάτι άλλο.....που ούτε που είχε πάει ποτέ το μυαλό μου........!

Μέχρι να καταλήξω σε ειδικό,πέρασα από 2 κρίσεις καρδιάς που με έριξαν στο πάτωμα,ένα έτος κάψιμο εγκεφαλικά κύτταρα κ συκώτι από ποτό,κατεστραμμένες διαπροσωπικές σχέσεις,2 τεράστιες επαγγελματικές απογοητεύσεις κ το ζουζούνι μου στα όρια της απελπισίας.........

Αυτά

**Balance** · 27.01.2010, 13:48

Πολύ χρήσιμα όσα ανέφερες και συμφωνώ σε όλα.

**leo** · 27.01.2010, 14:32

Ο καθένας υποβάλλει τις απόψεις του περί του άγχους και μιας και είναι λεπτό το ζήτημα θα ήθελα όλες οι απόψεις να είναι σεβαστές και όχι "χλευαστικές"....

Μια σύγχρονη ασθένεια όπως αναφέρονται πολύ σωστά οι ειδικοί με πολύ άσχημα αποτελέσματα και καταλήξεις.
Δυστυχώς οι σύγχρονοι γρήγοροι ρυθμοί, οι πιέσεις απ το περιβάλλον μας μας οδηγούν σε άσχημα ίσως και οδυνηρά αποτελέσματα διαφυγής.....

Λύση για τον καθένα είναι να βρει το κουμπί της χαλάρωσης του και του κλειδιού που ανοίγει την όαση ηρεμίας και αποφυγής από δυσάρεστες επιπτώσεις.

Ο δικός μου Τρόπος;

Η Εκκλησία.

Ο διάλογος με τον Πνευματικό μου, οι συζητήσεις πάνω σε πολλά Νεανικά θέματα και ανησυχίες του μέλλοντος μου έχουν επιτρέψει να βρίσκω την γαλήνη και το απάνεμο λιμάνι στην Εκκλησία.
Ίσως για πολλούς να ακουστεί ως μια μορφή Συσκέψεων Ψυχολόγου αλλά η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.
Πραγματικά μια Προσευχή μια συναναστροφή με τον Πνευματικό μου, μια παρακολούθηση της Κυριακάτικης Λειτουργίας, μου δίνει την Αύρα της Ελευθερίας και του κουράγιου ώστε να αποβάλω όποιο άγχος και πίεση της ημέρας ή της εβδομάδος....

Με εκτίμηση

**Evan** · 27.01.2010, 14:45

Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο, σε άλλους έχει σέλα και σε άλλους δυστυχώς όχι

**leo** · 27.01.2010, 15:08

Το συναπτόμενο αρχείο είναι ένα δείγμα από κάποια απ τα πολλά Test για το πως αισθανόμαστε κάτω από διάφορες συνθήκες

**sundance** · 27.01.2010, 20:20

Αρχική ανάρτηση από vaggelis2000

μανγκο βανίλια. (gvarth το έπιασες...)

Να υποθέσω γεύση κάρβουνου έτσι...?

Χημεία έχει δοκιμάσει κανείς?

Νομίζω κυκλοφορούν και κάποια αποτελεσματικά φυτικά προϊόντα.

**leo** · 28.01.2010, 01:34

Αρχική ανάρτηση από dratsiox

Κάθε απόγευμα που τελειώνω τη δουλειά...συμμαζεύω! Μη γελάτε!
Φροντίζω όλα τα βιβλία να ξαναμπούν στη βιβλιοθήκη, τα χαρτιά να συμμαζευτούν, ποτήρια να ξεπλυθούν κ.τ.λ.
Φεύγοντας, λοιπόν, από το χώρο εργασίας το μυαλό μου έχει καθαρίσει και μ' αυτό το τρικ είναι όλα στη θέση τους.

Δεν είναι κακή ιδέα......

Πολύ έξυπνο και τακτικό μου φαίνεται.....

Αλλά όταν σχολάω αργά, καμιά φορά μου είναι τόσο δύσκολο να συμμαζέψω τον χώρο που τον αφήνω για την επόμενη το πρωί.....

**JTB** · 28.01.2010, 11:11

Αρχική ανάρτηση από cna

1. Η ζωή είναι ένα αγγούρι· άλλος το τρώει και ζορίζεται, άλλος το τρώει και δροσίζεται (Πουλικάκος νομίζω)
2. Προ επικείμενου βιασμού και εφόσον δεν μπορείς να τον αποφύγεις κάτσε και απόλαυσέ τον. (Μάο)

Εκτός των παραπάνω αποφθεγμάτων που αποτελούν αυταπόδεικτες αλήθειες και που με τόση σοφία παραθέτει ο αγαπητός συνάδελφος,
έχω να προτείνω κάποιο μαλακό coctail π.χ. ABSOLUTE on the rocks...

Εγώ πάντως εκεί που κατεβάζω το διακόπτη είναι όταν παίζω με τα παιδιά μου... Τότε πέφτει σύνδεση με Κάϊρο... Το συνιστώ ανεπιφύλακτα... το καλύτερο αγχολυτικό... Ζωγραφική αφηρημένης τέχνης με πεντάχρονο, τηλεκατευθυνόμενα, κουδουνίστρες με 8-μηνο μωρό κλπ... Αυτές είναι ασχολίες που σου μακραίνουν τη ζωή...

**Annik** · 28.01.2010, 13:45

Σε περιόδους πραγματικά έντονου και ενοχλητικού άγχους, πέρα από τις αγχολυτικές δουλειές του σπιτιού... με βοηθάει αρκετά το διάβασμα βιβλίων σχετικών με ταξίδια, με περιγραφές τόπων και ιστοριών, όπως επίσης και οι βιογραφίες σημαντικών ανθρώπων.. εφόσον δεν μου μεταφέρουν άσχημα συναισθήματα αλλά αντίθετα με κάνουν να ξεχνιέμαι!
Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι από άγχος ή από ασθένειες άγχους πάσχει το μεγαλύτερο κομμάτι της νέας γεννιάς..και ότι αυτή είναι η ασθένεια του μέλλοντος.. Γι' αυτό πρέπει να προσπαθούμε όλοι να βάζουμε όρια τουλάχιστον μεταξύ της δουλειάς και της προσωπικής ζωής: Η υγεία μας έιναι το παν..

**cv01302** · 01.02.2010, 11:40

Δεν ξέρω τί είναι χειρότερο: το ότι δεν έχω άγχος, ή το ότι δεν έχω δουλειά (για να έχω άγχος)...
Μάλλον τώρα που το σκέφτομαι, έχω άγχος, και αυτό πηγάζει στο ότι δεν έχω δουλειά. Τρεις εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Να δω σε μερικούς μήνες που τελειώνει και η επιδότηση από τον ΟΑΕΔ, τί θα γίνει..
Όσο για την καταπολέμηση, είτε ασχολία δημιουργίας μουσικής στον Mac, είτε ψηφιακή επεξεργασία φωτογραφιών. Εννίοτε και κανα retro gaming, for old time's sake...

**DOTT.ARCHITETTO** · 01.02.2010, 12:02

Σε περιόδους χωρίς δουλειά το άγχος μου αυξάνεται κατά 500% !!!
Συμπέρασμα : Δεν έχουμε άγχος λόγω εργασίας αλλά.. λόγω ανεργίας!
Το stress της δουλειάς μου φαίνεται τόσο λίγο πια μπροστά στο άγχος της αδράνειας. Αυτό αν μπορούσε να μου πει κανείς πως να το αντιμετωπίσω θα με βοηθούσε πολύ!!

**leo** · 01.02.2010, 12:46

Αρχική ανάρτηση από DOTT.ARCHITETTO

Το stress της δουλειάς μου φαίνεται τόσο λίγο πια μπροστά στο άγχος της αδράνειας. Αυτό αν μπορούσε να μου πει κανείς πως να το αντιμετωπίσω θα με βοηθούσε πολύ!!

Προσωπικά προσπαθώ να βρίσκω πάντα τρόπους να καταναλώνω όλα τα αποθέματα της ενέργειας μου, είτε με την γυμναστική, είτε ταξιδεύοντας και μαστορεύοντας την Μηχανή "απ τις αγαπημένες μου ασχολίες", είτε διαβάζοντας.

**DOTT.ARCHITETTO** · 01.02.2010, 13:15

Κι εγώ όλη τη μέρα προσπαθώ να ασχολούμαι με κάτι αλλά όταν σκέφτομαι οτί αυτό το κάτι δεν με βοηθάει να καλύψω τα έξοδά μου τότε στην καλύτερη παύω να το απολαμβάνω και στη χειρότερη έρχονται οι κρίσεις πανικού!