Στη στάθμη που ξεκινάει η τριγωνική κατανομή, τι είδους δέσμευση χρησιμοποιείς rigid;
Εκτυπώσιμη Έκδοση
Ενδιαφέρων Χάρη.
Ενα άλλο μοντέλο που έχω δει αλλά δεν έχω αρκετές πληροφορίες είναι αυτό στη φωτογραφία. Έχει ένα πλήθος διαγωνίων με συγκεκριμένη γωνία. Μάλιστα υπολογίζει και την εξέλιξη της διαρροής του στοιχείου.
rigid: (και άλλες αν αυτή είναι η θεμελίωση)
Για δώσε μια γεύση
με αυτό απαντάς και στο παραπάνω ποστ μου rigid;
δεν ξέρω πως το κατάλαβες απλά εννοώ πως σε κάθε περίπτωση η βάση θεωρείται η οροφή του υπογείου είτε είναι είτε όχι κατά ΕΑΚ εκτός αν συνεχίζεις τα τοιχία του υπογείου μέχρι πάνω οπότε παίρνεις σαν βάση την στάθμη του δαπέδου του υπογείου
και σε ποια περίπτωση λαμβάνεις την τέμνουσα βάσης, την περίπτωση με την μικρότερη;
ναι΄οκ αλλά αν υπάρχει απαίτηση nv λόγω π.χ. pilotis κάτι θα πρέπει να δείξεις. Με τι είσαι πιο σίγουρος; Με τον τρόπο που σου βγάζει το μικρότερο θα λεγε κάποιος αν ήθελε να είναι 100% καλυμμένος. Αν δεν σου βγαίνει όμως με τίποτα το nv τότε μπορείς να το μπαλαμουτιάσεις με αυτήν τη λογική και να βάλεις και τοιχεία του υπογείου (κατά ΓΟΚ) να συμμετέχουν.
@dratsiox γιατί πολύ απλά τα τοιχία σου δεν συνεχίζουν μέχρι τον τελευταίο όροφο της κατασκευής σου
απλά πρέπει να κάνεις και λίγο τον μάντη γιατί άμα ο άλλος το ξεχώσει το υπόγειο υπάρχει θέμα.
Όντως δεν προκύπτει άντε να το εξηγήσεις στον ελεγκτή όμως
ε ναι άμα υπάρξει θέμα τέτοιο
Η στήριξη που εμφανίζεται στα παραπάνω σχέδια στη κορυφή του τοιχείου του υπογείου μου φαίνεται σαν το "χέρι του θεού".
Από θεωρητική άποψη πιθανώς να ευσταθεί από φυσική άποψη όταν περιμετρικά του υπογείου κανείς δε ξέρει πόσο συμπυκνωμένα είναι τα παρακείμενα εδάφη, όταν στην επαφή με άλλα κτίρια ή σε περιπτώσεις μονόπλευρου καλουπώματος τοιχίου χρησιμοποιείται εξηλασμένη πολυστερίνη, τότε αυτή η στήριξη πραγματικά είναι μια χονδροειδής απλούστευση. Ένα πιο σοβαρό ερώτημα είναι τι γίνεται με τα εντατικά μεγέθη; Χρειάζεται έλεγχος αν μεταφέρονται μετά την προσθήκη της "στήριξης - χέρι του θεού" στη θεμελίωση και διαστασιολογούνται τα πέδιλα ή οι πεδιλοδοκοί όπως πρέπει.
Μια λύση που θα πρότεινα εγώ είναι:
1) Όλες οι στάθμες να δουλεύουν σαν διαφράγματα χωρίς παγιώσεις.
2) Η στάθμη της οροφής του υπογείου οφείλει εφόσον έχει περιμετρικά τοιχία να έχει σχεδόν μηδενικές μετακινήσεις της τάξης λίγων χιλιοστών.
3) Από το οutput σβήνουμε το nv του υπογείου και κρατάμε αυτό της πυλωτής το οποίο και μας ενδιαφέρει.
Η προσομοίωση της θεμελίωσης είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση....
Τα software δίνουν τι τέμνουσα παραλαμβάνουν τα τοιχώματα ανά στάθμη (αυτό που χρησιμοποιώ εγώ τουλάχιστον το δίνει).
Για το 1) πιστεύω ότι το παράρτημα Β στην παράγραφο Β.2.[4] στα σχόλια βοηθάει.
@ tmoug δηλ. σε ποια στάθμη προτείνεις να ξεκινάει η τριγωνική κατανομή του σεισμού στις περιπτώσεις που υπάρχει υπόγειο κατά ΕΑΚ και που δεν υπάρχει;
Η μορφή και μόνο των διαγραμμάτων ροπών των τοιχωμάτων για την σεισμική φόρτιση, σε κάθε περίπτωση δεν είναι αρκετή για να καταλάβεις ποια είναι η βάση??
Το θέμα διαφορετικής συμπεριφοράς ανά διεύθυνση είναι ένα θέμα. Για να είμαι ειλικρινής δεν μου έχει τύχει τόσο δύσμορφο μοντέλο με τόση δυσαναλογία περιμετρικών τοιχείων υπογείου, ώστε για διαφορετικές διευθύνσεις σεισμού ένα τοίχωμα να μου βγάζει βάση σε διαφορετικά σημεία.
Πιστεύω όμως ότι αν αυτό συμβεί, ένας τρόπος αντιμετώπισης είναι:
1) Εύρεση κύριας ιδιομορφής του συνόλου του δομήματος
2) Θεώρηση αυτής ως μίας διεύθυνσης και δεύτερης της κάθετη σε αυτή
3) Ανάλυση σε αυτές τις διευθύνσεις ως διευθύνσεις σεισμού.
4) Έλεγχος διαγραμμάτων ροπής τοιχωμάτων με αυτές και επιλογή βάσης τους, βάσει αυτών.