Προσομοίωση προέντασης των στύλων της κατασκευής μεταξύ δώματος και του εδάφους

Συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Θα επιμείνω με καλοπροαίρετη κριτική γιατί θεωρώ ότι είναι σημαντικό το θέμα.

---

Σε ευχαριστώ που συμμετέχεις στο θέμα. Είμαι στην διάθεσή σου για ότι μπορώ να απαντήσω.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Πως νομίζεις ότι απορροφάται η σεισμική ενέργεια; Με την καμπτική παραμόρφωση των κόμβων και τη διατμητική παραμόρφωση των τοιχωμάτων απορροφάται.

---

Ναι απορροφάται όπως λες εσύ αλλά απορροφάται και με άλλους τρόπους Καταρχάς ας δούμε τι σημαίνει απορρόφηση ενέργειας. Απορρόφηση ενέργειας σημαίνει παραγωγή θερμότητας Αποθήκευση ενέργειας είναι άλλο και σημαίνει ότι αποθηκεύει την ενέργεια για να την επαναφέρει όταν μπορέσει. Υπάρχει και η διαρροή ενέργειας όπου αφήνεται η ενέργεια να φύγει. Υπάρχει και ένας μηχανισμός απόσβεσης ενέργειας ο οποίος παραλαμβάνει τα φορτία χωρίς να τα επιστρέφει και είναι ο μηχανισμός της ρόδας του αεροπλάνου. Αυτός είναι ένας σύνθετος μηχανισμός και διαθέτει διαρροή αλλά παράγει και θερμότητα. Βασικά είναι μία μπουκάλα με έμβολο και έχει μία μικρή οπή από την οποία διαρρέει ο αέρας σιγά σιγά όταν πάρει τα φορτία της κρούσης του αεροπλάνου κατά την προσγείωση και προσγειώνεται ομαλά. Αν δεν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός το αεροπλάνο θα αναπηδούσε σαν την μπάλα. Κάποτε συναντήθηκα με έναν φίλο μου που κατασκεύαζε ελαστικά. Μου έδειξε δύο ίδια μικρά μπαλάκια. Όταν έριξε το πρώτο στο πάτωμα αυτό αναπήδησε όπως τα μπαλάκια. Όταν έριξε το άλλο στο πάτωμα δεν αναπήδησε καθόλου ήταν σαν να κόλλησε στο πάτωμα. Αυτή είναι η δική μου πατέντα μου είπε και θα την χρησιμοποιήσω για σεισμική μόνωση στις κατασκευές. Κάτι τέτοιο θα χρησιμοποιήσω και εγώ για τους σεισμικούς αρμούς κρούσης.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Εσύ έχεις απομονώσει αρχικά τα τοιχώματά σου οπότε σε πρώτη φάση βασίζεσαι στην πλαισιακή λειτουργία των κόμβων για την αρχική απορρόφηση της ενέργειας.

---

Σωστά λες.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Συνεπώς ούτε για αστείο μην σκεφτείς κάτι που έλεγες για 60% μείωση του οπλισμού. Η ψαθυρή αστοχία θα είναι σιγουράκι.

---

Έχω πολλές μεθόδους σχεδιασμού Σε αυτήν την μέθοδο δεν μειώνω τον οπλισμό. Απλά τοποθετώ οπλισμό μικρής διατομής και περισσότερα τσέρκια για να αυξήσω την ελαστικότητα και να μειώσω τις ρωγμές.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Άσε που η άρθρωση κάτω θα επιβαρύνει την κάμψη των κόμβων.
Επίσης υποθέτεις ότι ο πυρήνας θα αρχίσει να απορροφά, μέσω των αποσβεστήρων, σεισμική ενέργεια πριν το σχηματισμό πλαστικής άρθρωσης στη δοκό (αν φυσικά έχει προηγηθεί ικανοτικός σχεδιασμός).

---

Πρέπει να ξεχάσεις την μέθοδο που σχεδιάζεται σήμερα. Με την δική μου μέθοδο αν θέλω μηδενική κάμψη στον κορμό της δοκού μπορώ να το πετύχω. Αν θέλω να έχει μία κάμψη μικρή μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης μπορώ να το πετύχω. Αν θέλω ο φέροντας να μην περάσει ποτέ σε ανελαστική μετατόπιση με πλαστικές αστοχίες σε οποιουδήποτε μεγέθους σεισμό μπορώ να το πετύχω. Αν μπορώ να πετύχω... να σταματήσω την κάμψη των κορμών και την ροπή του κόμβου δεν βλέπω τον λόγο αστοχίας. Ούτε πρόβλημα με την τέμνουσα βάσης. Δεν υφίσταται πλέον τέμνουσα βάσης στον ελαστικό φορέα διότι το φρεάτιο ελέγχει την μετατόπιση των πλακών και οι πλάκες την μετατόπιση των κολονών των ροπών των κάμψεων. Ο ελαστικώς φορέας παίρνει μόνο στατικά φορτία και το φρεάτιο αναλαμβάνει μόνο σεισμικά φορτία.
Πως μπορώ να το πετύχω? Βάζοντας ένα άκαμπτο μπάστακα μέσα στην μέση του πλαισίου ο οποίος ρυθμίζει την κυκλοφορία ( μετατόπιση ) των πλακών μέσο των διαφραγμάτων. Δηλαδή αν το φρεάτιο επιτρέπει στην πλάκα μετατόπιση 5 εκατοστών ποτέ δεν θα σπάσει η πλάκα η δοκός ή η κολόνα.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Αυτά τα πράματα δεν γίνονται έτσι. Πρέπει να γίνει αναλυτική μελέτη των μετατοπίσεων.

---

Ναι πρέπει αλλά ποιος θα τα κάνει? Σας άνοιξα δουλειά προσομοιώσεων για συλλογή πεπερασμένων στοιχείων για 50 χρόνια.

Ο σεισμός είναι μια ροπή. Η ροπή είναι μία δύναμη κυκλικής τροχιάς γύρω από ένα σημείο. Ο φέροντας δομικός οργανισμός όταν δέχεται αυτή την ροπή αδυνατεί να ακολουθήσει κυκλική τροχιά διότι τον παρεμποδίζουν οι κολόνες και ακολουθεί μία συνισταμένη οριζόντια κατεύθυνση. Οι κολόνες όμως δέχονται μία ροπή την οποία μεταβιβάζουν στις συνδετήριες δοκούς. Αν η κολόνα ή καλύτερα το τοίχωμα είναι πακτωμένο στο δώμα και στο έδαφος αυτή η ροπή επιστρέφει στο έδαφος. Αν τα σημεία περιστροφής είναι περισσότερα του ενός και απομακρυσμένα μεταξύ τους η ροπή εξασθενεί διότι μικραίνει η απόσταση του κέντρου βάρους. Για τον λόγο αυτό επιμήκη τοιχώματα πακτωμένα αμφίπλευρα έχουν μεγαλύτερη αντίδραση στην ροπή. Όσο μεγαλώνει η απόσταση της δύναμης που εφαρμόζουμε σε έναν μοχλό από το υπομόχλιο τόσο μικρότερη δύναμη χρειάζεται για την ανύψωση του φορτίου. Το ίδιο συμβαίνει και με το αμφίπλευρα πακτωμένο τοίχωμα. Ό πιο μεγάλη είναι η απόσταση των αρθρώσεων και όσο πιο μικρό το ύψος κέντρου βάρους της μάζας τόσο μικρότερη είναι και η ροπή. Ακόμα παίζει μεγάλο ρόλο που εφαρμόζεις την δύναμη αντίδρασης πάνω σε έναν υποστύλωμα για να σταματήσεις μια ροπή Το δώμα δηλαδή το πλησιέστερο σημείο πάνω στον άξονα περιστροφής της ροπής είναι το κατάλληλο σημείο να εφαρμοσθεί αυτή η δύναμη αντίδρασης και όχι κοντά στην βάση ( σημείο περιστροφής υπομόχλιου ) διότι αυξάνουν δραματικά τα φορτία αντίδρασης που χρειάζεται να παραλάβουμε. Παράδειγμα.... Μια πόρτα την ανοίγεις πιο εύκολα αν την σπρώξεις από την πετούγια παρά αν την σπρώξεις από ένα σημείο κοντά στους μεντεσέδες. Το ίδιο συμβαίνει και με τα γρανάζια στο κιβώτιο ταχυτήτων. Όσο μεγαλύτερο είναι το γρανάζι τόπο μικρότερη δύναμη χρειάζεται να το σταματήσεις αρκεί αυτή η δύναμη να εφαρμοστή πάνω στην εξωτερική του περίμετρο. Για τον λόγο αυτό μεταφέρω ελεύθερη την δύναμη του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας ( προερχόμενη από το έδαφος ) στο δώμα και δεν πακτώνω την βάση με το έδαφος αλλά το δώμα με το έδαφος. Και για πολλούς άλλους λόγους.

Με την δική μου μέθοδο αν θέλω μηδενική κάμψη στον κορμό της δοκού μπορώ να το πετύχω.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Αυτό πάλι πως θα το κάνεις; https://www.phorum.gr/images/smilies/icon_biggrin.gif

---

Πολύ απλά για να υπάρξει κάμψη στην δοκό πρέπει να υπάρξει ροπή στον κόμβο ...για να υπάρξει ροπή στον κόμβο πρέπει να υπάρξει μία ελαστική μετατόπιση στον κορμό του τοιχώματος και μετέπειτα ανασήκωμα του πέλματος βάσεις.
Ο μηχανισμός που διαθέτω σταματά την ελαστική μετατόπιση και το ανασήκωμα της βάσης οπότε κόκαλο το τοίχωμα
Οπότε χωρίς στροφή του τοιχώματος χωρίς ελαστική μετατόπιση πως θα εμφανιστεί η ροπή στον κόμβο και η κάμψη στον κορμό της δοκού?
Πως ο μηχανισμός κάνει κόκαλο το τοίχωμα? Ο λόγος είναι ο εξής.
Το δικό σας τοίχωμα δέχεται εφελκυστικές εντάσεις τις οποίες μεταβιβάζει στην δοκό γιατί ο οπλισμός σας σταματά μέσα στο πέλμα της βάσης
Το δικό μου τοίχωμα δέχεται μόνο θλιπτικές εντάσεις Τις εφελκυστικές εντάσεις της αναλαμβάνει ο μηχανισμός και τις στέλνει μέσα στα βάθη της γης και όχι πάνω στην δοκό γιατί ο οπλισμός που παίρνει τον εφελκυσμό είναι πακτωμένος μέσα στο έδαφος και δεν σταματά στο πέλμα της βάσης.

ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗΣ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ
Βασικό στοιχείο που πρέπει να τεκμηριωθεί ώστε να αποδειχθεί ότι η αντισεισμική ευρεσιτεχνία μου είναι χρήσιμη είναι να σας δείξω τι σταματά η μέθοδος και ο μηχανισμός που διαθέτω. Δηλαδή αν ο φορέας γίνεται ισοστατικός ( Δηλαδή αν το πλήθος των αντιδράσεων ισούται µε το συνολικό αριθµό των διαθέσιµων εξισώσεων ισορροπίας ) Αυτό που προσπαθεί να
σταματήσει ο τένοντας του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας είναι τα παραμορφωτικά μεγέθη του φέροντα οργανισμού.
Ο τένοντας του μηχανισμού κατά την παραμόρφωση του κορμού των υποστυλωμάτων εφεκλύεται και τείνει να επιμηκυνθεί δηλαδή δέχεται μεγάλες εντάσεις εφελκυσμού στις οποίες όμως αντιδρά και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποτρέπει την παραμόρφωση δηλαδή να επιβάλει εξισώσεις ισορροπίας. Σήμερα θα εξετάσουμε τις τρις βασικές αιτίες που αναγκάζουν τον τένοντα της ευρεσιτεχνίας να επιμηκυνθεί και αυτός αντιδρά σε αυτήν την επιμήκυνση και εξασφαλίζει την εξίσωση ισορροπίας δηλαδή την μη παραμόρφωσης που προκαλεί την αστοχία.
Σχήμα 1 δείχνει ότι η Α πλευρά του υποστυλώματος γίνεται μεγαλύτερη της Β πλευράς λόγο της ελαστικότητας
Σχήμα 2 δείχνει ότι η α,γ μεγαλύτερη της β,γ Η ροπή είναι μία δύναμη κυκλικής τροχιάς γύρω από ένα σημείο. Ο φέροντας δομικός οργανισμός όταν δέχεται αυτή την ροπή αδυνατεί να ακολουθήσει κυκλική τροχιά ζ,β διότι τον παρεμποδίζουν τα υποστυλώματα και αναγκαστικά ακολουθεί μία συνισταμένη οριζόντια κατεύθυνση την β,α Αυτή η οριζόντια μετατόπιση τείνει να επιμηκύνει τον τένοντα κατά ζ,α απόσταση.
Σχήμα 3 δείχνει την παραμόρφωση ε,δ που δέχεται ο τένοντας κατά το ανασήκωμα του πέλματος της βάσης.
Αυτές οι τρις αιτίες αν τις προσθέσουμε θα έχουμε την ολική επιμήκυνση του τένοντα που προσπαθούν να επιβάλουν οι παραμορφώσεις του υποστυλώματος. Η αντίδραση όμως του τένοντα σε αυτήν την παραμόρφωση είναι αυτή που σταματά την παραμόρφωση δηλαδή την αστοχία και κατάρρευση της κατασκευής.
Αυτό λέγεται τεκμηρίωση διότι δείχνει ότι αυτές οι εντάσεις υπάρχουν και είναι εντάσεις εφελκυσμού τις οποίες η μέθοδος οπλισμού που χρησιμοποιείτε τις στέλνει πάνω στις δοκούς και τους σπάει ενώ η δική μου μέθοδος οπλισμού τις στέλνει μέσα στο έδαφος δηλαδή τις εξαφανίζει. Συνημμένο 1677
Πολύ απλά για να υπάρξει κάμψη στην δοκό πρέπει να υπάρξει ροπή στον κόμβο ...για να υπάρξει ροπή στον κόμβο πρέπει να υπάρξει μία ελαστική μετατόπιση στον κορμό του τοιχώματος και μετέπειτα ανασήκωμα του πέλματος βάσεις.
Ο μηχανισμός που διαθέτω σταματά την ελαστική μετατόπιση και το ανασήκωμα της βάσης οπότε κόκαλο το τοίχωμα
Οπότε χωρίς στροφή του τοιχώματος χωρίς ελαστική μετατόπιση πως θα εμφανιστεί η ροπή στον κόμβο και η κάμψη στον κορμό της δοκού?
Πως ο μηχανισμός κάνει κόκαλο το τοίχωμα? Ο λόγος είναι ο εξής.
Το δικό σας τοίχωμα δέχεται εφελκυστικές εντάσεις τις οποίες μεταβιβάζει στην δοκό γιατί ο οπλισμός σας σταματά μέσα στο πέλμα της βάσης
Το δικό μου τοίχωμα δέχεται μόνο θλιπτικές εντάσεις Τις εφελκυστικές εντάσεις της αναλαμβάνει ο μηχανισμός και τις στέλνει μέσα στα βάθη της γης και όχι πάνω στην δοκό γιατί ο οπλισμός που παίρνει τον εφελκυσμό είναι πακτωμένος μέσα στο έδαφος και δεν σταματά στο πέλμα της βάσης.
Αυτός είναι ο λόγος που εδώ σε αυτό το πείραμα βλέπεται ολική αστοχία https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE&t=32s
και εδώ στο άλλο πείραμα πάνω στο ίδιο μοντέλο μηδενική παραμόρφωση. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q

Παράθεση:

---

seismic έγραψε:
Πολύ απλά για να υπάρξει κάμψη στην δοκό πρέπει να υπάρξει ροπή στον κόμβο ...για να υπάρξει ροπή στον κόμβο πρέπει να υπάρξει μία ελαστική μετατόπιση στον κορμό του τοιχώματος και μετέπειτα ανασήκωμα του πέλματος βάσεις.
Ο μηχανισμός που διαθέτω σταματά την ελαστική μετατόπιση και το ανασήκωμα της βάσης οπότε κόκαλο το τοίχωμα

---

Μηχανικός έγραψε.

Θα μου επιτρέψεις όπου διαφωνώ να επεμβαίνω.

Το ανασήκωμα της βάσης.....ναι (εφόσον υποθέσουμε αστοχία της θεμελίωσης). Την ελαστική ή πλαστική παραμόρφωση δεν είναι δυνατόν να την αποτρέψει ένας τένοντας που ασκεί αξονικά φορτία. Η παραμόρφωση των τοιχωμάτων δεν είναι καμπτική (λόγω μεγάλης δυσκαμψίας) αλλά διατμητική όπως φαίνεται στο σχήμα. https://www.phorum.gr/fetchimg?src=a...44VWk2LzEucG5n Οι κατακόρυφες δυνάμεις ενός τένοντα στα Α και Β δεν είναι δυνατόν να εξουδετερώσουν την F. Αυτές θα συνεισφέρανε μόνο στην περίπτωση ανατροπής γύρω από το Β. Η F με τη σειρά της τείνει να παραμορφώσει διατμητικά το τοίχωμα ABCD αυξάνοντας τη διάσταση AC και μειώνοντας διάσταση DB. Συνεπώς η F τελικά παραλαμβάνεται από εφελκυστικές τάσεις που αναπτύσσονται κατά τη διεύθυνση ΑC και θλιπτικές κατά τη διεύθυνση DB.

Τα παραπάνω γίνονται ξεκάθαρα σε περίπτωση αυτοψίας σε κτίριο με σεισμικές βλάβες. Οι αστοχίες στα τοιχώματα (αλλά και στις τοιχοποιίες) είναι πάντα διατμητικές και έχουν τη μορφή διαγώνιας ρηγμάτωσης κατά μήκος της εφελκυόμενης διαγωνίου. Λόγω εναλλαγής της σεισμικής διεύθυνσης οι τελικές ρηγματώσεις έχουν χιαστί μορφή.

Παράθεση:

---

seismic έγραψε: Φίλε μου πάω στοίχημα ότι αυτές οι εντάσεις διάτμησης σχήματος ( Χ ) εμφανίζονται μόνο στα πολύ μεγάλα τοιχώματα.
Ο λόγος είναι ο εξής.
1) Όπως είπες αυτά τα τοιχώματα έχουν μεγάλη δυσκαμψία οπότε καμία απορρόφηση ή αποθήκευση ενέργειας με αποτέλεσμα να κατεβάζουν μεγάλες ροπές από την ανωδομή και η πεδιλοδοκός εμφανίζεται αδύναμη να παραλάβει αυτές της ροπές.
2) Το αποτέλεσμα είναι το ανασήκωμα του πεδίλου της βάσης. Τι σημαίνει ανασήκωμα σε ένα τοίχωμα? = αστήριχτες από το έδαφος κατακόρυφες στατικές φοτρήσεις.
3) Όταν τα αστήρικτα φορτία του τοιχώματος έρθουν σε αντίθεση με αυτό το μέρος του τοιχώματος που δεν έχει χάσει την υποστήριξη του εδάφους δημιουργείτε μια ωραία και μεγάλη τέμνουσα ( λόγο της αντίθεσης των φορτίων ) η οποία εμφανίζεται σε λοξό σχήμα το οποίο υποδηλώνει την κλίση του τοιχώματος και τον λόγο δημιουργίας της λοξότητας..
Αυτό το σχέδιο που έδειξες έχει μερικά λάθη.
α) Δεν είναι δυνατόν μία οριζόντια δύναμη ( F ) να σχηματίσει λοξή τέμνουσα. Αν ήταν οριζόντια και να το καταλάβω. Αυτό που γίνετε και είναι θεωρεία δική μου είναι το εξής.
η συνισταμένη των αστήρικτων και στηριγμένων στατικών φορτίων δημιουργούν την λοξή ρωγμή η οποία είναι λοξή λόγο του ότι η κολόνα έχει χάσει την κατακόρυφη στήριξη.
Η δύναμη ( F ) αυτό που κάνει είναι να ανασηκώνει το πέλμα και να δημιουργεί αστήρικτα φορτία κάτω από το πέλμα τα οποία αστήρικτα φορτία αναλαμβάνουν την αστοχία.
Ο μηχανισμός μου αποτρέπει το ανασήκωμα οπότε αποτρέπει τον σχηματισμό αστήριχτων φορτίων και την αστοχία. Δηλαδή ο μηχανισμός δεν αποτρέπει την τέμνουσα αλλά την αιτία που την προκαλεί. Όπως σωστά είπες τα μεγάλα τοιχώματα δεν πάσχουν από τις οριζόντιες τέμνουσες πόσο μάλλον από τις λοξές οι οποίες έχουν μεγαλύτερο μήκος οπότε χρειάζονται για να εμφανιστούν και μεγαλύτερα φορτία από ότι είναι η δύναμη ( F )
Τα αστήριχτα στατικά φορτία δημιουργούν την αστοχία
β) Αυτό το σχέδιο που έδειξες το έχεις κολλημένο στο έδαφος δεν δείχνεις το ανασήκωμα που έχει η μια του πλευρά. Βέβαια στην πραγματικότητα ποτέ δεν ανασηκώνεται η βάση γιατί προηγείται η αστοχία. Οι δυνάμεις υπάρχουν αλλά δεν φαίνονται πριν την αστοχία.
https://www.phorum.gr/images/spacer.gifhttps://www.phorum.gr/fetchimg?src=a...E5LmpwZw%3D%3D
Ο μηχανισμός του τένοντα δεν σταματά την τέμνουσα αλλά σταματά το ανασήκωμα της βάσης που αν ανασηκωθεί ενεργοποιεί τις αστήρικτες πλέον δυνάμεις από το έδαφος που επιφέρουν αστοχία.
Από την άλλη η προένταση που εφαρμόζει ο τένοντας αυξάνει την δυναμική του τοιχώματος προς την τέμνουσα.
Στην ελαστικότητα των υποστυλωμάτων μεταβιβάζεται η ένταση κάμψης του τένοντα η μισή στο δώμα ως θλιπτικό φορτίο και η άλλη μισή μέσα στο έδαφος

---

Μηχανικός έγραψε..

Τα τοιχώματα απορροφούν ενέργεια μέσω της διατμητικής παραμόρφωσής τους. Λόγω της ακαμψίας τους δεν παραλαμβάνουν ροπές κάμψης (όπως οι δοκοί και τα υποστυλώματα) αλλά παραλαμβάνουν απ' ευθείας τις οριζόντιες τέμνουσες. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που βάζουμε τοιχώματα. Η παραλαβή των οριζόντιων τεμνουσών ελαττώνει τις ροπές κάμψης και ανακουφίζονται απίστευτα οι κόμβοι. Αν τοποθετηθεί επαρκής αριθμός μπορείς να φτάσεις στο σημείο οι κόμβοι ουσιαστικά να μην κάμπτονται καθόλου από οριζόντιες δυνάμεις (αμιγώς διαφραγματική λειτουργία).
Έτσι ακριβώς σχεδιάζω τα μεταλλικά μου κτίρια εγώ. Αγνοώ πλήρως την ικανότητα των κόμβων να παραλαμβάνουν ροπές. Οι κολώνες μου δεν κάμπτονται ποτέ.

Παράθεση:

---

seismic α) Δεν είναι δυνατόν μία οριζόντια δύναμη ( F ) να σχηματίσει λοξή τέμνουσα. Αν ήταν οριζόντια και να το καταλάβω.

---

Μηχανικός έγραψε..

Το είδος και τη διεύθυνση των εσωτερικών δυνάμεων που αναπτύσσονται για να εξισορροπήσουν μια εξωτερική φόρτιση τα αντιλαμβανόμαστε από το είδος της παραμόρφωσης.

Σε μια καμπτόμενη δοκό, μικραίνει η διάσταση του άνω πέλματος και μεγαλώνει η διάσταση του κάτω πέλματος. Συνεπώς δημιουργούνται θλιπτικές τάσεις στο άνω πέλμα και εφελκυστικές τάσεις στο κάτω πέλμα.
Σε ένα υπό διάτμηση τοίχωμα, μικραίνει η μία διαγώνιος και μεγαλώνει η άλλη. Συνεπώς δημιουργούνται θλιπτικές τάσεις στη μία διαγώνιο και εφελκυστικές τάσεις στην άλλη.

Παράθεση:

---

seismic β) Αυτό το σχέδιο που έδειξες το έχεις κολλημένο στο έδαφος δεν δείχνεις το ανασήκωμα που έχει η μια του πλευρά.

---

Μηχανικός έργαψε..
Το τοίχωμα στο σχέδιο δεν είναι απαραίτητα τοίχωμα ισογείου. Μπορεί πχ να είναι το τοίχωμα μεταξύ 2ου και 3ου ορόφου. Είναι το γενικό σχέδιο διατμητικής παραμόρφωσης ενός τοιχώματος που δέχεται οριζόντια δύναμη.

Παράθεση:

---

seismic Ο μηχανισμός του τένοντα δεν σταματά την τέμνουσα αλλά σταματά το ανασήκωμα της βάσης που αν ανασηκωθεί ενεργοποιεί τις αστήρικτες πλέον δυνάμεις από το έδαφος που επιφέρουν αστοχία.

---

Μηχανικός έργαψε..

Ε...μα αυτό σου λέω τόσο καιρό! Πρέπει πρωτίστως να παραληφθούν οι τέμνουσες. Το σύστημά σου όντως θα μπορούσε να ενισχύσει τη θεμελίωση και να αποτρέψει το uplift.

Παράθεση:

---

seismic η συνισταμένη των αστήρικτων και στηριγμένων στατικών φορτίων δημιουργούν την λοξή ρωγμή η οποία είναι λοξή λόγο του ότι η κολόνα έχει χάσει την κατακόρυφη στήριξη.
Η δύναμη ( F ) αυτό που κάνει είναι να ανασηκώνει το πέλμα και να δημιουργεί αστήρικτα φορτία κάτω από το πέλμα τα οποία αστήρικτα φορτία αναλαμβάνουν την αστοχία.

---

Μηχανικός έγραψε..

Ρωγμή δημιουργείται όπου υπάρχει εφελκυσμός. Στο σχήμα σου δεν δικαιολογούνται εφελκυστικές τάσεις κατά μήκος της ρωγμής που σχεδίασες. Πως θα καταλάβεις που εμφανίζονται εφελκυστικές τάσεις; Σκέψου το είδος και τη μορφή της παραμόρφωσης.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Τα τοιχώματα απορροφούν ενέργεια μέσω της διατμητικής παραμόρφωσής τους.

---

Συμφωνώ ότι τα τοιχώματα απορροφούν ενέργεια μέσω της διατμητικής παραμόρφωσής τους διαφωνώ όμως να υπάρχει κάθε είδους αστοχία. Θα μπορούσαν να παραλάβουν δυναμικά την κατάσταση χωρίς αστοχίες. Αυτό φυσικά προϋποθέτει να φέρει την πατέντα μου.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Λόγω της ακαμψίας τους δεν παραλαμβάνουν ροπές κάμψης (όπως οι δοκοί και τα υποστυλώματα) αλλά παραλαμβάνουν απ' ευθείας τις οριζόντιες τέμνουσες.

---

Εδώ διαφωνώ. Όλα τα δομικά στοιχεία με την μέθοδο σχεδιασμού σας παραλαμβάνουν ροπές κάμψης αλλά τα τοιχώματα τις παραλαμβάνουν χωρίς μεγάλη παραμόρφωση Ότι συνδέεται με κόμβο λόγο στροφής του κόμβου δέχεται καμπτικές ροπές. Τις οριζόντιες τέμνουσες τις παραλαμβάνουν ναι.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που βάζουμε τοιχώματα. Η παραλαβή των οριζόντιων τεμνουσών ελαττώνει τις ροπές κάμψης και ανακουφίζονται απίστευτα οι κόμβοι. Αν τοποθετηθεί επαρκής αριθμός μπορείς να φτάσεις στο σημείο οι κόμβοι ουσιαστικά να μην κάμπτονται καθόλου από οριζόντιες δυνάμεις (αμιγώς διαφραγματική λειτουργία).
Έτσι ακριβώς σχεδιάζω τα μεταλλικά μου κτίρια εγώ. Αγνοώ πλήρως την ικανότητα των κόμβων να παραλαμβάνουν ροπές. Οι κολώνες μου δεν κάμπτονται ποτέ.

---

Τα τοιχώματα δεν είναι ανεξάρτητα αλλά συνδέονται με συνδετήριο οπλισμό με τους πάνω ορόφους δηλαδή με όλα τα άλλα τοιχώματα καθ ύψος. Αυτό σημαίνει μεγάλη ροπή ανατροπής ( όχι κάμψη ) για τα τοιχώματα την οποία μεταβιβάζουν στους κόμβους τους οποίους όχι μόνο δεν ανακουφίζει αλλά αντιθέτως μέσο των κόμβων καταπονεί τους δοκούς με κάμψεις και τέμνουσες λόγο των ροπών που δημιουργούνται από την στροφή του κόμβου.
Όσο πιο μεγάλη είναι η ακαμψία του τοιχώματος τόσο πιο πολύ καταπονούνται οι δοκοί από φορτία κάμψης. Μιλάμε βέβαια για πολυώροφα υψηλόκορμα κτίρια και όχι για μονοκατοικίες.
Ακόμα φαντάσου ένα πολυώροφο κτίριο κατασκευασμένο εξολοκλήρου από τοιχώματα οπλισμένου σκυροδέματος Κάτι σαν τα προκατασκευασμένα από Ο.Σ Λόγο ακαμψίας και της εξολοκλήρου διαφραγματικής λειτουργίας μετατρέπεται όλη η κατασκευή σε ένα τεράστιο πολυώροφο τοίχωμα. Και σου κάνω τις εξής ερωτήσεις.
1) Λόγο ακαμψίας, ύψους, και συνδετήριου οπλισμού δουλεύει όλο το κτίριο διαφραγματικά?
2) Λόγο ακαμψίας μεγαλώνει η ροπή ανατροπής όλου του κτιρίου?
3) Αν μεγαλώνει η ροπή ανατροπής τότε σε μεγάλες επιταχύνσεις δεν θα παρατηρήσουμε ανασήκωμα του σπιτιού όλου?
4) Αν υπάρχει ανασήκωμα όλου του εμβαδού της κοιτόστρωσης από την μία πλευρά τότε τα φορτία του πολυώροφου κτιρίου δεν χάνουν την επαφή τους με το έδαφος?
5) Αν τα φορτία του κτιρίου χάσουν την επαφή τους με το έδαφος τότε πως το έδαφος θα τα παραλάβει ώστε να υπάρξει ισορροπία?
6) Αυτά τα φορτία του κτιρίου όταν βρίσκονται στον αέρα χωρίς την στήριξη του εδάφους δεν σπρώχνουν προς τα κάτω με τεράστιες δυνάμεις?
7) Αυτές οι αστήρικτες στατικές δυνάμεις δεν έχουν καθοδική τροχιά και δημιουργούν ροπές στους κόμβους οι οποίοι κόμβοι και δοκοί έχουν μάλιστα και αντίθετη ανοδική τροχιά από ότι έχουν τα φορτία του κτιρίου λόγο της ροπής ανατροπής του κτιρίου?
Άλλη ερώτηση,, Αυτές οι ροπές δεν δημιουργούν τέμνουσες και σπάνε την δοκό?
Άλλη ερώτηση,, Ξέρεις εσύ κάποια δοκό που να είναι τόσο ισχυρή που να μπορεί να μετατραπεί σε καλάμι ψαρέματος και να μπορεί να σηκώσει τα αστήρικτα φορτία του πολυώροφου κτιρίου σαν να σηκώνει ψάρι?

Παράθεση:

---

Μηχανικός..
Το είδος και τη διεύθυνση των εσωτερικών δυνάμεων που αναπτύσσονται για να εξισορροπήσουν μια εξωτερική φόρτιση τα αντιλαμβανόμαστε από το είδος της παραμόρφωσης.

Σε μια καμπτόμενη δοκό, μικραίνει η διάσταση του άνω πέλματος και μεγαλώνει η διάσταση του κάτω πέλματος. Συνεπώς δημιουργούνται θλιπτικές τάσεις στο άνω πέλμα και εφελκυστικές τάσεις στο κάτω πέλμα.
Σε ένα υπό διάτμηση τοίχωμα, μικραίνει η μία διαγώνιος και μεγαλώνει η άλλη. Συνεπώς δημιουργούνται θλιπτικές τάσεις στη μία διαγώνιο και εφελκυστικές τάσεις στην άλλη.

---

Ναι όταν υπάρχει εφελκυσμός μεγαλώνει η μία πλευρά και όταν υπάρχει θλίψη μικραίνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι δημιουργείται απαραίτητα και τέμνουσα στην διατομή.
Στην περίπτωση που λες ναι δημιουργείται τέμνουσα διότι υπάρχουν δύο αντίθετες δυνάμεις που κινούνται πάνω σε διαφορετικούς κοντινούς παράλληλους άξονες.
Θλίψη ονομάζεται η εντατική κατάσταση κατά την οποία σε ένα σώμα ασκούνται δυνάμεις αντίθετης φοράς που τείνουν να συναντηθούν και κατ αυτόν τον τρόπο το συμπιέσουν. Η θλίψη είναι μία από τις δύο μονοαξονικές εντατικές καταστάσεις ενός παραμορφώσιμου στερεού σώματος. Η άλλη μονοαξονική εντατική κατάσταση είναι ο εφελκυσμός. Εφελκυσμός ονομάζεται η εντατική κατάσταση κατά την οποία σε ένα σώμα ασκούνται δυνάμεις αντίθετης φοράς που τείνουν να απομακρυνθούν Η θλίψη και ο εφελκυσμός έχουν ένα ίδιο χαρακτηριστικό τις δύο μονοαξονικές εντατικές καταστάσεις Η τέμνουσα δεν είναι μονοαξονική αλλά εφαρμόζει δύο αντίθετες δυνάμεις που τείνουν να απομακρυνθούν ή να συναντηθούν πάνω όμως σε δύο κοντινούς παράλληλους άξονες. Τέμνουσες όμως δημιουργούνται και από άλλες εντάσεις όπως είναι τα αστήρικτα φορτία του κτιρίου τα οποία έρχονται σε παράλληλη αντίθεση με τα στατικά φορτία που ισορροπούν λόγο της αντίδρασης του εδάφους. Αυτά τα φορτία υπάρχουν και δημιουργούνται όταν δεν υπάρχει η αντίδραση του εδάφους και καταπονούν τόσο τους δοκούς όσο και τα τοιχώματα με τέμνουσες όταν αυτά χάσουν την κατακόρυφο και ανασηκώσουν την βάση τους.
Συμπέρασμα ... οι τέμνουσες δημιουργούνται όταν δύο δυνάμεις είναι αντίθετες και κινούνται πάνω σε δύο παράλληλους κοντινούς άξονες Οπότε εδώ μπαίνει ένα μεγάλο ερώτημα Έχεις δίκαιο εσύ ή εγώ ως προς το πώς δημιουργείται η τέμνουσα ? ( ρωγμή )
Θα προσπαθήσω να απαντήσω και πιστεύω ότι η αλήθεια κρύβεται κάπου στην μέση Δηλαδή συμβαίνουν και τα δύο.
Η ροπή ανατροπής εφαρμόζει πραγματικά εφελκυστικές και θλιπτικές εντάσεις διότι έχει την τάση στροφής η οποία στροφή δημιουργεί ανοδικές και καθοδικές εντάσεις στους κόμβους αλλά και πάνω στην τομή των τοιχωμάτων.
Αυτή είναι η πρώτη τέμνουσα που λες. Ταυτοχρόνως όμως με την ροπή και τον εφελκυσμό υπάρχουν και τα αστήρικτα στατικά φορτία του φέροντα με καθοδική κατεύθυνση αντίθετη του εφελκυσμού που έχει ανοδική κατεύθυνση.
Τι γίνεται λιπών σε αυτήν την κατάσταση?
Ακούτε τι γίνεται. Από την μία πλευρά το τοίχωμα ( σκυρόδεμα ) συνθλίβεται από την άλλη εφελκύεται όχι όμως το τοίχωμα από σκυρόδεμα αλλά ο οπλισμός του τοιχώματος. Το τοίχωμα από σκυρόδεμα από την πλευρά του εφελκυσμού δεν εφελκύεται αλλά κατεβάζει φορτία κόντρα και πάνω στον εφελκυόμενο χάλυβα δημιουργώντας ακτινωτές τέμνουσες στην διεπιφάνεια των δύο υλικών.
Οπότε πάλη δεν ξέρουμε ποιος έχει δίκαιο? Σίγουρα η τέμνουσα αυτή έχει να κάνει με μία συνισταμένη αυτών των δύο αντίθετων εντάσεων του εφελκυσμού προερχόμενος από την ροπή ανατροπής και των αστήρικτων στατικών φορτίων.
Ας εξετάσουμε όμως ποια είναι η μεγαλύτερη ένταση από αυτές τις δύο γιατί πιστεύω ότι σήμερα γράφουμε ιστορία.
Ο εφελκυσμός αξονική δύναμη ( Ν ) ισούται με το γινόμενο της δύναμης επί την (κάθετη) απόσταση της δύναμης από τον άξονα. Τα αστήρικτα φορτία ισούνται με το βάρος του σκυροδέματος των επίπλων και των ανθρώπων.
Φοβερές δυνάμεις μερικών εκατοντάδων τόνων σε αντίθεση πάνω σε μια τομή τοιχώματος δημιουργούν μία ωραίο λοξή ρωγμή https://www.phorum.gr/images/smilies/icon_biggrin.gif
Υ.Γ Οι αστήρικτες κατακόρυφες φορτίσεις πολλές φορές δεν είναι εμφανείς διότι όταν είναι πολύ μεγάλες που είναι το πέλμα δεν σηκώνεται καν από το έδαφος. Είναι όμως πάντα αντίθετες με τις εντάσεις εφελκυσμού οπότε υπάρχει τέμνουσα έστω και αν η βάση είναι καθηλωμένη στο έδαφος διότι η δράση του εφελκυσμού ισούται με των αντίδραση των φορτίων. .

1) Το Πρώτο πρόβλημα που λύνει η ευρεσιτεχνία είναι ότι..
Ξεχωρίζει την διαφραγματική από την ελαστική λειτουργία.
Οι μηχανικοί σχεδιάζουν με τοιχώματα και με υποστυλώματα. Τα τοιχώματα έχουν διαφραγματική λειτουργία αντέχουν δηλαδή τις οριζόντιες τέμνουσες αλλά δεν έχουν ελαστικότητα. Τα υποστυλώματα έχουν ελαστική λειτουργία δηλαδή υποχωρούν μερικός με την εφαρμογή πλάγιων εντάσεων και αποθηκεύουν την ενέργεια του σεισμού μέσα στον κορμό τους όπως το ελατήριο και την αποδίδουν πίσω ελαστικά όταν εκτελούν την αντίθετη μετατόπιση αλλά δεν αντέχουν στις οριζόντιες τέμνουσες. Βασικά εδώ έχουμε δύο συστήματα λειτουργίας α) της διαφραγματικής και β) της ελαστικής.

Εδώ οι μηχανικοί έχουν ένα πρόβλημα που έρχεται η ευρεσιτεχνία να λύσει. Το πρόβλημα είναι ότι οι μηχανικοί που σχεδιάζουν χρειάζονται και την διαφραγματική και την ελαστική λειτουργία. Αυτό όμως είναι αδύνατον να συμβεί με την μέθοδο που σχεδιάζουν. Αν βάλεις ένα τοίχωμα και ένα υποστύλωμα στην ίδια κάτοψη το τοίχωμα ακυρώνει την ελαστική λειτουργία του υποστυλώματος και συγκεντρώνει επάνω του όλα τα εντατικά μεγέθη ( όπως και το κοντό υποστύλωμα ) Οπότε είναι λάθος που οι μηχανικοί τα τοποθετούν μαζί στην ίδια κάτοψη. Πρέπει ή να αποφασίσουν να σχεδιάσουν α) εξολοκλήρου ελαστικά ή β) εξολοκλήρου διαφραγματικά ή γ) να ξεχωρίσουν την διαφραγματική και την ελαστική λειτουργία μεταξύ των. Δεν είναι δυνατόν να τοποθετείς και τα δύο συστήματα δόμησης μαζί.
Αυτό το πρόβλημα σας το λύνω με αυτήν την γ) μέθοδο σχεδιασμού. https://www.youtube.com/watch?v=IO6MxxH0lMU&t=15s

2) Το δεύτερο πρόβλημα που λύνει η ευρεσιτεχνία είναι ότι..
Αν ένας μηχανικός αποφασίσει να σχεδιάσει ένα πολυώροφο κτίριο εξολοκλήρου με τοιχώματα δηλαδή με εξολοκλήρου διαφραγματική λειτουργία τότε τα τοιχώματα θα παραλάβουν με χαρακτηριστική ευκολία της οριζόντιες τέμνουσες και θα τις οδηγήσει στη θεμελίωση. Προφανώς σε αυτό το κτίριο το πρόβλημα είναι η παραλαβή της ροπής ανατροπής από τη θεμελίωση. Αν η ροπή είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην επαρκεί η κοιτόστρωση θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιηθεί πάσσαλοι....ή ακόμα και το δικό μου σύστημα ως ενίσχυση θεμελίωσης!
Το ερώτημα είναι αν οι πάσσαλοι κάνουν την ίδια δουλειά με την ευρεσιτεχνία μου ή αν η ευρεσιτεχνία μου την κάνει καλύτερα. Σας παραπέμπω να διαβάσετε την Ανάρτηση 49, 50, 51 στην 3 σελίδα για να δείτε τις ουσιώδεις διαφορές.
Σε αυτό το κτίριο με διαφραγματική λειτουργία υπάρχουν και άλλες αιτίες αστοχίας.
Αν το κτίριο είναι εξολοκλήρου από τοιχώματα οπλισμένου σκυροδέματος ( χωρίς τοιχοπληρώσεις ) δεν σημαίνει ότι το κτίριο δεν έχει κόμβους.
Εκτός των κόμβων που σχηματίζονται με την συμβολή των τοιχωμάτων και των συνδετήριων δοκών, σχηματίζονται και άλλοι κόμβοι στην συμβολή τοιχώματος πλάκας, και όπου υπάρχει πόρτα ή παράθυρο πάνω στο τοίχωμα. Αυτό σημαίνει ότι πάλη έχουμε ροπές στους κόμβους αυτούς και αν ένα τοίχωμα είναι άκαμπτο και ανασηκώνει την βάση του δημιουργεί αστήρικτα στατικά φορτία που καταπονούν με τέμνουσες και ροπές την διατομή του τοιχώματος και θα αστοχίσει εκεί που υπάρχουν οι κόμβοι των πορτών και των παραθύρων. Σε αυτή την περίπτωση καλό θα είναι αντί να πακτώσουμε μόνο τα γωνιακά σημεία της κατασκευής να πακτώσουμε περισσότερα μέρη Δηλαδή να τοποθετήσουμε πακτώσεις και στα άκρα μεταξύ των παραθύρων, πορτών και γενικά στα άκρα των ανοιγμάτων.
Αν τα τοιχώματα έχουν συνδετήριους δοκούς τότε είναι απαραίτητη η αμφίπλευρη πάκτωση στα άκρα τους ώστε να ελαττώσουμε πάνω στους κόμβους με τις συνδετήριες δοκούς τις ροπές καλύτερα.
Υπάρχει και μία άλλη μεγάλη ουσιώδη διαφορά στο ότι η πάκτωση δώματος εδάφους ( που εφαρμόζει η ευρεσιτεχνία ) είναι καλύτερη από ότι είναι η πάκτωση μεταξύ βάσης και εδάφους που εφαρμόζει και ο πάσσαλος.
Δες σχήμα 3 Αυτό το ανασήκωμα της βάσης το σταματάει και ο πάσσαλος και η ευρεσιτεχνία.
Τις ελαστικές όμως παραμορφώσεις Σχήμα 1 τις σταματά μόνο η ευρεσιτεχνία γιατί ξέρουμε ότι στα υψίκορμα κτίρια ελαστικότητα παρουσιάζουν και τα τοιχώματα. Η Ελαστικότητα ισούται με μεγάλη παραμόρφωση των κόμβων που δεν σταματά ο πάσσαλος Συνημμένο 1678
Η μεγάλη όμως ουσιώδη διαφορά της πάκτωσης εδάφους - δώματος από την πάκτωση του εδάφους - βάσης είναι η εξής
Η αδράνεια κατεβάζει στο τοίχωμα μεγάλες ροπές ανατροπής στην βάση. Δηλαδή ο κορμός του τοιχώματος κοντά στην βάση αλλά και η ίδια πακτωμένη βάση δέχεται μεγάλες ροπές. Η πάκτωση στο δώμα που εφαρμόζει η ευρεσιτεχνία μου δεν κατεβάζει καμία ροπή στην βάση. Η πάκτωση στο δώμα ανεβάζει την ροπή στο δώμα, και καταργεί τον μηχανισμό μοχλού που έχει το υποστύλωμα με την λειτουργία πάκτωσης της βάσης. Αυτό σημαίνει μύωση των εντάσεων στο δώμα από ότι εφαρμόζονται στην πάκτωση της βάσης. Σημαίνει καμία στροφή κανένα υπομόχλιο κανένας μηχανισμός κοντά στην βάση καμία εφελκυστική αστοχία. Βασικά αυτό που επιτυγχάνει η πάκτωση στο δώμα δεν είναι μόνο ότι σταματά το ανασήκωμα της βάσης αλλά καταργεί 100% και την στροφή του κορμού του υποστυλώματος κοντά στην βάση που είναι η κύρια αστοχία των κατασκευών.

Παράθεση:

---

seismic έγραψε:
Οι κατακόρυφες φορτίσεις ( αν έχουμε ανασήκωμα της βάσης ) θα σχηματίσουν την ρωγμή εκεί που την έχω σχεδιάσει στο σχέδιο. Οι κατακόρυφες φορτίσεις κατακόρυφη φορά έχουν κατακόρυφη τέμνουσα δημιουργούν. https://www.phorum.gr/fetchimg?src=a...E5LmpwZw%3D%3D

---

Παράθεση:

---

Μηχανικός έγραψε... Για να δούμε στο σχέδιό που θα σχηματιστεί ρωγμή.... https://www.phorum.gr/fetchimg?src=a...NhcHR1cmUucG5n Εσύ έχεις σχηματίσει τη ρωγμή στη διαγώνιο DB. Από την παραμόρφωση του σχήματος φαίνεται καθαρά ότι η DB μικραίνει και η AC μεγαλώνει. Συνεπώς κατά τη διεύθυνση της DB εμφανίζονται θλιπτικές τάσεις και κατά τη διεύθυνση της AC εφελκυστικές. Είναι ποτέ δυνατόν να έχουμε πρώτα αστοχία στο θλιβόμενο μέρος του σκ/τος και όχι στο εφελκυόμενο;

---

Εδώ παρατηρώ το εξής εγώ δεν κατάλαβα εσένα και εσύ δεν κατάλαβες εμένα. https://www.phorum.gr/images/smilies/icon_lol.gif
Εσύ θεωρείς ότι αν υπάρχει θλίψη κατά την κατακόρυφο D.B η οριζόντια A.C θα μεγαλώσει.
Αυτό μου θυμίζει τον ορισμό της αστοχίας της καθαρής θλίψης όπου λέει πότε έχουμε θλίψη και πότε λυγισμό η οποία λέει για την θλίψη
Όταν πάνω σε έναν κύλινδρο του οποίου η διάμετρος της βάσης του είναι μεγαλύτερη του 1/6 του ύψους του τότε αν του εφαρμόσουμε θλίψη αυτός θα διογκωθεί στα άκρα του παίρνοντας το σχήμα του βαρελιού.
Εσύ βέβαια δεν εννοείς αυτό. Αν δεν κάνω λάθος ... Εσύ παίρνεις παράδειγμα την χιαστή της σκαλωσιάς της οποίας σε μία παραμόρφωση όπως αυτή του σχήματος που δείχνεις η αξονική δύναμη D.B δέχεται θλίψη ενώ η αξονική δύναμη A.C δέχεται εφελκυσμό. Ναι σωστά αυτό που λες έτσι είναι.
Εγώ όμως δεν λέω αυτό ... εγώ το εξετάζω από μία άλλη οπτική άποψη. Σου την αναλύω. Καταρχήν εγώ δεν μιλάω για χιαστή σκαλωσιάς αλλά για συμπαγή τοίχωμα από οπλισμένο σκυρόδεμα το οποίον παραμένει απαραμόρφωτο σε θλίψη. ( διότι θα στερεά αστοχούν αλλά δεν υποχωρούν στην θλίψη )
Στο σχήμα που δείχνεις το χιαστό D.B είναι βασικά ένας στύλος ο οποίος με τα στατικά φορτία λυγίζει και ο άλλος στύλος A.C εφελκύεται. Στα στερεά τοιχώματα από ΟΣ δεν συμβαίνει αυτό.
Κατά τον άξονα D.B υπάρχει θλίψη διότι το έδαφος αντιδρά στα στατικά φορτία. Υπάρχει όμως ισορροπία δυνάμεων λόγο της αντίδρασης του εδάφους.
Αν δεις όμως το τμήμα του τριγώνου που περικλείεται μέσα στα σημεία A.B.D αυτό είναι στον αέρα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει αντίδραση του εδάφους κάτω από αυτό Και λέω ότι ... το βάρος αυτού του τριγώνου μαζί με τα φορτία της δοκού της πλάκας και των άλλων φορτίων που κουβαλάει έχουν μία κατακόρυφη συνιστώσα η οποία έρχεται σε αντίθεση με την αντίδραση του εδάφους πάνω στον άξονα D.B και δημιουργεί μια ωραία κατακόρυφη τέμνουσα. Αυτήν την τέμνουσα βλέπω εγώ η οποία εμφανίζεται λόγο αστήρικτων και στηριγμένων στατικών φορτίων και όχι λόγο του εφελκυσμού.
Πες μου αν το κατάλαβες και αν συμφωνείς ή διαφωνείς.

Η αιτία αστοχίας και η λύση για τον σεισμό.
Εμένα αυτή είναι η λογική μου που παρουσιάζω πάρα κάτω. Δείχνω ένα σχέδιο το οποίο έχει δύο διαφορετικούς φορείς και εξηγώ που και γιατί δημιουργείται η αστοχία στον κάθε ένα και λέω και την λύση του προβλήματος. Και εσείς έχετε μηχανισμούς εξίσωσης της ισορροπίας και εγώ απλά σας δίνω ένας πρόσθετο μηχανισμό ώστε και οι δύο μαζί να νικήσουν μια για πάντα τον κοινό μας αντίπαλο που είναι ο σεισμός
Η ροπή ανατροπής δεν υφίσταται μόνο σαν ολική ανατροπή ενός υψηλόκορμου κτιρίου Η ροπή ανατροπής υφίσταται και σε κάθε ένα υποστύλωμα της κατασκευής ξεχωριστά και επηρεάζει την παραμόρφωση μέσο των κομβικών σημείων του κορμού της δοκού και του υποστυλώματος με στροφές κάμψεις ροπές και τέμνουσες.

Σχήμα 1 Πολυώροφο κατασκευασμένο εξολοκλήρου από οπλισμένο σκυρόδεμα ή από οπτοπλινθοδομή ή λιθοδομή ( συνεχή δόμηση )
Σχήμα 2 Τοιχώματα με συνδετήριους δοκούς
Σχήμα 3 Αμφίπλευρη πάκτωση στα ανώτατα άκρα ενός τοιχώματος με το έδαφος
1) Δράση σεισμού
2) Αντίδραση Αδράνειας
3) Ροπή Ανατροπής = Ροπή Αδράνειας
4) Αντιρροπή διαφορετικής φοράς
5) Ρωγμή Αστοχία
6) Αντίδραση εδάφους στα στατικά φορτία
7) Στατικά φορτία κτιρίου
8) Ανάκλιση βάσης
9) Άρθρωση ( Επιτρέπει την στροφή )
10) Μηχανισμός αντίδρασης δώματος
11) Μηχανισμός αντίδρασης βάσης ( Πάκτωση Δεν επιτρέπει τίποτα )
Συνημμένο 1684Όταν ο σεισμός 1 έχει φορά αριστερής μετατόπισης, η αντίδραση της αδράνειας 2 έχει την αντίθετη φορά.
Ο συνδυασμός των δυνάμεων του σεισμού 1 και η Αντίδρασης Αδράνειας 2 δημιουργούν μια στροφή σε όλο το κτίριο γύρο από την άρθρωση 9 που ονομάζουμε ροπή ανατροπής 3
Αυτό επιφέρει την ανάκλιση της βάσης 8 του κτιρίου με αποτέλεσμα να χαθεί μέρος την αντίδραση του εδάφους 6 προς τα στατικά φορτία 7 και καθαυτόν τον τρόπο χάνεται μερικός η στήριξη των φορτίων της κατασκευής. Όταν χαθεί η στήριξη του εδάφους 6 τα φορτία 7 εφαρμόζουν μία κατακόρυφη συνιστώσα 7 η οποία σε συνδυασμό με την Ροπή Αδράνειας 3 δημιουργεί μία αντιρροπή 4 διαφορετικής φοράς της ροπής ανατροπής 3 πάνω στους κορμούς των συνδετήριων δοκών και των τοιχωμάτων του σχήματος 2 και στους πάνω κόμβους των πορτών και παραθύρων του σχήματος 1 Επειδή κανένας κόμβος δεν είναι τόσο ισχυρός ώστε να μπορεί να αντέξει τις εντάσεις της αντιρροπής 4 προερχόμενη από τον συνδυασμό της ροπής αδράνειας 3 και των στατικών φορτίων 7 επέρχεται η αστοχία ή ρωγμή 5 όπως δείχνουν τα σχήματα 1 και 2 Αν ο κόμβος είναι πολύ γερός και η συνδετήρια δοκός έχει κάποια ελαστικότητα η αστοχία θα εμφανισθεί πάνω στην δοκό στο σημείο 12 του σχήματος 2
Όλος αυτός ο μηχανισμός αστοχίας αρχίζει να ενεργοποιείται ταυτοχρόνως από την αρχή δημιουργίας της ροπής αδράνειας η οποία πριν καν ανασηκώσει την βάση του κτιρίου ή την βάση του τοιχώματος έχει πρωτίστως επιφέρει μία αρχική στροφή στον κορμό των φερόντων στοιχείων λόγο της ελαστικότητας που παρουσιάζουν. Οπότε για να σταματήσουμε την γενική παραμόρφωση προερχόμενη από την ανάκλιση της βάσης ή από την ελαστικότητα των κορμών των φερόντων στοιχείων πρέπει να σταματήσουμε την μετατόπιση της ροπής αδράνειας.
Όλος αυτός ο μηχανισμός αστοχίας που περιγράψαμε που είναι η βασική αιτία όλων των κακών που επιφέρει ο σεισμός στις δομικές κατασκευές δεν θα υπήρχε αν στο κτίριο του σχήματος 1 πακτώναμε τα δύο άκρα του δώματος του με το έδαφος ή όταν στο κτίριο σχήματος 2 πακτώναμε αμφίπλευρα τα δύο άκρα του κάθε ενός εκ των δύο τοιχωμάτων.
Ο λόγος είναι ο εξής. Το κακό δεν αρχίζει από τον σεισμό αλλά από την Ροπή Αδράνειας 3 η οποία δημιουργεί την Ανάκλιση βάσης 8 που δημιουργεί την κάθετη αστήρικτη πια φόρτιση των στατικών φορτίων 7 η οποία ενεργοποιεί την αντιρροπή 4 που δημιουργεί μια τέμνουσα αστοχίας 5,ή 12 η οποία κάνει την ζημιά.
Ποια είναι η λύση?
Η Λύση είναι να δημιουργήσουμε μία αντιρροπή προερχόμενη από μία εξωτερική πηγή που είναι το έδαφος ( και όχι από τα αστήρικτα φορτία ) η οποία αντιρροπή θα ισορροπεί την ροπή ανατροπής που επιφέρει όλα τα δεινά Η αντιρροπή δημιουργείτε με την αμφίπλευρη πάκτωση της ανώτατης στάθμης του τοιχώματος ή του κτιρίου με το έδαφος με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας.
Πως το κατορθώνει αυτό?
Όπως βλέπουμε στο σχήμα 3 το τοίχωμα δεν μπορεί να στρέψει τον κορμό του όταν δέχεται την ροπή ανατροπής 3 γύρο από την άρθρωση 9 γιατί ο Μηχανισμός αντίδρασης δώματος 10 εφαρμόζει μία αντίδραση που σε συνδυασμό με την άλλη αντίθετη αντίδραση του εδάφους 6 στο αντικριστό μέρος και με την βοήθεια του Μηχανισμού αντίδρασης βάσης 11 δημιουργούν την αντιρροπή 12 κόντρα στην ροπή ανατροπής 3 Όπως ξέρουμε οι δυνάμεις εξουδετερώνονται όταν είναι ίσες και αντίθετες. Αφού μηδενίσαμε την ροπή ανατροπής σταματήσαμε τον μηχανισμό αστοχίας.
Τι επιτυγχάνουμε με αυτήν την μέθοδο Παραλαμβάνουμε όλες τις ανοδικές εντάσεις της ροπής αδράνειας πάνω στο δώμα με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας και τις οδηγούμε μέσο της κατακόρυφης ισχυρής δομής του τοιχώματος ξανά μέσα στο έδαφος. Δηλαδή τις επιστρέφουμε μέσα στο έδαφος και δεν τις οδηγούμε πάνω στους κορμούς των φερόντων στοιχείων στις μικρές ανίσχυρες διατομές τους που τις κατευθύνεται εσείς.

Έχω κατασκευάσει σε πείραμα σκυλόσπιτο. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q

Αν ξέρεις την απλή μέθοδο των τριών θα πεις ότι ...

Ένα σκυλόσπιτο 850 κιλών αντέχει 3,54 g επιτάχυνση
Ένα σπίτι 200000 κιλών πόσα g αντέχει Χ?
.......................................................................................... = Μαθηματική τεκμηρίωση:p
Αυτήν την απλή μέθοδο των τριών την έκανα για να σας δείξω ότι τα μαθηματικά δεν λένε πάντα την αλήθεια.
Για να κάνεις μαθηματικές πράξεις πρέπει πρώτιστος να ξέρεις τι υπολογίζεις.
Για να ξέρεις τι υπολογίζεις πρέπει να ακολουθήσεις την μηχανική που είναι κλάδος της φυσικής και η μηχανική εξετάζει την φορά και την ανάλυση των δυνάμεων βασιζόμενη στις φυσικές ιδιότητες των σωμάτων.
Εγώ σας έδωσα την ανάλυση των δυνάμεων πάνω στο σώμα μιας δομικής κατασκευής όταν γίνεται ένας σεισμός για την οποία δεν ξέρατε. Αν δεν ξέρετε την πορεία των δυνάμεων τότε υπολογίζετε λάθος.
Ακόμα σας έδωσα και την μέθοδο ως προς το πως μπορούμε να δημιουργήσουμε εξισώσεις ισορροπίας προς τις σεισμικές φορτίσεις. Τα μαθηματικά τα χρειαζόμαστε μόνο για να βρούμε πόσο μικρές ή μεγάλες πρέπει να είναι οι διατομές των υλικών βάση των προδιαγραφών αντοχής που έχουν πάνω στις εφαρμοζόμενες εντάσεις ώστε να ανταποκριθούν στις ζητούμενες ανάγκες Ακόμα δείχνουν πόσο μεγάλες είναι αυτές οι εντάσεις της μεθόδου που σας έδειξα.
Αλλά χωρίς ανάλυση και μέθοδο αντιμετώπισης του προβλήματος μαθηματικά δεν γίνονται.
Και εσείς σαν μηχανικοί συνεχίζετε να υπολογίζεται πάνω σε μία εσφαλμένη αντίληψη της πορείας των δυνάμεων πάνω στο σώμα της κατασκευής. Και θέλετε να σας κάνω και τα μαθηματικά χωρίς να αισθάνεστε την ανάγκη να εξετάσετε τα λεγόμενά μου. Ωραίοι μηχανικοί είσαστε...
Πχ Εσείς υπολογίζεται ότι οι φορτίσεις του σεισμού εξαρτώνται από την μετατόπιση και την επιτάχυνση του σεισμού.
Αυτό είναι λάθος.
Οι υπολογισμοί πρέπει να γίνουν αλλιώς. Οι δοκοί και τα υποστυλώματα είναι απλά μοχλοβραχίονες με ένα υπομόχλιο.
Η αντιρροπή που σας έδειξα εξαρτάτε από το βάρος της κατασκευής και αυτή την ένταση ροπής δέχεται ο κορμός του δοκού με υπομόχλιο την γωνία του υποστυλώματος... και όχι την επιτάχυνση. Η επιτάχυνση δείχνει την αδράνεια και την καταπόνηση των υποστυλωμάτων ως προς την ροπή ανατροπής. 1) Τις οριζόντιες τέμνουσες και πρωτίστως την πιο ισχυρή .. την τέμνουσα βάσης τις αντιμετωπίζουμε με δύο τρόπους
α) αυξάνοντας την διατομή και τον οπλισμό του τοιχώματος β) δημιουργώντας προένταση αυξάνουμε την ικανότητα προς τις τέμνουσες.
2) Την καθίζηση του εδάφους την αντιμετωπίζουμε α) κατασκευάζοντας μεγάλες βάσης β) βελτιώνοντας μηχανικά ή χημικά το μαλακό έδαφος, γ) τοποθετώντας πασσάλους ή την πατέντα μου.
3) Τις στρεπτομεταφορικές παραμορφώσεις που παρατηρούνται συνήθως σε μεταλλικές και ασύμμετρες κατασκευές τις αντιμετωπίζουμε με την κατάλληλη σχηματική διαστασιολόγηση.
4) Αυτό που μέχρι σήμερα δεν μπορούσατε να αντιμετωπίσετε δυναμικά ήταν σε μεγάλες επιταχύνσεις την ροπή ανατροπής που δημιουργεί τον μηχανισμό που σας έδειξα. Σε μία ροπή ανατροπής αν τα φέροντα στοιχεία τοιχώματος- δοκού είναι πολύ ισχυρά και συμπληρώνουν την ακαμψία τους με τυφλές τοιχοπληρώσεις τότε δημιουργείτε μια στροφή ανατροπής σε όλη την κατασκευή και αν αυτή είναι υψηλόκορμη και με μαλακό έδαφος θεμελίωσης υπάρχει ανατροπή.
Αν οι δοκοί δεν είναι πολύ ισχυροί να παραλάβουν τα στατικά φορτία τότε πρωτίστως εξαντλούν την ελαστικότητά τους μετά περνούν σε ανελαστικές μετατοπίσεις δημιουργώντας πλαστικές αστοχίες και όταν περάσουν το σθρ. καταρρέουν.
Ας το εξετάσουμε
α) Αν υπάρχει μαλακό έδαφος θεμελίωσης, ακαμψία, δυναμική και υψηλόκορμη κατασκευή υπάρχει ανατροπή κτιρίου.
β) Αν υπάρχει ελαστικότητα των δοκών και ανικανότητα να αντεπεξέλθουν στο κατακόρυφα στατικά φορτία τότε δεν υπάρχει ροπή ανατροπής στην κατασκευή μόνον αλλά υπάρχει ροπή ανατροπής στο κάθε ένα υποστύλωμα της κατασκευής χωρίς να έχει την δυνατότητα αυτό να σηκωθεί ανοδικά ολόκληρο από το έδαφος, για τον λόγο αυτό έχουμε μόνο την ανάκληση της βάσης του η οποία καταπονεί τους κόμβους πρόσθετα μαζί με τα στατικά φορτία που ανέφερα.
Εδώ βλέπουμε ότι ο σχεδιασμός σας έχει πρόβλημα στις μεγάλες επιταχύνσεις που δημιουργούν μεγάλες μετατοπίσεις και μεγάλες στροφές ροπής διότι οι δοκοί δεν μπορούν να παραλάβουν δυναμικά τα αστήρικτα στατικά φορτία που δημιουργούνται με τον μηχανισμό που σας έδειξα. Το αποτέλεσμα της ανικανότητας του σχεδιασμού σας να παραλάβει δυναμικά τις μεγάλες επιταχύνσεις σας έχει οδηγήσει να κατασκευάζεται ελαστικά με μηχανισμούς διαρροής ενέργειας και καλά κάνετε. Μέχρι εδώ όμως όλα αυτά γιατί σας έδωσα και την αιτία του μηχανισμού αστοχίας και την μέθοδο και τον μηχανισμό ώστε να παραλαμβάνουμε δυναμικά τον μεγαλύτερο σεισμό χωρίς καμία αστοχία.
Τώρα η ροπή αδράνειας είναι μία περιφερειακή δύναμη που στρέφεται γύρο από μία άρθρωση. Αν θέλεις να σταματήσεις αυτή την ροπή δηλαδή να την σταματήσεις με μία άλλη αντιρροπή την σταματάς πιο εύκολα με ελάχιστη δύναμη πάνω στην περιφέρεια περιστροφής της. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που μεταφέρω την πάκτωση του εδάφους στο δώμα. Αν πακτώσουμε στην βάση τότε έχουμε έναν τεράστιο μοχλοβραχίονα με υπομόχλιο το έδαφος και δύναμη την αδράνεια. Άντε να σταματήσεις μετά αυτές τις εντάσεις ροπής που κατεβάζει ο μοχλοβραχίονας των δέκα ορόφων του τοιχώματος. Είναι σαν να προσπαθείς να ανοίξεις μία πόρτα από τον μεντεσέ. Ανοίγει πιο εύκολα από το πόμολο που είναι στην περιφέρεια.

Εφελκυσμός είναι μία από τις δύο μονοαξονικές εντατικές καταστάσεις ενός παραμορφώσιμου στερεού σώματος. Η άλλη είναι η θλίψη.
Εφελκυσμός είναι η άσκηση δύο ισοδύναμων αλλά αντίρροπων δυνάμεων πάνω σ' ένα σώμα, που τείνουν να οδηγήσουν στο τέντωμά του
Θλίψη ονομάζεται η εντατική κατάσταση κατά την οποία σε ένα σώμα ασκούνται δυνάμεις αντίθετης φοράς που τείνουν να το συμπιέσουν.
Το σκυρόδεμα έχει μεγάλες αντοχές στην θλίψη και ο χάλυβας στον εφελκυσμό. Αυτά τα δύο υλικά συνεργαζόμενα αυξάνουν την αντοχή του υποστυλώματος όταν αυτό δέχεται πλάγιες σεισμικές φορτίσεις οι οποίες το αναγκάζουν να κάμψη τον κορμό του δημιουργώντας καθ αυτόν τον τρόπο εντάσεις εφελκυσμού από την μία πλευρά και εντάσεις θλίψης από την άλλη πλευρά.
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος επικάλυψης κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων του χάλυβα.
Βέβαια από την βιβλιογραφία ξέρουμε ότι η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης του σκυροδέματος και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στην διεπιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.
Ερώτημα
Υπάρχει άλλη καλύτερη μέθοδος συνεργασίας του σκυροδέματος με τον χάλυβα η οποία να αποτρέπει την εμφάνιση των προβλημάτων που ανέφερα και παρουσιάζονται στον μηχανισμό της συνάφειας μετά από ορισμένες τιμές έντασης ?
Απάντηση (1)
Ναι υπάρχει και είναι γνωστή ... είναι η προένταση. Με τον όρο προένταση εννοούμε τον μηχανισμό εκείνον ο οποίος επιβάλει μέσο ισχυρών τενόντων που έλκονται θλιπτικές εντάσεις στις διατομές των φερόντων στοιχείων σκυροδέματος με σκοπό να αντισταθμίσουν τις εντάσεις εφελκυσμού που παρατηρούνται κατά την κάμψη του κορμού των φερόντων στοιχείων λόγο σεισμικών και στατικών φορτίων.
Στην προένταση δεν υπάρχει συνάφεια διότι η διέλευση του τένοντα μέσα από το φέρον στοιχείο είναι ελεύθερη διότι περνά μέσα από μια σωλήνα η οποία είναι πακτωμένη στα δύο άκρα με κοχλίες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα
1) Να μην έχουμε τα αναφερθέντα προβλήματα του μηχανισμού της συνάφειας.
2) Το σκυρόδεμα αντέχει 12 φορές περισσότερο σε θλίψη από ότι αντέχει στον εφελκυσμό. Οπότε με την προένταση εξαντλούμε στο 100% τις προδιαγραφές του σκυροδέματος πριν αυτό αστοχίσει διότι αυτό δέχεται μόνον θλιπτικές εντάσεις που αντέχει. Αντίθετα με τον μηχανισμό της συνάφειας αστοχεί πρόωρα ακυρώνοντας και τις δυνατότητες του χάλυβα ως προς τον εφελκυσμό.
Απάντηση (2)
Ίσως θα ήταν μία καλή επιλογή η αύξηση της εφελκυστικής αντοχής του σκυροδέματος με προσθήκη ινών άνθρακα κατά την παρασκευή του μίγματος (ινωπλισμένο σκυρόδεμα). Ωστόσο είναι και πιο ακριβό σαν υλικό.

Συντονισμός. <span data-offset-key="8qrqh-0-0"><span data-text="true">https://www.youtube.com/watch?v=LV_UuzEznHs&amp;t=18s


1) Ο σεισμός είναι μια ροπή. Η ροπή είναι μία δύναμη κυκλικής τροχιάς γύρω από ένα σημείο άρθρωσης. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τοίχωμα της κατασκευής με μήκος που εκτείνεται από το ισόγειο μέχρι τον τελευταίο όροφο δέχεται αυτή την ροπή. Αυτή η ροπή ανατροπής δημιουργείται από την φορά του σεισμού στην βάση της κατασκευής που την μετατοπίζει κατά μία κατεύθυνση και από την αντίθετη φορά των δυνάμεων της αδράνειας των ορόφων. Αυτές οι αντίρροπες εντάσεις λόγο της ελαστικότητας των υποστυλωμάτων δημιουργούν μεγαλύτερη μετατόπιση στους πάνω ορόφους. Αν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.




Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στη δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός. Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή. Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.




Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία. Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %). Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτώνται).




Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζεται στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. (Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό/ σχήμα αστοχίας). Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει. Σε αυτή την μεγάλη μετατόπιση του δώματος που συντελεί στην μέγιστη παραμόρφωση και τελικά οδηγεί στην αστοχία ακόμα και την κατάρρευση της κατασκευής συντελεί να συμβεί ο συντονισμός. Όταν η ταλάντωση είναι εξαναγκασμένη, η συχνότητα της είναι η συχνότητα του διεγέρτη. Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή έχουμε συντονισμό.

Κατά το συντονισμό το σύστημα έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια. Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο.

Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί ο ταλαντωτής. Αν η προσφορά ενέργειας είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του ταλαντωτή. Η ευρεσιτεχνία που διαθέτω είναι η μόνη στον κόσμο η οποία σταματάει τον συντονισμό χρησιμοποιώντας μία εξωτερική πηγή άντλησης ενέργειας κόντρα στην ροπή ανατροπής κάθε ενός τοιχώματος. Τελικά κύριοι πολιτικοί μηχανικοί για να ξέρω και εγώ θέλετε έναν μηχανισμό που να σταματά δυναμικά σε κάθε κύκλο φόρτισης του σεισμού την μεγάλη μετατόπιση των πάνω ορόφων? Σας είναι χρήσιμος ένας μηχανισμός για αυτή την δουλειά ναι ή όχι?
Δεν θα σου άρεσε να ελέγχεις τον συντονισμό? Δεν θα σου άρεσε η κατασκευή να λικνίζετε πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης ανεξαρτήτος της έντασης της διάρκειας και της συχνώτητας του σεισμού? Αν δεν σου αρέσει μπορείς να μου πεις τον λόγο?

Για να ορίσεις τις δυνάμεις αδράνειας ενός ορόφου πρέπει προηγουμένως να έχεις ορίσει την επιτάχυνση που αναπτύσσεται πάνω στον όροφο, η οποία επιτάχυνση είναι διανυσματικό μέγεθος και για να ορισθεί απαιτούνται τρια πράγματα (α) το σημείο εφαρμογής, (β) το μέτρο και (γ) η φορά του διανύσματος. Μετά τον πλήρη υπολογισμό της επιτάχυνση ορόφου πρέπει να εφαρμόσεις τον 2ο νόμο του Newton για να προκύψουν οι αδρανειακές δυνάμεις https://www.youtube.com/watch?v=IO6MxxH0lMU
Από τη στιγμη που το δώμα είναι συνδεδεμένο με το έδαφος διά μέσω του συρματόσχοινου της ευρεσιτεχμίας, τότε περιορίζει τις σχετικές μετατοπίσεις των ορόφων (δηλ τα drifts) και άρα η ένταση που αναπτύσσεται σε ολόκληρο τον φορέα είναι περιορισμένη.
Η ίδια λογική εφαρμόζεται χρόνια τώρα στην σεισμική μόνωση, τοποθετωντας υδραυλικούς αποσβεστηρες σε διαγωνια διάταξη μεταξύ των ορόφων Συνημμένο 1706

Θα παρακαλούσα να με βοηθήσετε σε τυχών λάθη γιατί τα κάνω πρώτη φορά.
F = η δύναμη που ασκείτε σε ένα σώμα
m = η μάζα του σώματος
α = η επιτάχυνση που αποκτά το σώμα από την επίδραση της δύναμης F

Δεύτερος Νόμος του Newton F=m.α

Όταν η επιτάχυνση που προκαλείτε σε ένα σώμα αποκτάτε από δύο ή περισσότερες δυνάμεις η δύναμη F του τύπου F=m.α είναι η συνισταμένη των δυνάμεων αυτών.
Σωστό?
Ακόμα η ροπή παράγεται από κάποια δύναμη F εφόσον η τελευταία πολλαπλασιστεί με την ακτινική απόσταση ως προς το εξεταζόμενο σημείο.
ΜΕΤΡΗΣΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ
Δες αυτό το βίντεο που έχει συχνότητες στην οθόνη Η συχνότητα των 7 Hz τεριάζει γάντι με την συχνότητα που είχε το πείραμα το δικό μου προς το τέλος του βίντεο.
βίντεο με συχνότητες https://www.youtube.com/watch?v=2c8qtIduEHM
Δικό μου πείραμα. Η μεγαλύτερη συχνότητα είναι μετά το 2,40 δευτερόλεπτο και τεριάζει η συχνότητα με την συχνότητα των 7 Hz του άλλου βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Οπότε τα δεδομένα αλλάζουν Σε φυσικό σεισμό που έκανα το πείραμα με πλάτος ταλάντωσης 0,22 cm και με συχνότητα 7 Hz έχουμε ... a=( -(2*π*7)^2 * 0,22 ) / 9.81
3,14χ2=6,28χ7=43,96χ43,96=1932,4816χ0,22=425,1460/9,81= 43,34g φυσικού σεισμού

Το δοκίμιο στο πείραμα είχε γενική μάζα βάρους 850 kg Ο δεύτερος όροφος λόγο της ανεστραμμένης δοκού που φέρει είναι πιο πολλά κιλά από το μισό οπότε θα έλεγα ότι είναι περίπου 450kg και το ισόγειο είναι 400kg Άρα για να βρούμε την δύναμη αδράνειας F πρώτα στο ισόγειο λέμε F=m.α 400Χ43,34g =17336 ή 17,336 kN. και ο πρώτος όροφος 450Χ43,34g=19503 ή 19,503 kN.
Για να βρούμε την ροπή αδράνειας στο διώροφο δοκίμιο πολλαπλασιάζουμε την απόσταση του κάθε ορόφου από το σημείο περιστροφής και το αποτέλεσμα το προσθέτουμε για να βρούμε το σύνολο της ροπής αδράνειας. Για να βρούμε την ένταση που παραλαμβάνουν οι τένοντες διαιρούμε το αποτέλεσμα από το σύνολο της ροπής αδράνειας με την απόσταση των τενόντων από το σημείο περιστροφής.
Άρα συνολική δύναμη αδράνειας 17336 +19503=36,839 kN.
Ροπή αδράνειας
Ισόγειο 17,336kN X το ύψος 0,60m=10,402 kN
Πρώτος όροφος 19503 kN Χ το ύψος 1,30m=25,354 kN
Σύνολο 10,402+25,354=35,756 kN
H απόσταση των τενόντων από το σημείο περιστροφής είναι 1,2m
Άρα ροπή ανατροπής 35,756 kN * 1.2m = 29,797 kN
Οι τένοντες πάνω στα δύο τοιχώματα ήταν 4 στον αριθμό οπότε η ένταση που δέχθηκε ο κάθε ένας ήταν
29,797*4=7,450 kN
Αντικείμενο μάζας 1 τόνο (1000 Kg) δέχεται από το βαρυτικό πεδίο της γης δύναμη περίπου 10kN. Η βαρυτική και αδρανειακή μάζα είναι ισοδύναμες.
Αν ένα μοντέλο 850kg δέχεται ροπή ανατροπής 29,797 kN χωρίς την παραμικρή αστοχία καταλαβαίνετε τι έκανα και πόσο κινδύνεψε η ζωή μου γιατί αν η μέθοδος της θεωρίας μου ήταν λάθος και έσπαγαν οι τένοντες το μοντέλο θα ερχόταν πάνω μου.

Αυτή είναι ουσιαστική συζήτηση και μπράβο σου. :)

Παράθεση:

---

seismic έγραψε:

1)Το πάνω άκρο του μηχανισμού της πατέντας ( η βίδα ) τι δυνάμεις δέχεται από τις ανωδικές εντάσεις του δώματος ? Θλιπτικές ή εφελκυστικές ?


Αρχιτέκτον.. Θλιπτικές. Που σημαίνει ότι όταν γίνεται σεισμός οι ταλαντώσεις δεν θα εκτονώνονται σωστά, θα είναι σαν να συμπιέζει κάτι το κτίριο απο την κορφή προς τα κάτω με κίνδυνο αντί να καταρρεύσει απ την ταλάντωση να καταρρεύσει απο σύνθλιψη!

---

α) Φαντάσου ότι το σώμα σου είναι 70 kg και έρχομαι και ανεβαίνω στους ώμους σου τότε το βάρος σου αν και εγώ είμαι 70 kg θα διπλασιαστεί και θα γίνει 140 kg. Αυτό λέγετε θλίψη που σου επιβάλει το βάρος του σώματός μου και διπλασιάζει το δικό σου βάρος. Δεν κάνει αυτό η πατέντα. Τι κάνει η πατέντα.
β) Πας να πηδήξεις ένα εμπόδιο και ενώ έχεις ανοδική πορεία το κεφάλι σου κουτουλά στο νταβάνι. Θλίψη είναι και αυτή. Πια η διαφορά Δεν είμαι τόσο μεγάλη αυτή η θλίψη όσο είναι η πρώτη θλίψη των 140 kg γιατί δεν περιλαμβάνει το βάρος σου ούτε το βάρος μου. Πια είναι τα φορτία που περιλαμβάνει αυτή η θλίψη? Είναι τα φορτία ανόδου μείον το βάρος σου.... δηλαδή ελάχιστα θλιπτικά φορτία παρεμπόδισης ανόδου Σε τι δυνάμεις αντέχει το σκυρόδεμα? Σε δυνάμεις θλίψης ... οπότε κανένα πρόβλημα στο δώμα αφού τα φορτία θλίψης που παραλαμβάνει η κολόνα στην βάση της είναι πολλαπλάσια αυτών που παραλαμβάνει στο δώμα. Συμπέρασμα Δεν συμπιέζει ουδεμία δύναμη το κτίριο προς τα κάτω απλά παρεμποδίζει την άνοδο του. Αν του βάλεις και ένα ελατήριο ή ένα αποσβεστικό υλικό μεταξύ της βίδας και του δώματος τότε έχουμε και σεισμική μόνωση διότι αυτές οι ανοδικές εντάσεις κατανέμονται σταδιακά και το κυριότερο αφήνουν τον υπόλοιπο φέροντα οργανισμόνα να παραλαμβάνει και να καταναλώσει σεισμικές εντάσεις.

Παράθεση:

---

seismic έγραψε:
2)Ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας τι δυνάμεις δέχεται και που τις μεταβιβάζει? .


Αρχιτέκτον.. Εφελκυστικές, θα τεντώνεται το συρματόσχοινο τραβώντας τον τελευταίο όροφο προς τα κάτω.

---

Ναι τραβάει τον όροφο προς τα κάτω αλλά το άλλο του άκρο οδηγεί αυτές τις εντάσεις εφελκυσμού μέσα στο έδαφος
Δηλαδή αφαιρεί τα σεισμικά φορτία πάνω από τον φέροντα οργανισμό.

Παράθεση:

---

seismic 1 έγραψε:
3)Όταν δεν υπάρχει η ευρεσιτεχνία που μεταβιβάζονται αυτές οι δυνάμεις?Εδώ σας θέλω να απαντήσετε στον λασπιντζή τα άλλα όλα είναι καπάντζες

Αρχιτέκτον.. Στις κολώνες οι οποίες ταλαντεύονται και εκτονώνουν την δυναμη του σεισμού.
Καλά τα λέω λασπιτζή; :)( Δεν είμαι μηχανικός! )

---

Και μηχανικός να ήσουν τα ίδια θα έλεγες. Οι δυνάμεις αυτές σήμερα οι μηχανικοί τις οδηγούν πάνω στα δοκάρια και τα σπάνε. Εγώ τις οδηγό μέσα στο έδαφος. Βλέπεις κάποια διαφορά?
Υ.Γ
Αυτά που είπα είναι ανάλυση δυνάμεων - μέθοδος ... δηλαδή ο δρόμος Αθήνας Θεσσαλονίκης.
Όταν δεν έχεις χαράξει σωστά τον δρόμο οι μαθηματικοί υπολογισμοί θα είναι λάθος και θα κρίνεται την μέθοδό μου λάθος.

Είχα κάνει λάθος στα kN
Θα παρακαλούσα να με βοηθήσετε σε τυχών λάθη γιατί τα κάνω πρώτη φορά.
F = η δύναμη που ασκείτε σε ένα σώμα
m = η μάζα του σώματος
α = η επιτάχυνση που αποκτά το σώμα από την επίδραση της δύναμης F

Δεύτερος Νόμος του Newton F=m.α

Όταν η επιτάχυνση που προκαλείτε σε ένα σώμα αποκτάτε από δύο ή περισσότερες δυνάμεις η δύναμη F του τύπου F=m.α είναι η συνισταμένη των δυνάμεων αυτών.
Σωστό?
Ακόμα η ροπή παράγεται από κάποια δύναμη F εφόσον η τελευταία πολλαπλασιστεί με την ακτινική απόσταση ως προς το εξεταζόμενο σημείο.
ΜΕΤΡΗΣΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΣ
Δες αυτό το βίντεο που έχει συχνότητες στην οθόνη Η συχνότητα των 7 Hz τεριάζει γάντι με την συχνότητα που είχε το πείραμα το δικό μου προς το τέλος του βίντεο.
βίντεο με συχνότητες https://www.youtube.com/watch?v=2c8qtIduEHM
Δικό μου πείραμα. Η μεγαλύτερη συχνότητα είναι μετά το 2,40 δευτερόλεπτο και τεριάζει η συχνότητα με την συχνότητα των 7 Hz του άλλου βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Οπότε τα δεδομένα αλλάζουν Σε φυσικό σεισμό που έκανα το πείραμα με πλάτος ταλάντωσης 0,22 cm και με συχνότητα 7 Hz έχουμε ... a=( -(2*π*7)^2 * 0,22 ) / 9.81
3,14χ2=6,28χ7=43,96χ43,96=1932,4816χ0,22=425,1460/9,81= 43,34g φυσικού σεισμού

Το δοκίμιο στο πείραμα είχε γενική μάζα βάρους 850 kg Ο δεύτερος όροφος λόγο της ανεστραμμένης δοκού που φέρει είναι πιο πολλά κιλά από το μισό οπότε θα έλεγα ότι είναι περίπου 450kg και το ισόγειο είναι 400kg Συνημμένο 1708
Αντικείμενο μάζας 1 τόνο (1000 Kg) δέχεται από το βαρυτικό πεδίο της γης δύναμη περίπου 10kN. Η βαρυτική και αδρανειακή μάζα είναι ισοδύναμες.
Αν ένα μοντέλο 850kg δέχεται ροπή ανατροπής 384 kN χωρίς την παραμικρή αστοχία καταλαβαίνετε τι έκανα και πόσο κινδύνεψε η ζωή μου γιατί αν η μέθοδος της θεωρίας μου ήταν λάθος και έσπαγαν οι τένοντες το μοντέλο θα ερχόταν πάνω μου.

Σύμφωνα με τα σχέδια των αγκυρώσεων της ευρεσιτεχνίας παρέχονται, σε πίνακα, τα αξονικά φορτία N ( kN ) των κατακόρυφων τενόντων για τις εξής περιπτώσεις ιδεατών κτιρίων κατοικιών, προς αντιμετώπιση ενός πολύ δυνατού σεισμού: Α. Περίπτωση Κάτοψη κτιρίου 10.00m× 10.00m, τετραγωνική με εννέα (9) υποστυλώματα σε κάναβο των 5.00mκαι με οκτώ (8) τένοντες (βλ. Σχ. Α1, Α2). Α.1 Ισόγειο ύψος 3.50m Α.2 Διώροφο, συνολικό ύψος 7.00m Α.3 Τριώροφο, συνολικό ύψος 10.50m Α.4 Τετραώροφο, συνολικό ύψος 14.00m Α.5 Πενταώροφο, συνολικό ύψος 17.50m Α.6 Εξαώροφο, συνολικό ύψος 21.00m Β. Περίπτωση Κάτοψη κτιρίου 20.00m× 20.00m, τετραγωνική με είκοσι πέντε (25) υποστυλώματα σε κάναβο των 5.00mκαι με είκοσι τέσσερεις (24) τένοντες (βλ. Σχ. Β1, Β2). Β.1 Ισόγειο ύψος 3.50m Β.2 Διώροφο, συνολικό ύψος 7.00m Β.3 Τριώροφο, συνολικό ύψος 10.50m Β.4 Τετραώροφο, συνολικό ύψος 14.00m Β.5 Πενταώροφο, συνολικό ύψος 17.50m Β.6 Εξαώροφο, συνολικό ύψος 21.00m
Συνημμένο 1710Συνημμένο 1711Συνημμένο 1712Συνημμένο 1713Συνημμένο 1714
Το μοντέλο του πειράματος μάζας 850kg δέχεται ροπή ανατροπής 384 kN χωρίς την παραμικρή αστοχία. Σας παραθέτω σε πίνακα, τα αξονικά φορτία N των κατακόρυφων τενόντων της ευρεσιτεχνίας πάνω σε φυσικού μεγέθους κατασκευές για να καταλάβετε την ένταση της ροπής ανατροπής που δημιουργήθηκε στο πειραματικό μοντέλο λόγο της μεγάλης επιτάχυνσης.

Η ανάσχεση των παραμορφώσεων και μετατοπίσεων συντελούμενες με διαφορά φάσης και με το καθ ύψος αυξητικό πλάτος ταλάντωσης επί του κορμού των στοιχείων του υποστυλώματος και της δοκού του φέροντα οργανισμού που παρατηρείται να επιβάλλονται από έναν μεγάλο σεισμό είναι ένα ζητούμενο.
Η ελαστικότητα δεν συντελεί προς τον σκοπό αυτό. Η δυναμική ανάσχεση είναι η λύση αρκεί αυτή να εφαρμόζετε από δυνάμεις οι οποίες προέρχονται από παράγοντες έξωθεν της κατασκευής όπως είναι το έδαφος της γης κάτω από αυτή. Η μέθοδος και ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας αυτό προσφέρουν. Ο μηχανισμός πακτώνεται αρχικά στο έδαφος κάτω από την κατασκευή στα βάθη μιας γεώτρησης και με την βοήθεια ενός τένοντα που διαπερνά ελεύθερος μέσα από σωλήνα τα υποστυλώματα ή τα τοιχώματα μεταφέρει στο ανώτατο άκρο τους πάνω στο δώμα την δύναμη πάκτωσης του άλλου άκρου του τένοντα ευρισκόμενος μέσα στο έδαφος. Πάνω στο δώμα μία βίδα με ελατήριο ή ένα υδραυλικό σύστημα που συγκρατεί τον τένοντα εξασφαλίζει την πάκτωση του άνω άκρου του υποστυλώματος με το έδαφος. Η ανάσχεση των ανοδικών φορτίων ( προκαλούμενα από την ροπή ανατροπής ) από τον τένοντα που αντλεί δυνάμεις από το έδαφος σταματά την παραμόρφωση των υποστυλωμάτων.
Ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας έχει δύο πακτώσεις στα άκρα. Αν η πάκτωση του κάτω άκρου γίνει μέσα στο σκυρόδεμα της βάσης της κατασκευής και όχι μέσα στα βάθη μιας γεώτρησης μέσα στο έδαφος τότε προκύπτουν σοβαρές διαφορές ως προς την χρησιμότητα της ευρεσιτεχνίας.
Ο τένοντας και στις δύο περιπτώσεις δέχεται μεγάλες εντάσεις εφελκυσμού από την ροπή ανατροπής.
1) Αν η πάκτωση του κάτω άκρου είναι μέσα στο έδαφος τις ανοδικές εντάσεις του τένοντα προερχόμενες από την ροπή ανατροπής του υποστυλώματος τις παραλαμβάνει το έδαφος.
2) Αν η πάκτωση του κάτω άκρου είναι μέσα στο σκυρόδεμα της βάσης οι ανοδικές εντάσεις του τένοντα προερχόμενες από την ροπή ανατροπής του υποστυλώματος οδηγούνται πάνω στους δοκούς και τους πεδιλοδοκούς μέσω των κόμβων της οποίες λυγίζει και της σπάει. Στον σεισμό τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής. Για αυτό υπάρχει όριο εκκεντρότητας, δηλαδή όριο περιοχής της βάσης που ανασηκώνεται από την ροπή ανατροπής. Για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα. και ισχυρή κοιτόστρωση οπλισμένη πάνω κάτω. Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχώματα) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών. Αυτό το ανασήκωμα της βάσης σε συνδυασμό με την ελαστικότητα έχει σαν αποτέλεσμα όταν το ένα υποστύλωμα του πλαισίου σηκώνει προς τα επάνω το ένα άκρο της δοκού, την ίδια στιγμή το άλλο υποστύλωμα στο άλλο άκρο της το κατεβάζει βίαια προς τα κάτω. Αυτό καταπονεί την δοκό και τις πλάκες με τάσεις στροφών διαφορετικής κατεύθυνσης στα δύο άκρα, παραμορφώνοντας τον κορμό της σε σχήμα S Την ίδια παραμόρφωση στον κορμό του υφίσταται και το υποστύλωμα, λόγο των στροφών στους κόμβους, και την διαφορά φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών.
Τα αξονικά φορτία εφελκυσμού του τένοντα πρέπει να υπολογισθούν και αυτό έκανα τόσο στο πειραματικό μοντέλο όσο και σε φυσικού μεγέθους κατασκευές.
1)Πειραματικά.
Πέτυχα επιτάχυνση 43,34g φυσικού σεισμού πάνω σε πειραματικό μοντέλο υπό κλίμακα 1 προς 7 χωρίς την παραμικρή αστοχία του μοντέλου.
Οι κατασκευές σήμερα σχεδιάζονται να αντέχουν 0,36g
Κανένα πείραμα παγκοσμίως δεν έχει γίνει σε αυτή την επιτάχυνση.
Ο μεγαλύτερος σεισμός που έγινε στην Ελλάδα είναι της τάξεως του 1g
Ο μεγαλύτερος σεισμός που έγινε στον κόσμο είναι της τάξεως των 3g
Μερικοί μου είπαν ότι το μοντέλο είναι μικρό και δεν αντιπροσωπεύει την αλήθεια για την αντοχή των κατασκευών. Αυτό είναι σωστό αλλά αν το μοντέλο είναι κατασκευασμένο σύμφωνα με τους κανόνες της μικροκλίμακας ( που είναι και μπορώ να το αποδείξω )τότε η απόκλιση λάθους βάση των κανονισμών δεν μπορεί να ξεπερνά το 20% οπότε μπαίνει το ερώτημα Αν η επιτάχυνση είναι 43,34g και τα έργα σχεδιάζονται σήμερα να αντέχουν 0,36g παίζει κανένα ρόλο η απόκλιση λάθους του 20% ?
Ένα άλλο ερώτημα που μπαίνει είναι γιατί το ίδιο μοντέλο με την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας δεν έπαθε το παραμικρό και μόλις αφαίρεσα την δική μου μέθοδο από το μοντέλο αυτό έγινε κομμάτια?
Θέλησα να προχωρήσω πάρα πέρα και να αποδείξω με
2)μαθηματικά τις αξονικές δυνάμεις που δημιουργήθηκαν πάνω στο μοντέλο δηλαδή την ένταση που πήραν οι τένοντες για να σταματήσουν την ροπή αδράνειας του μοντέλου. Βρήκα ότι το μοντέλο μάζας 850kg με επιτάχυνση 43,34g δέχεται ροπή ανατροπής 384 kN ή 38,4t χωρίς την παραμικρή αστοχία. Δεν μένει παρά να δούμε τώρα με μαθηματικές πράξεις πόσο μεγάλη είναι αυτή η ένταση σε πραγματικού μεγέθους κατασκευές ώστε να συγκρίνουμε τις δυνάμεις που αναπτύχθηκαν στο μοντέλο με αυτές που αναπτύσσονται στις πραγματικές κατασκευές. Σας παρουσιάζω σχέδια δύο κατασκευών η μία εμβαδού 100 τετραγωνικών μέτρων ανά όροφο και η άλλη εμβαδού 400 τετραγωνικών μέτρων ανά όροφο. Οι υπολογισμοί έγιναν για έναν μέχρι και 6 ορόφους για να βρούμε τα αξονικά φορτία των τενόντων όταν η κατασκευή δέχεται έναν πολύ μεγάλο σεισμό εντάσεως 1g. Από εδώ και πέρα πρέπει να βρω την αντοχή του μηχανισμού στα φορτία αυτά πάνω στο φυσικό έδαφος και θα έχω ολοκληρώσει έναν μεγάλο κύκλο έρευνας.
https://s2.postimg.org/r817dnh6x/DSC04323.jpg
https://s2.postimg.org/v4ej9qhmx/DSC04322.jpg
https://s2.postimg.org/euod6dh49/DSC04321.jpg
https://s2.postimg.org/7rghqxjg9/DSC04320.jpg
https://s2.postimg.org/ll4ug5jt5/DSC04319.jpg

Εύχομαι καλές γιορτές στους φίλους πολιτικούς μηχανικούς και στους επαγγελματίες του τεχνικού κλάδου!

Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχώματα) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν σε έναν μεγάλο σεισμό είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής τους με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.
Η ερώτηση .... αν γίνει αμφίπλευρη πάκτωση των άκρων ενός τοιχώματος μεταξύ του εδάφους και της ανώτατης στάθμης του θα κατέβουν πάλη αυτές οι μεγάλες ροπές στην βάση ή δεν θα εμφανισθεί καμία ροπή στην βάση όπως αυτές εμφανίζονται στην κλασική κατασκευή?
Απάντηση Δεν θα εμφανισθεί ... δεν θα κατεβεί καμία ροπή στην βάση διότι καταργείτε ο μηχανισμός μοχλού - υπομοχλίου. Δηλαδή καταργείτε η κρίσιμη περιοχή κάμψης όπου παρατηρείτε η αστοχία του τοιχώματος.
Ερώτηση Και που θα πάνε αυτές οι δυνάμεις των ροπών?
Απάντηση πάνω στο ανώτατο άκρο του τοιχώματος και με την βοήθεια του τένοντα μέσα στην γη.
Ερώτηση. Από που παραλαμβάνονται αυτές οι ροπές με τον κλασικό σχεδιασμό?
Απάντηση Από τον κορμό των δοκών και της πεδιλοδοκού.
Ερώτηση. Η μία μέθοδος καταργεί την άλλη?
Απάντηση. Όχι η μία μέθοδος δεν καταργεί την άλλη. Αντίθετα. Η μία μέθοδος ενισχύει την άλλη επιτυγχάνοντας μεγαλύτερη και ασφαλέστερη παραλαβή των σεισμικών φορτίων.

Καλά Χριστούγεννα! https://www.phorum.gr/images/smilies/006.gif
Για εμένα τα καθ ύψος υποστυλώματα ( δηλαδή το ένα υποστύλωμα του κάθε ορόφου πάνω στο άλλο ) δεν είναι ξεχωριστά αλλά αποτελούν ένα ενιαίο υποστύλωμα το οποίο αρχίζει από την βάση και καταλήγει στο ανώτατο άκρο του τελευταίου ορόφου. Αν το δούμε καθ αυτόν τον τρόπο ενιαίο και όχι σαν να είναι το κάθε ένα υποστύλωμα μεμονωμένο τότε αλλάζουν πολλά ως προς τον υπολογισμό των δυνάμεων που εφαρμόζονται επάνω του. Με την μέθοδο όπλισης της συνάφειας σε συνδυασμό και με την μικρή τομή του υποστυλώματος συγκρινόμενη με το ύψος του δημιουργείτε μεγάλη ελαστικότητα στον κορμό του υποστυλώματος
Ένα ελαστικό ενιαίο υποστύλωμα π.χ 10 ορόφων δέχεται σε διαφορετικά μέρει του κορμού του καθ ύψος διαφορετικές αδρανειακές εντάσεις λόγο της υψομετρικής διαφοράς που έχουν οι πλάκες ως προς το σημείο περιστροφής τους. Επόμενο είναι και η μετατόπιση του κορμού του καθ ύψος να διαφέρει δημιουργώντας α) διαφορετικές συχνότητες μετατόπισης που έχουν, β) διαφορετικές επιταχύνσεις, και γ) διαφορετικό πλάτος ταλάντωσης με αποτέλεσμα να δημιουργείτε διαφορά φάσης μετατόπισης επί του κορμού του με αποτέλεσμα οι δυνάμεις που αναπτύσσονται και η φορά που έχουν να διαφέρουν καθ ύψος.
Το αποτέλεσμα αυτής της άναρχης μετατόπισης και παραμόρφωσης είναι να πολλαπλασιάζονται οι εντάσεις πάνω στον κορμό του υποστυλώματος.
Συμπέρασμα.
1) Ο κορμός σε ένα καθ ύψος ενιαίο υποστύλωμα λόγο της δημιουργούμενης διαφοράς φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών και λόγο της ελαστικότητας που έχει παραμορφώνεται σε ένα σχήμα το οποίο έχει την μορφή ενός συχνοτικού κύματος το οποίο μεγαλώνει καθ ύψος και για τον λόγο αυτό μεγαλώνει και το πλάτος ταλάντωσης.
Θα παρομοίαζα την παραμόρφωση που υφίσταται ο κορμός ενός υποστυλώματος ύψους 10 ορόφων σε έναν σεισμό με την παραμόρφωση του κορμού ενός μαστίγιου όταν το κουνάμε με το χέρι μας.
2) Τα πάρα πάνω δείχνουν ότι η κάθε μία πλευρά του υποστυλώματος δέχεται θλίψη και εφελκυσμό καθ ύψος κατά την ίδια φάση μετατόπισης και είναι λάθος να πιστεύουμε ότι από την μία πλευρά δέχεται θλίψη και από την άλλη εφελκυσμό. Αυτό συμβαίνει και στα εντελώς άκαμπτα τοιχώματα και στα ελαστικά υποστυλώματα. Οι δυνάμεις ενεργούν το ίδιο και στα δύο αλλά φαίνονται οπτικά περισσότερο στα ελαστικά υποστυλώματα από ότι φαίνονται στα άκαμπτα τοιχώματα.
3) Πάνω σε όλα αυτά υπολογίστε και την στροφή που δημιουργούν οι κόμβοι πάνω στον κορμό του υποστυλώματος για άλλους λόγους και μετά κάντε τους μαθηματικούς υπολογισμούς αντοχής. Είναι αδύνατον για εμένα να είναι σωστοί οι υπολογισμοί με τόσους πολλούς αστάθμητους παράγοντες προπαντός
όταν το υποστύλωμα έχει μικρές διαστάσεις