Προσομοίωση προέντασης των στύλων της κατασκευής μεταξύ δώματος και του εδάφους

Τη ροπή ανατροπής την σταματά η εφεύρεση αλλά όχι τη ροπή κάμψης. Εάν τοποθετήσουμε ένα μεγάλο βάρος πάνω σε μικρή τετράγωνη κολώνα και την "βιδωσουμε στο έδασφος". Σε ένα μεγάλο σεισμό δε θα ανατραπεί αλλά η βάση της (μέγιστη τεμνουσα και ροπή) θα κοπεί σαν πράσο.
Τι κάνω για αυτό το πρόβλημα.

Την Ροπή κάμψης και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό τα αντιμετωπίζω σχεδιάζοντας
1) επιμήκη υποστυλώματα με μεγάλα και κατάλληλα γεωμετρικά σχήματα κάτοψης τοποθετημένα σωστά πάνω στην δομή. Όπως είναι τα φρεάτια ανελκυστήρων, ή σχεδιάζω επιμήκη υποστυλώματα με σχήμα κάτοψης ( + ) , ( Γ ) , ( - )
2) Τοποθετώ τον μηχανισμό όχι στο κέντρο του υποστυλώματος αλλά ένα μηχανισμό σε κάθε άκρο του γεωμετρικού σχήματος. Αυτό βοηθάει να αποφύγουμε την ροπή κάμψης Βασικά έχω εφεύρει ένας ρυθμιστή ταλάντωσης της κατασκευής κάτι σαν ρυθμιζόμενα αμορτισέρ
και αυξάνει κατά πολύ την απόκριση της κατασκευής προς τις σεισμικές φορτίσεις.
3) Για να γίνει ισχυρή η πάκτωση του μηχανισμού χρειάζεται ισχυρά φορτία έλξης τα οποία αν τα εφαρμόζαμε από το δώμα θα είχαμε μύωση της πλαστιμότητας καθώς και την ροπή κάμψης των υποστυλωμάτων αυξημένη. Για να τα αποφύγω όλα αυτά δεν κάτω την έλξη από το δώμα.
Τι κάνω.
Πριν χτιστεί η κατασκευή όταν είναι ακόμα οικόπεδο ανοίγω την γεώτρηση τοποθετώ μέσα τον μηχανισμό εφαρμόζω ισχυρή προένταση μεταξύ της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού που είναι τοποθετημένος στα βάθη της γεώτρησης. Κατ αυτόν τον τρόπο έχω ισχυρή πάκτωση του μηχανισμού χωρίς να επιβαρύνω με πρόσθετα φορτία θλίψης την κατασκευή. Μετά την ισχυρή πάκτωση του μηχανισμού στο έδαφος η προέκταση του μηχανισμού του τένοντα διαπερνά τα καθ ύψος υποστυλώματα μέσα από μία σωλήνα διόδου και καταλήγει στο δώμα Εκεί πάνω τοποθετούμε μία βίδα η οποία φέρει μεταξύ του δώματος και της βίδας κάποιο υλικό απόσβεσης ώστε να δώσουμε την δυνατότητα στον φέροντα να λικνίζετε μέσα στην ελαστική περιοχή και να δημιουργούμε σεισμική απόσβεση ( αποθήκευση ενέργειας ) προερχόμενη τόσο από τα στοιχεία της κατασκευής όσο και από το υλικό απόσβεσης. Βασικά αυτή η μέθοδος τοποθέτησης σταματά την ανάκληση των κόμβων και της βάσης θεμελίωσης. Είναι θέμα σχεδιασμού τελικά όλα. Βασικά έχω εφεύρει ένας ρυθμιστή ταλάντωσης της κατασκευής κάτι σαν ρυθμιζόμενα αμορτισέρ τα οποία εφαρμόζουν την απόσβεση των φορτίων του σεισμού ( όχι κάτω από την βάση ) αλλά πάνω στο δώμα εφαρμόζοντας μία αντιρροπή κόντρα προς την ροπή ανατροπής του κάθε ενός υποστυλώματος της κατασκευής προερχόμενη από το έδαφος την οποία μεταφέρει ο μηχανισμός στο δώμα.
4) Επίσης ο τένοντας του μηχανισμού κατά την κάμψη του κορμού των υποστυλωμάτων τείνει να επιμηκυνθεί και δέχεται μεγάλες εντάσεις εφελκυσμού στις οποίες όμως αντιδρά και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αποτρέπει την ελαστική παραμόρφωση των φερόντων στοιχείων.
Κατ αυτόν τον τρόπο μειώνονται οι παραμορφωτικές ιδιομορφές του φέροντα οργανισμού που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού. Και με την κατάλληλη διαστασιολόγηση, πάκτωση όλων των άκρων, μορφοποίηση και σωστή τοποθέτηση των επιμήκη υποστυλωμάτων επί του φέροντα οργανισμού σταματάμε και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό των ασύμμετρων κατασκευών.
Αυτές τις δυνάμεις που παίρνουμε από το έδαφος ( μέσω του μηχανισμού αγκύρωσης – πάκτωσης ) πρέπει να τις μεταφέρουμε πάνω στο δώμα ελεύθερες αποφεύγοντας την δημιουργία του μηχανισμό της συνάφειας πάνω στην διεπιφάνεια του τένοντα και του σκυροδέματος. Για να το κατορθώσουμε αυτό πρέπει ο τένοντας του μηχανισμού που μεταφέρει αυτές τις δυνάμεις πάνω στο δώμα να διαπερνά εγκάρσια το υποστύλωμα μέσα από μία σωλήνα διόδου.
Αυτό είναι αναγκαίο για να απαλλάξουμε τα υποστυλώματα από τα προβλήματα που παρουσιάζει ο μηχανισμός της συνάφειας ο οποίος πλέων καθ αυτόν τον τρόπο δεν υφίστανται και η νέα μέθοδος όπλισης αλλάζει τον μηχανισμό καταπόνησης των υποστυλωμάτων.
Με αυτήν την μέθοδο το τελευταίο υποστύλωμα καθ ύψος στο ανώτατο άκρο του δέχεται θλιπτικά φορτία με αρνητικό πρόσημο διότι κατά το λίκνισμα παρεμποδίζεται από τον μηχανισμό να ανέλθει και να στρέψει τον κορμό του κυκλικά σταματώντας καθ αυτόν τον τρόπο την ροπή ανατροπής. Αυτά τα θλιπτικά φορτία στο ανώτατο άκρο του υποστυλώματος προέρχονται από το έδαφος και τα μεταφέρει ο μηχανισμός της εν λόγω μεθόδου ώστε αυτά να αντιταχθούν αρνητικά ως προς την ροπή ανατροπής των καθ ύψος υποστυλωμάτων. Το σκυρόδεμα έχει τις προδιαγραφές να παραλάβει αυτές τις θλιπτικές εντάσεις με αρνητικό πρόσημο που του επιβάλει ο μηχανισμός διότι η θλιπτική ικανότητα αντοχής του σκυροδέματος είναι 12 φορές μεγαλύτερη από ότι είναι η ικανότητα του στον εφελκυσμό. Αυτή η θλίψη στο ανώτατο άκρο του υποστυλώματος προέρχεται από τον μηχανισμό και δεν περιλαμβάνει πρόσθετα στατικά φορτία της κατασκευής διότι έχει αρνητικό πρόσημο από αυτά οπότε δεν υφίσταται κίνδυνος υπέρβασης της θλιπτικής ικανότητας του σκυροδέματος. Καταργείται καθ αυτόν τον τρόπο η καταπόνηση που δέχεται το σκυρόδεμα επικάλυψης του υποστυλώματος από τον μηχανισμό της συνάφειας ο οποίος ισούται με την εμφάνισης ακτινωτών διατμητικών εντάσεων εξασκούμενες πάνω στην διεπιφάνεια του σκυροδέματος και του χάλυβα οι οποίες αν περάσουν ορισμένες τιμές έντασης επέρχεται το αποτέλεσμα της εμφάνισης διόρυξης του σκυροδέματος επικάλυψης και εξόλκησης του χάλυβα δηλαδή η πλήρη αστοχία.

Ακόμα αποφεύγεται η εξόλκηση του χάλυβα από το σκυρόδεμα κοντά στην βάση λόγω του ότι ο οπλισμός του υποστυλώματος του ισογείου δεν σταματά στην βάση του αλλά επεκτείνεται μονοκόμματος μέχρι τα βάθη της γεώτρησης. Κατ αυτόν τον τρόπο αλλάζει η διαφορά δυναμικού των ροπών και αντίρροπων ροπών που παρατηρείται στην θέση του υπομοχλίου που δημιουργείται κοντά στην βάση του ισογείου πάνω στον κορμό του υποστυλώματος μεταξύ ελαστικής και άκαμπτης περιοχής και έχει σαν αποτέλεσμα την εξόλκηση του οπλισμού μέσα από την βάση του υποστυλώματος. Κατ αυτόν τον τρόπο ο χάλυβας εξαντλεί 100% τις εφελκυστικές αντοχές του οι οποίες δεν ακυρώνονται πια λόγο της εξόλκησής του μέσα από το σκυρόδεμα. Αυτό σημαίνει ότι με λιγότερο χάλυβα επιτυγχάνουμε τις επιθυμητές αντοχές με οικονομία.
Εάν με τους ίδιους μηχανισμούς έντασης και πάκτωσης του δώματος και του εδάφους εφαρμόσουμε από το δώμα και θλιπτικές εντάσεις πάνω στα καθ ύψος υποστυλώματα τις τάξεως έως και του 70% του σ.θρ του σκυροδέματος τότε εκτός των άλλων έχουμε πετύχει και την αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος ως προς τις τέμνουσες, μεγαλύτερης του κανονικού έως και 37%. Αρκεί βέβαια ο φέροντας να διαθέτει φέροντα κατακόρυφα στοιχεία με μεγάλη και κατάλληλα διαμορφωμένη κάτοψη.
Πακτωνω και τις τέσσερις γωνιές του υποστυλωματος ( όχι τις τέσσερις γωνίες ενός μικρού τετράγωνου υποστυλώματος αλλά τις γωνίες ενός γεωμετρικά κατάλληλου μεγάλου επιμήκη υποστυλώματος ) γιατί η η αποτελεσματικότητα του μηχανισμού εξαρτάτε και από το γεωμετρικό σχήμα και μέγεθος ( του ύψους και του πλάτους του υποστυλώματος ) Δηλαδή σε μία συνεχή δόμηση ( χωρίς κολόνες ) σκυροδέματος θα δούλευε καλύτερα ο μηχανισμός.
Με την μέθοδο σχεδιασμού πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις του σεισμού σε πιο ισχυρές περιοχές της δομής από αυτές τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα. Αυτές οι ισχυρές περιοχές έχουν την ικανότητα να προλαμβάνουν και να αποτρέπουν την εμφάνιση του στρεπτοκαμπτικού λυγισμού πάνω στον κορμό των φερόντων στοιχείων, οπότε ευελπιστώ να εμφανίζονται λιγότερες εντάσεις και αστοχίες.
Η αντίθεση των δύο δυνάμεων επί της εγκάρσιας δομής των καθ’ ύψος υποστυλωμάτων δημιουργούμενες αφενός α) από το αρνητικό πρόσημο της έντασης του μηχανισμού ο οποίος δημιουργεί μια αντίρροπη ροπή ως προς την ροπή ανατροπής των καθ ύψος υποστυλωμάτων εφαρμοζόμενη πάνω στα ανώτατα άκρα του προερχόμενη από το έδαφος και αφετέρου β) η αντίδραση του εδάφους καθώς και η αντίδραση του άλλου αντικριστού μηχανισμού προς τα θλιπτικά στατικά φορτία ευρισκόμενος τοποθετημένος στο αντικριστό κάτω μέρος τις βάσης του, εκτρέπουν μέσα από την εγκάρσια ισχυρή δομή του τα φορτία του σεισμού και τα μεταφέρουν μέσα στο έδαφος δηλαδή τα επιστρέφει μέσα σε αυτό από το οποίον προήλθαν. Δηλαδή το έδαφος κάτω από την βάση ενός αμφίπλευρα πακτωμένου επιμήκη υποστυλώματος δέχεται δύο δυνάμεις ήτοι στο ένα άκρο θλίψη και στο άλλο έλξη. Ο μηχανισμός πάκτωσης κάτω από την βάση ανταποκρίνεται επιτυχώς τόσο στην θλίψη όσο και στην έλξη που του δημιουργεί εναλλάξ κατά την ταλάντωση η ροπή ανατροπής του επιμήκη υποστυλώματος διότι έχει ισχυρή πάκτωση με το έδαφος και μπορεί να δέχεται επιτυχώς ανοδικές και καθοδικές εντάσεις τις οποίες μεταβιβάζει στα βάθη των πρανών των γεωτρήσεων μέσα στο έδαφος.

Γιατί η ευρεσιτεχνία έχει μεγαλύτερη απόδοση πάκτωσης σε επιμήκη τοιχώματα από ότι έχει αν τοποθετηθεί σε μικρής διατομής τετράγωνες κολόνες
1) Όπως φαίνεται στο σχήμα στην μικρής διατομής τετράγωνη κολόνα μπορούμε να τοποθετήσουμε μόνο έναν μηχανισμό στο κέντρο στο σημείο Α1 ενώ στο δίπλα σχήμα έχουμε την δυνατότητα να τοποθετήσουμε αμφίπλευρα δύο μηχανισμούς στις θέσεις Α2 Δύο μηχανισμοί πάκτωσης = ισχυρότερη πάκτωση.
2) Το υπομόχλιο στα δύο σχήματα είναι στην θέση 7 πάνω στο ύψος θεμελίωσης 10
Βλέπουμε ότι στο ένα αριστερό σχέδιο η ακτίνα 5 του κύκλου που σχηματίζεται μεταξύ της θέσης του υπομοχλίου 7 και το σημείο διόδου του μηχανισμού Α1 είναι μικρότερη από την ακτίνα 6 του δεξιού σχεδίου που σχηματίζεται από το σημείο 7 μέχρι το σημείο Α2
Αν αυτοί οι δύο κύκλοι ήταν γρανάζια ταχυτήτων τότε ξέρουμε ότι το μεγάλο γρανάζι θέλει μικρότερη περιφερειακή δύναμη να γυρίσει από ότι είναι η δύναμη που χρειάζεται να γυρίσει το μικρό γρανάζι. Συμπεραίνουμε από το παράδειγμα αυτό ότι αφού ο μεγάλος κύκλος θέλει μικρότερη περιφερειακή δύναμη να γυρίσει τότε και ο μηχανισμός πάκτωσης του μεγάλου επιμήκη τοιχώματος θα παραλάβει μικρότερα φορτία από ότι θα παραλάβει ο μηχανισμός της μικρής κολόνας. Συμπέρασμα πρώτο είναι ότι όσο μεγαλώνει η ακτίνα του κύκλου τόσο πιο λίγα φορτία παραλαμβάνει ο τένοντας.
3) Τι άλλο παρατηρούμε. Η μικρή κολόνα αν και έχει την ίδια κλήση με το επιμήκη τοίχωμα εν τούτης έχει διαφορετικό μικρότερο ανασήκωμα από ότι έχει το επιμήκη τοίχωμα. Η μικρή κολόνα το σημείο Α1 από το επίπεδο 10 ανήλθε λίγο κάτω από το επίπεδο 9 ενώ το επιμήκη τοίχωμα από το επίπεδο 10 ανήλθε στο επίπεδο 8
Τι σημαίνει αυτό.
Σημαίνει ότι χρειάζονται μεγαλύτερες πλάγιες αδρανιακές εντάσεις να εφαρμοστούν στα επιμήκη τοιχώματα για να πάρουν τα τοιχώματα αυτά την ίδια κλίση με τα μικρά υποστυλώματα
Ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας πρέπει να τραβηχτεί πιο πολύ στα επιμήκη τοιχώματα από ότι στις μικτές κολόνες.
Δηλαδή μεγαλύτερο έργο ανατροπής Άλλος ένας λόγος που η ευρεσιτεχνία έχει μεγαλύτερη απόδοση στα επιμήκη τοιχία. Συνημμένο 1649 4) Συνημμένο 1650Συνημμένο 1651
Στο σεισμό δημιουργείται εκκεντρότητα που μειώνει το ενεργό εμβαδό του πεδίλου. Το όριο της επιτρεπόμενης εκκεντρότητας είναι το 1/3 του πλάτους. Αυτή η εκκεντρότητα δημιουργεί πρόβλημα και στον έλεγχο της φέρουσας ικανότητας του εδάφους Με την ευρεσιτεχνία βοηθάμε πολύ το έδαφος να παραλάβει περισσότερα στατικά φορτία και φορτία ροπών τόσο λόγο ύπαρξης των μηχανισμών οι οποίοι παραλαμβάνουν και μεταβιβάζουν μέρος των φορτίων στο βάθος του εδάφους όσο και στο ότι αποτρέπουν στο να μειωθεί το ενεργό εμβαδό του πεδίλου.
5) Η συνολική ροπή που κατεβάζει η ανωδομή μέσο του υποστυλώματος, μοιράζεται στο έδαφος και στο συνδετήριο δοκάρι. Με τα επιμήκη τοιχώματα μεγαλώνει η διάμετρος του τόξου των ροπών που ασκούνται στο έδαφος και αυξάνει η αντοχή του εδάφους στο να παραλάβει την στροφή των ροπών κάτω από την βάση. Αυτή η στροφή κάτω από την βάση παρεμποδίζετε και από τους μηχανισμούς της ευρεσιτεχνίας. Ο μηχανισμός την ευρεσιτεχνίας κατά την έλξη του συμπυκνώνει εγκάρσια την επιφάνεια θεμελίωσης και αυξάνει κατ αυτόν τον τρόπο την ικανότητα του εδάφους στο να παραλάβει τόσο την στροφή της ροπής που του επιβάλει η ανωδομή όσο και τα στατικά φορτία.
Αν ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας τοποθετηθεί και στην συνδετήριο δοκό της βάσης τότε έχουμε αυξήσει την αντοχή της ως προς την παραλαβή των ροπών καθώς και των περιφερειακών στατικών φορτίων που παραλαμβάνει ανακουφίζοντας αισθητά το έδαφος και την βάση. Συνημμένο 1652Συνημμένο 1653

Εδώ και καιρό γράφω σε φόρουμ πολιτικών μηχανικών και άλλα. Πολλά από αυτά τα φόρουμ τα περισσότερα με έχουν αποκλείσει για δικούς τους λόγους τους οποίους δεν γνωρίζω. Στην αρχή όταν δημιούργησα την πατέντα δεν ήξερα βασικά στοιχεία ως προς την μέθοδο σχεδιασμού που ακολουθούν οι πολιτικοί μηχανικοί. Μετά έμαθα διαβάζοντας διατριβές. Όταν άρχισα να μιλώ με τεχνικούς όρους πολιτικού μηχανικού οι μηχανικοί έπαψαν να μου απαντούν. Συνέχισα την έρευνα μόνος μου προσπαθώντας να βρω που κάνει λάθη η μέθοδος που εφαρμόζουν οι πολιτικοί μηχανικοί. Διαπίστωσα πολύ μεγάλα λάθη 1) ως προς την κατανόηση που έχετε για το πως μεταδίδετε ο σεισμός πάνω στον φέροντα οργανισμό του κτιρίου 2) ως προς την λάθος επιλογή της μεθόδου όπλισης του σκυροδέματος 3) ως προς το ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες που προκαλούν την αστοχία στις κατασκευές.
Δεν μπορώ να κάνω διάλογο παρά μόνο μονόλογο όταν δεν μου απαντούν οι πολιτικοί μηχανικοί.
Οπότε υπάρχουν μόνο δύο λύσεις. Ή να δημοσιεύσω σε επιστημονικό περιοδικό μία έρευνα που έχω κάνει γύρω στις 200 σελίδες, ή να αρχίσετε να κάνετε διάλογο μαζί μου. Σας υπόσχομαι ότι θα σας παρουσιάσω μία εντελώς νέα κατάσταση για την αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών. Η άρνηση των πολιτικών μηχανικών να συνεργαστούν μαζί μου μπορεί να συμβαίνει για διάφορους λόγους τους οποίους εγώ δεν μπορώ να ξέρω. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι αυτό δεν είναι καλό για την έρευνα. Αν είχα την δική σας βοήθεια στο να τεκμηριώνουμε μαζί άλλες θεωρίες θα είχαμε πάει την αντισεισμική τεχνολογία σε άλλα επίπεδα. Αν θέλετε να συμμετέχετε σε αυτόν τον διάλογο δηλώστε συμμετοχή εδώ μέσα. Πάντα μιλώ καλοπροαίρετα για έναν διάλογο ο οποίος θα κάνει καλό στην επιστήμη και σε εμάς τους ίδιους γιατί μετά την κατανόηση εκ μέρους σας της μεθόδου που προτείνω είναι αναπόφευκτη και η συνεργασία μας.

Αυτό που προσφέρω εγώ με την πατέντα είναι η αγκύρωση του οπλισμού των υποστυλωμάτων μέσα στο έδαφος. Βασικά αυτό που κάνει η μέθοδος όπλισης που προτείνω είναι να μετατρέπει όλα τα καθ ύψος εν σειρά υποστυλώματα ή τοιχώματα σε προβολικά μονοκόμματα προτεταμένα συστήματα γεφυρών πακτωμένα στα ακρόβαθρα. Τα τοιχώματα και τα υποστυλώματα σε κατάσταση ηρεμίας μεταφέρουν κάθετα φορτία τα οποία ισορροπούν με το έδαφος. Στον σεισμό δέχονται πλάγιες φορτίσεις και βασικά μετατρέπονται σε προβολικά συστήματα τα οποία ο οπλισμός τους σταματά μέσα στην βάση. Αυτό είναι το πρώτο λάθος διότι κάθε πρόβολος πρέπει μα πακτώνεται κάπου. Το δεύτερο λάθος είναι μεταξύ της μεθόδου της προέντασης και της μεθόδου της συνάφειας. Όλοι οι μηχανικοί ξέρετε ότι με την μέθοδο της προέντασης μικραίνουν οι διατομές του σκυροδέματος και από την άλλη αυξάνουν τα ωφέλημα ανοίγματα κάλυψης χωρίς την ύπαρξη υποστυλώματος. Για τον λόγο αυτό οι γέφυρες έχουν προτεταμένα καταστρώματα για να μικραίνει η διατομή σκυροδέματος η οποία επηρεάζει το ύψος των γεφυρών που περνά η μία πάνω από την άλλη, και για να μπορούν να καλύπτουν μεγάλα ανοίγματα. Αυτό κάνω και εγώ στις καθ ύψος κολόνες Πάκτωση από την μία και προένταση από την άλλη τις μετατρέπουν σε κάθετα προβολικά συστήματα Είναι λογικό ναι ή όχι? Και όχι μόνο αυτό. Εξασφαλίζω ότι με λιγότερο οπλισμό θα έχουμε μεγαλύτερες αντοχές γιατί αλλάζω την μέθοδο όπλισης και καταπόνησης των υποστυλωμάτων και λύνω προβλήματα που έχετε λόγο α) της εξόλκυσης του χάλυβα των υποστυλωμάτων κοντά στην βάση και β) λόγο εξόλκησης του χάλυβα μετά από την καταστροφή του σκυροδέματος επικάλυψης η οποία προκαλείτε από ανελαστικές κάμψεις του κορμού των φερόντων στοιχείων.. Tώρα έχεις έναν μηχανισμό πατέντας ο οποίος είναι εκεί για να κάνει αυτό ακριβώς δηλαδή να σταματά την ροπή ανατροπής του κάθε ενός υποστυλώματος και τοιχώματος της κατασκευής και να αυξάνει την δυνατότητα του σκυροδέματος να δέχεται μεγαλύτερες τέμνουσες βάσης. Επίσης αναλαμβάνει και την ανακούφιση του εδάφους κάτω από την βάση ως προς τα στατικά φορτία.
Η μέθοδος που χρησιμοποιώ δεν υπάγεται στην ελαστική θεωρεία αλλά στην δυναμική αν και υπάρχει η δυνατότητα να εφαρμοστεί και η ελαστική και η δυναμική θεωρεία ( όπως βλέπεται στο πρώτο βίντεο ) Παραλαμβάνω τα φορτία του σεισμού δυναμικά διότι έχω μεταφέρει μία δύναμη στο δώμα για τον σκοπό αυτό προερχόμενη από μία εξωτερική πηγή που είναι η γη.
Θέλω απόλυτο έλεγχο της παραμόρφωσης και του συντονισμού είτε η επιτάχυνση είναι 0,36 g είτε είναι 5 g Δηλαδή αν θέλω μπορώ να κάνω όλους τους ορόφους να έχουν μηδενική παραμόρφωση στα 5 g ( κόκαλο που λέμε ). Αν θέλω τους αφήνω να πάλλονται λίγο. Βασικά έχω εφεύρει έναν ρυθμιστή ταλάντωσης του κτίριου όλου.
https://www.youtube.com/wa...lxC6IK4&t=105s
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q

Λάθη στον σχεδιασμό
1) Κάνετε πειράματα με σεισμικά μοντέλα σε μικροκλίμακα και βιδώνετε το πειραματικό μοντέλο με την σεισμική βάση.
Ερώτηση. Αφού δεν βιδώνετε τις πραγματικές κατασκευές στο έδαφος γιατί βιδώνετε τα πειραματικά μοντέλα?

2) Σε ένα σεισμό λόγο των ροπών η πλάκες παραμορφώνονται σε σχήμα ( S ) Σε αυτήν την περίπτωση για να παραλάβουμε τον εφελκυσμό πάνω - κάτω.. χρειάζεται οπλισμός πάνω κάτω όπως τοποθετείτε στην κοιτόστρωση
Ερώτηση Εσείς γιατί βάζετε οπλισμό μόνο κάτω?
3) Ερώτηση. Υπάρχει μέθοδος όπου με λιγότερο οπλισμό παραλαμβάνουμε μεγαλύτερες εφελκυστικές εντάσεις ?
Την ξέρετε την μέθοδο ?
4) Ερώτηση. Υπάρχει μέθοδος που καταργεί την ροπή στον κόμβο
Την ξέρετε την μέθοδο?
5) Αν δεν κάνω λάθος είναι επιθυμητή η σεισμική απόσβεση διότι όταν η συχνότητα του εδάφους και η συχνότητα της κατασκευής ( ιδιοσυχνότητα ) συμπέσουν τότε δημιουργείτε ο συντονισμός ο οποίος μεγαλώνει το πλάτος ταλάντωσης σε κάθε κύκλο φόρτισης και αν δεν υπάρχει αποσβεστική δύναμη με αρνητικό πρόσημο πάει προς το άπειρο. Οπότε δεν καταλαβαίνω γιατί δεν επιθυμείτε έναν μηχανισμό ο οποίος να έχει την δυνατότητα να ελέγξει το αυξητικό εύρος του πλάτους ταλάντωσης της κατασκευής που επιφέρει αναπόφευκτη αστοχία και κατάρρευση στην κατασκευή.
Τι είναι ο σεισμός...Ο σεισμος ειναι κυματικο φαινόμενο που δημιουργεί ταλάντωση δηλαδή μία ροπή ανατροπής η οποία δημιουργεί οριζόντιες, - ανωδικές, - στρεπτοκαμπτικές και κάθετες συνιστώσες πάνω στην κατασκευή. Οι ιδιομορφές που παίρνει η κατασκευή είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων περιμετρικά τυχαίων κυκλικών κατευθύνσεων ταλαντώσεις του σεισμού Η ταλάντωση εφαρμόζει μία ροπή ανατροπής πάνω στο υποστύλωμα η οποία παραμορφώνει κάμπτοντας τον κορμό του και τον κορμό του συνδετήριου δοκού διότι η ροπή ανατροπής του υποστυλώματος επιφέρει το ανασήκωμα της βάσης και την ελαστικότητα του κορμού του = παραμόρφωση Αυτές οι δύο αιτίες που προκαλεί η ροπή ανατροπής (ανασήκωμα της βάσης και ελαστικότητα) δημιουργούν αντίρροπες και αμφίρροπες ροπές στα δύο άκρα στους κόμβους - παραμόρφωση και αστοχία. Αυτό το σταματώ. Εξαφάνισα την ροπή στους κόμβους διότι ελέγχω την ροπή ( στροφή ) του υποστυλώματος με τον μηχανισμό μου ο οποίος μεταφέρει την δύναμη που παίρνω από μία εξωτερική πηγή ( το έδαφος ) πάνω στο δώμα και σταματά την ροπή ανατροπής της κολόνας και τον λυγισμό του κορμού της οπότε και τις ροπές και όλα τα άλλα που δημιουργούν. .
Με ολίγον προένταση του μηχανισμού αυξάνουμε και την ικανότητα του υποστυλώματος ως προς την οριζόντια τέμνουσα βάσης. Έχουμε και βελτίωση του εδάφους θεμελίωσης και σταματάμε το καταστροφικό έργο από τις κατακόρυφες συνιστώσες.

θα σας δώσω ένα παράδειγμα πως δουλεύει η πατέντα σε μεταλλικές κατασκευές για να καταλάβετε και πως δουλεύει και με το σκυρόδεμα.
Πάμε στην οικοδομή και στήνουμε μία σκαλωσιά με πλαίσια που συνδέονται με δύο χιαστά.
1) Αν εφαρμόσεις στην σκαλωσιά αυτή μία πλάγια δύναμη θα μετακινηθεί.
2) Αν βάλουμε μία άλλη σκαλωσιά πάνω στην άλλη ( διώροφη ) και εφαρμόσουμε μία πλάγια δύναμη στο ανώτερο σημείο της διώροφης σκαλωσιάς αυτή θα ανατραπεί.
3) Αν πακτώσουμε την διώροφη σκαλωσιά μέσα στο σκυρόδεμα μιας κοιτόστρωσης και της εφαρμόσουμε μια πλάγια δύναμη θα είναι μεν πιο γερή ως προς την ανατροπεί αλλά θα συμβούν και τρία ακόμα συμβάντα
α) Η σκαλωσιά δεν θα ανατρέπετε μεν αλλά θα έχει μία μικρή ελαστικότητα όταν της εφαρμόσουμε μια πλάγια δύναμη Αυτό σημαίνει ελαστικότητα = ροπές στον κόμβο και κάμψη της όποιας συνδετήριας δοκού.
β) Αν η σκαλωσιά δεν είναι πολύ μέσα στο σκυρόδεμα της κοιτόστρωσης μετά από μία μεγάλη ροπή θα αστοχίσει και θα βγει μέσα από το σκυρόδεμα και η σκαλωσιά θα ανατραπεί. Είναι θέμα συνάφειας σκυροδέματος σκαλωσιάς και ροπών ανατροπής. Όποια δύναμη είναι πιο γερή θα νικήσει.
γ) Αν νικήσει η σινάφια τότε θα δημιουργηθεί μία άλλη ροπή η οποία θα προσπαθήσει να κάμψει και να σπάσει την κοιτόστρωση. Αν η σκαλωσιά δεν είναι ποιο γερή από την κοιτόστρωση θα σπάσει πριν σπάσει η κοιτόστροση και το αντίστροφο.
4) Αν στις 4 οπές της σκαλωσιάς περάσεις 4 τένοντες και τους πακτώσεις στα βάθη της γης ( όχι της κοιτόστρωσης ) από το κάτω μέρος και στο άνω άκρο τους βάλεις 4 κοχλίες και βιδώσεις τα 4 άκρα της σκαλωσιάς θα συμβεί το εξής. α) η σκαλωσιά δεν θα μετακινηθεί. β) η σκαλωσιά δεν θα ανατραπεί γ) δεν θα λυγίσει ο κορμός της θα χάσει δηλαδή την ελαστικότητά της, δεν θα βγει μέσα από το σκυρόδεμα της κοιτόστρωσης διότι ο τένοντας βρίσκεται τοποθετημένος στα βάθη της γης, δεν θα δημιουργηθεί ουδεμία ροπή πάνω στην κοιτόστρωση διότι έχει αλλάξει η φορά των δυνάμεων και το μέρος καταπόνησης. Η δύναμη του σεισμού που κατευθυνόταν στον κόμβο τώρα παραλαμβάνεται από το άνω άκρο της σκαλωσιάς διότι υπάρχει μία δύναμη εκεί επάνω προερχόμενη από την γη που σταματά την ροπή ανατροπής της σκαλωσιάς και κατ αυτόν τον τρόπο προλαμβάνει την δημιουργία νέων ροπών στον κόμβο.

Πάντα είχα μια απορία πάνω στη μικροκλίμακα των πειραματικών δομικών μοντέλων.
Στο πείραμα που έκανα το μοντέλο ήταν της κλίμακας 1 προς 7,14 και είχε επιτάχυνση 1,8 g πραγματικού σεισμού.
Ποτέ δεν μπόρεσα να υπολογίσω ή να βρω κάποιο άρθρο να διαβάσω ώστε να βρω κατά πόσο
μεγαλύτερη του 1,8 g είναι είναι η επιτάχυνση λόγο της μικροκλίμακας του μοντέλου. Κάθε βοήθεια θα μου ήταν ανεκτίμητη.
Οι μετατοπίσεις δεν ήταν μόνο κατά μία κατεύθυνση αλλά περισσότερες και αυτές τις άλλες μετατοπίσεις δεν τις έχω μετρήσει. Το πέρα δώθε που έκανε το μοντέλο δεν ήταν οριζόντια μετατόπιση ( όπως μετρήθηκε ) αλλά γινόταν πάνω σε μια ημιτονοειδής καμπύλη δηλαδή η κίνηση γινόταν πάνω σε μία ακτίνα κύκλου.
Ακόμα ο άξονας που στήριζε την σεισμική τράπεζα και μετατοπιζόταν μέσα σε ένα ( Π ) ήταν μικρότερος από το ( Π ) κατά το 1/3 Αυτό έδωσε την δυνατότητα να υπάρχουν και κατακόρυφες κρούσεις. Αυτές οι μετρήσεις δεν έχουν γίνει από εμένα διότι κάποιος μου είπε ότι μπορείς να τις μετρήσεις αλλά δεν μπορείς να προσθέσεις όλες τις μετατοπίσεις μαζί για να βγάλεις το τελικό g
Ας εξετάσουμε για λίγο την επιτάχυνση του πειραματικού μοντέλου για να δούμε και από μία άλλη μεριά τοις μετατοπίσεις που έκανε κατά τους τρις άξονες
Μέτρηση της επιτάχυνσης με φασματοσκόπιο
Σε μία συζήτηση που είχα για την ευρεσιτεχνία σε ένα φόρουμ κάποιος στο φόρουμ θέλησε να κάνει φασματοσκοπική ανάλυση σε αυτό το βίντεο του πειράματος που εγώ βρήκα την επιτάχυνση με τα μαθηματικά κατά τον έναν οριζόντιο άξονα. Για την φασματοσκοπική ανάλυση του βίντεο δυστυχώς διάλεξε ένα χρονικό σημείο του οποίου η επιτάχυνση του μοντέλου δεν ήταν αρκετά μεγάλη. Συγκεκριμένα έκανε 370 μετρήσεις Εξαγωγή των συντεταγμένων (Χ,Υ) συγκεκριμένου σημείου της βάσης της τράπεζας καθώς κινείται, από την αρχή του της κίνησης στο frame 1480 (49,367s) έως frame 1849 (61,667s). Τα δεδομένα των μετρήσεών είναι διαθέσιμα σε αυτό το link http://pastebin.com/nXBJxUtz

http://www.hlektronika.gr/forum/showthr ... post765286
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q

Παράθεση:

---

Λέτε ότι... Το όλο ζήτημα για να αποτρέπεται η ανατροπή είναι το πέδιλο του εφελκυόμενου στύλου να έχει επαρκή μάζα ώστε να εξουδετερώνεται η εφελκυστική δύναμη. Απλούστατο πρόβλημα επάρκειας θεμελίωσης.

---

Λέω..
Είναι αστείο για εμένα το βάρος της θεμελίωσης να σταματά τον εφελκυσμό προερχόμενος από την ροπή ανατροπής.
Για μικρούς σεισμούς και μικρές αδράνειες ναι να το δεχθώ Για μεγάλους σεισμούς με υψίκορμα τοιχώματα πολλών ορόφων καθ ύψος και με υψηλό κέντρο βάρους δεν μπορεί.
Στο σχήμα βλέπουμε ότι εκτός το ανασήκωμα του θεμελίου έχουμε ανασήκωμα και του κόμβου ( 1 ) και κατέβασμα του άλλου μέρους ( 2 ) Αυτό σημαίνει ανασήκωμα της συνδετήριου δοκού ( 4 ) που έρχεται σε αντίθεση με την στατική δύναμη του βάρους Αυτό δημιουργεί αντίρροπες ροπές ( 6,7 )= τέμνουσες και αστοχία. Αν εγώ σταματήσω το ανασήκωμα του θεμελίου θα σταματήσω και τις αντίρροπες ροπές του κόμβου.

Παράθεση:

---

Λέτε... Η πατέντα μου θα μπορούσε να λειτουργήσει ανακουφιστικά στη θεμελίωση. Υπάρχει ομως κι άλλο πρόβλημα που δεν νομιζω οτι μπορεί να το αντιμετωπίσει. Η θλιβομενη πλευρά δέχεται ίση και αντίθετη με την εφελκυομενη πλευρά δύναμη. Αυτο δημιουργεί εξίσου (κατα πάσα πιθανότητα μεγαλύτερη) απαίτηση για θεμελίωση για να μην ξεπερνιέται η φέρουσα ικανότητα του εδάφους.
Η ογκώδης θεμελίωση μοιάζει αναπόφευκτη.

---

Λέω... Οι πάσσαλοι τριβής ή αιχμής δεν βοηθούν το μαλακό έδαφος ώστε να παραλάβει τις δυνάμεις της θλιβόμενης πλευράς? Ο δικός μου μηχανισμός κάτω από την βάση κάνει καλύτερη δουλειά από τους πασσάλους. Ποιος ο λόγος να μεγαλώσεις το πέδιλο όταν σου εξασφαλίζει γερό έδαφος?
Ποιος ο λόγος να υπάρχει πέδιλο βάσης όταν κάτω από το τοίχωμα έχεις τους μηχανισμούς μου που αντέχουν σε εφελκυστικές και θλιπτικές εντάσεις? Ένας καθηγητής που συνεργάζομαι σχεδιάζει ένα μεταλλικό στέγαστρο για κλειστές αθλητικές εγκαταστάσεις ( 32μ Χ 15μ ) και θα στηρίξει αυτό το στέγαστρο πάνω στους μηχανισμούς μου χωρίς πέδιλα.
Η δική μου πατέντα σταματά και την ελαστικότητα των κατακόρυφων στοιχείων καθ όλο το ύψος η οποία δημιουργεί ροπές και στροφές στον κορμό δοκού υποστυλώματος.
Σταματά και τον συντονισμό που δεν το κάνει κανένας άλλος μηχανισμός. Συνημμένο 1659Μετά θα μιλήσουμε και για τον μηχανισμό που χρησιμοποιείτε εσείς για να αποφύγετε το ανασήκωμα των κόμβων όλων και της βάσης και τον μηχανισμό που χρησιμοποιώ εγώ για να δούμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του κάθε ενός. Δηλαδή θα μιλήσουμε περί συνάφειας και τον δικό μου τρόπο όπλισης. ( Δεν είναι προένταση )

Μέθοδος όπλισης σκυροδέματος της υπάρχουσας τεχνολογίας των κατασκευών καθώς και τα προβλήματα που παρουσιάζει
Μηχανισμός Συνάφειας
Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα σε μια κατασκευή από Ο.Σ. επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος επικάλυψης κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων του χάλυβα με αποτέλεσμα να μην υφίσταται πια ο μηχανισμός της συνάφειας.

Βέβαια από την βιβλιογραφία ξέρουμε ότι η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης του σκυροδέματος και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στην διεπιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.
Συσχετισμός Προδιαγραφών σκυροδέματος – χάλυβα.
Από την βιβλιογραφία ξέρουμε ότι οι αντοχές του σκυροδέματος στην θλίψη είναι 12 φορές μεγαλύτερες από ότι είναι σε εφελκυσμό. Ξέρουμε ότι δεν είναι ιδιαίτερα ελαστικό υλικό όπως είναι ο χάλυβας. Ξέρουμε ότι δεν έχει ιδιαίτερες αντοχές στην διάτμηση και τις τέμνουσες όπως έχει ο χάλυβας.

Η μέθοδος όπλισης μέσο της συνάφειας χρησιμοποιείτε από τον σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό για την αύξηση των δυναμικών χαρακτηριστικών του σκυροδέματος.
Ωστόσο μετά από έρευνα που έκανα διαπίστωσα ότι εμφανίζονται πολλά προβλήματα τα οποία ακυρώνουν μετά από ορισμένες τιμές εντάσεων την συνεργασία μεταξύ του σκυροδέματος και του χάλυβα
Υπάρχει η ανάγκη να εφευρεθεί μία άλλη μέθοδος όπλισης η οποία να επιτρέπει την απόλυτη συνεργασία αυτών των δύο υλικών (του χάλυβα και του σκυροδέματος )ώστε αυτά τα δύο συνεργαζόμενα υλικά να μπορούν να εξαντλήσουν στο μέγιστο ( 100% ) τις ιδιαίτερες ικανότητές τους ως προς ορισμένες φορτίσεις όπως είναι η θλίψη για το σκυρόδεμα και ο εφελκυσμός για τον χάλυβα, χωρίς η πρόωρη αστοχία του σκυροδέματος να αναιρεί τις προδιαγραφές αντοχών του χάλυβα.
Με την μέθοδο όπλισης της συνάφειας παρατηρείται ότι ο οπλισμός του χάλυβα δεν εξαντλεί στο 100% τις πραγματικές του προδιαγραφές ως προς τον εφελκυσμό που καλείτε να αναλάβει, διότι αστοχεί πάντα πρώτο το σκυρόδεμα . Η πρόωρη αστοχία του σκυροδέματος εμφανίζεται όταν ενεργούν και άλλες εντάσεις πάνω του στις οποίες δεν εμφανίζετε να έχει και ιδιαίτερες αντοχές.
Αυτός είναι ο λόγος όπου σε πολλές σεισμικές αστοχίες του σκυροδέματος βλέπουμε τον χάλυβα πάντα ακέραιο, τραβηγμένο έξω από το σκυρόδεμα, αλλά ποτέ κομμένο.

Αυτή η πρωτιά της αστοχίας του σκυροδέματος σύμφωνα με την έρευνα που έκανα οφείλεται σε πολλούς ασύμμετρους παράγοντες. Τρις από αυτούς τους παράγοντες αναλύω πάρα κάτω Μετά ακολουθεί η λύση που δίνει η ευρεσιτεχνία σε κάθε ένα πρόβλημα.

Πρώτη αιτία αστοχίας της συνάφειας του σκυροδέματος και του χάλυβα
Ξέρουμε ότι η ελαστικότητα του σκυροδέματος και η ικανότητά του στον εφελκυσμό είναι μικρότερη αυτής του χάλυβα. Κατά το λίκνισμα του φέροντα σκελετού στον σεισμό τα φέροντα στοιχεία παρουσιάζουν τον λυγισμό και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό πάνω στον κορμό τους και αυτή η στροφή δημιουργεί την ακτίνα καμπυλότητας η οποία έχει την τάση να επιμηκύνει την μία πλευρά των στοιχείων και να συνθλίψει την άλλη τους πλευρά. Λόγο της εξωτερικής θέσεως που καταλαμβάνει το σκυρόδεμα επικάλυψης του οπλισμού έναντι του χάλυβα επάνω στο φέρον στοιχείο επιμηκύνεται περισσότερο από τον χάλυβα. Η αδυναμία όμως του σκυροδέματος επικάλυψης να ακολουθήσει αυτήν την παραμόρφωση επιμήκυνσης που δέχεται διότι δεν έχει την απαιτούμενη ελαστικότητα που χρειάζεται από την μία και η αδυναμία του από την άλλη στον εφελκυσμό που δέχεται, δημιουργεί διαφορετικές επιμηκύνσεις στα δύο συνεργαζόμενα υλικά με αποτέλεσμα την δημιουργία μικρών ρωγμών εξωτερικώς του σκυροδέματος επικάλυψης. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος επικάλυψης κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα με αποτέλεσμα να μην υφίσταται πια ο μηχανισμός της συνάφειας.
Βέβαια από την βιβλιογραφία ξέρουμε ότι η μείωση των τάσεων επιτυγχάνεται με αύξηση της επικάλυψης του σκυροδέματος και μείωση της διαμέτρου των ράβδων του οπλισμού. Η αύξηση της οριακής τιμής τους επιτυγχάνεται με αύξηση της αντοχής του σκυροδέματος. Η παρουσία εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρων) δρα ευνοϊκά περιορίζοντας το άνοιγμα των αναπτυσσόμενων ρωγμών στην διεπιφάνεια οπλισμού και σκυροδέματος.
Δεύτερη αιτία αστοχίας της συνάφειας του σκυροδέματος και του χάλυβα
Ξέρουμε ότι σε έναν φορέα εάν αρχίσει το φαινόμενο του λυγισμού, ο οπλισμός τείνει να επιμηκυνθεί, για να ακολουθήσει τον λυγισμό του κάθετου στοιχείου. Επειδή όμως ο χάλυβας υπόκεινται σε μεγάλες εφελκυστικές τάσεις, αντιδρά στην παραμόρφωση που του επιβάλουν τα εξωτερικά φορτία του σεισμού μέσο της συνεργασίας που έχει με το σκυρόδεμα με τον μηχανισμό της συνάφειας. Ώμος εμφανίζονται άλλοι διαφορετικοί μηχανισμοί (τύπου μοχλού) πάνω στους κορμούς των φερόντων στοιχείων οι οποίοι δημιουργούν ασύμμετρες και αντίρροπες εντάσεις σε επιμέρους σημεία του κορμού τους όπου δρα η συνάφεια με αποτέλεσμα η εντάσεις αυτές να εμφανίζουν μεγάλη αντίρροπη διαφορά δυναμικού.
Μηχανισμοί Ένα παράδειγμα μηχανισμού αποτελεί ένας απλός μοχλός στον οποίο ένα υπομόχλιο δημιουργεί έναν μηχανισμό ο οποίος αναλόγως της θέσεώς του επί του μοχλού μπορεί να πολλαπλασιάσει την δυνατότητα ανύψωσης φορτίων με μικρή εφαρμοζόμενη δύναμη. Τέτοιοι μηχανισμοί δημιουργούνται και στα φέροντα στοιχεία ενός δομικού έργου. Αυτοί οι μηχανισμοί καταπονούν με περισσότερες φορτίσεις συγκεκριμένα σημεία των φερόντων στοιχείων της κατασκευής. Αυτό το υπομόχλιο του απλού μοχλού, πάνω στις κατασκευές είναι αόρατο αλλά υπαρκτό και δημιουργείτε όταν ένα στοιχείο του φέροντα οργανισμού έχει ταυτόχρονα περιοχές του κορμού του που παρουσιάζουν επιμέρους ελαστική και άκαμπτη συμπεριφορά. Συνήθως άκαμπτη συμπεριφορά παρουσιάζεται στα άκρα τους κοντά στους κόμβους και ελαστική συμπεριφορά στον κεντρικό κορμό των στοιχείων.
Εκεί που συναντιέται η ελαστική συμπεριφορά του κορμού του στοιχείου με την ακαμψία του υπόλοιπου τμήματός του, δημιουργείται αυτός ο αόρατος μηχανισμός του υπομοχλίου. Αυτός ο μηχανισμός μιμούμενος τον απλό μοχλό, πολλαπλασιάζει τις εντάσεις του σεισμού πλησίον των κομβικών άκαμπτων τμημάτων του στοιχείου και για τον λόγο αυτό οι περισσότερες αστοχίες εμφανίζονται λίγο πιο μακριά από τα κομβικά τους σημεία , δηλαδή στην θέση του υπομοχλίου που ονομάζουμε κρίσιμη διατομή.
Ας εξετάσουμε τώρα την λειτουργία αυτού του μηχανισμού που δημιουργεί από την μια η ελαστική και από την άλλη η άκαμπτη συμπεριφορά του κορμού του στοιχείου εν σχέση με τον μηχανισμό της συνάφειας ώστε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα ως προς τα προβλήματα που παρουσιάζονται .
Βασικά ο μηχανισμός του μοχλού είναι ένα κρίσιμο σημείο αστοχίας πάνω στον κορμό των στοιχείων ( δοκού ή υποστυλώματος ) όπου σε αυτήν την περιοχή του κορμού των διαχωρίζετε η φορά των εντάσεων δημιουργώντας αντίρροπες και ασύμμετρες ροπές.Βασικά ο μηχανισμός αυτός δημιουργεί εκ φύσεως πάντα αντίρροπες ροπές και είναι το σημείο εκείνο που διαχωρίζει τις τάσεις εφελκυσμού σε δεξιές και αριστερές στην μέγιστη τιμή τους.
Αυτός ο μηχανισμός αλλάζει την φορά των εντάσεων στην κρίσιμη περιοχή αφενός (δημιουργόντας αντίρροπες ροπές ) και αφετέρου δημιουργεί μεγαλύτερες εντάσεις στην ασθενέστερη περιοχή του κορμού των στοιχείων όπου δρα η μικρού δυναμικού αντοχή της συνάφειας. Οπότε εμφανίζονται μεγάλες εντάσεις σε περιοχές όπου η συνάφεια έχει μικρές εφεκλυστικές αντοχές εν σχέση με το άλλο τμήμα του κορμού του στοιχείου το οποίο έχει μεγαλύτερη συνάφεια και αντοχές εφελκυσμού λόγο του μεγαλύτερου μήκους του όπου δρα η συνάφεια. Αυτός ο μηχανισμός έχει σαν αποτέλεσμα να αστοχεί πρόωρα το σκυρόδεμα που ευρίσκεται από την μεριά της αδύναμης περιοχή αφήνοντας τον χάλυβα να εξοκείλει από αυτό, ακυρώνοντας τόσο τον μηχανισμό της συνάφειας όσο και τις εφεκλυστικές ικανότητες του χάλυβα που μπορεί να παραλάβει. Οπότε εδώ βλέπουμε ότι θα μπορούσαμε να έχουμε οικονομία στην ποσότητα του χάλυβα που τοποθετούμε στα υποστυλώματα αν μία άλλη μέθοδος οπλισμού εξαντλούσε 100% τις εφελκυστικές του ικανότητες.
Παράδειγμα. Υποθέστε ότι έχουμε ένα κερί το οποίο έχει μέσα του το φυτίλι Αν το σπάσουμε με τα χέρια μας στο κέντρο θα παρατηρήσουμε ότι στο σημείο του μηχανισμού και τελικά της αστοχίας θα υποχωρήσει μεν το κερί λόγο θλίψης, αλλά το φυτίλι δεν θα τραβηχτεί από καμία πλευρά έξω από το σώμα του κεριού. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει διαφορά δυναμικού στην συνάφεια του δεξιού και αριστερού κορμού του κεριού.
Αν όμως σπάσουμε το κερί κοντά στα άκρα του τότε θα παρατηρήσουμε το φυτίλι να ολισθαίνει και τελικά να βγαίνει από το σώμα του κεριού από την μεριά που έχει την μικρότερη συνάφεια. Εδώ ο μηχανισμός της συνάφειας είναι διπλά αδύναμος λόγο της θέσεως του μηχανισμού που αφενός δουλεύει σαν μοχλός και πολλαπλασιάζει τον εφελκυσμό προς το αδύναμο μέρος του κεριού, και από την άλλη η μικρή συνάφεια του αδύναμου μέρους του κεριού εν σχέση με την μεγάλη συνάφεια του άλλου μέρους του εξελκούν το φυτίλι εύκολα έξω από το σώμα του.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στα υποστυλώματα και τις δοκούς που παραλαμβάνουν ροπές στους κόμβους. Το πρόβλημα αυτό είναι πιο έντονο στους κάτω ορόφους και περισσότερο στο ισόγειο για τον εξής λόγο.
Τα καθ ύψος υποστυλώματα του φέροντα οργανισμού μιας πολυώροφης κατοικίας εκτείνονται από την βάση της κατασκευής μέχρι το δώμα. Η βάση του υποστυλώματος του ισογείου είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια του εδάφους ή των πετρωμάτων οπότε ο κορμός του υποστυλώματος κοντά στην βάση έχει μηδενική ελαστικότητα. Από την άλλη οι πάνω όροφοι έχουν πολύ μεγάλη ελαστικότητα. Λόγο αυτής της αναπόφευκτης διαφοράς ελαστικότητας και ακαμψίας πάνω στον κορμό του ιδίου υποστυλώματος δημιουργείτε μηχανισμός υποστυλώματος ( υπομόχλιο ) ένα μέτρο πάνω από την βάση.
Οπότε το υποστύλωμα του ισογείου σε έναν σεισμό συγκεντρώνει τις πιο πολλές καταπονήσεις ένα μέτρο πάνω από την βάση του διότι αυτό διαχειρίζεται μεγαλύτερες εντάσεις λόγο τις πολλαπλής ελαστικότητα των πάνω ορόφων και της μεγαλύτερης ακαμψίας που του επιβάλουν τα πολύ μεγάλα στατικά φορτία που παραλαμβάνει.
Δηλαδή το κάθε ένα υποστύλωμα του φέροντα και προπαντός τα υποστυλώματα του ισογείου στον σεισμό μετατρέπονται σε έναν μοχλό για πέτρες με το υπομόχλιο να βρίσκετε πλησίον της βάσης. Αφού το υπομόχλιο διαχωρίζει τις ροπές σε δεξιές και αριστερές, στο υποστύλωμα της κατασκευής συμβαίνει το ίδιο. Δηλαδή από τον μηχανισμό του υποστυλώματος ισογείου προς την βάση έχουμε αντίθετης φοράς τάσεις από ότι έχουμε από τον μηχανισμό και πάνω.( αντίρροπες ροπές )


Τρίτη αιτία αστοχίας της συνάφειας του σκυροδέματος και του χάλυβα
Υποθέστε ότι τοποθετούμε ένα ράβδο από χάλυβα μέσα σε βούτυρο .Αν τραβήξουμε την ράβδο του χάλυβα με το χέρι μας το βούτυρο θα φέρει μία μικρή αντίδραση λόγο του μηχανισμού της συνάφειας που έχει με τον χάλυβα, και μετά δεν θα αντέξει το τράβηγμα και θα αφήσει το σίδερο να ολισθήσει και να εξωλκεύσει έξω από το βούτυρο. Συμπέρασμα Δεν φτάνει να έχουμε έναν ισχυρό ράβδο από χάλυβα ο οποίος να αντέχει τις τάσεις εφελκυσμού. Πρέπει και το άλλο υλικό που αγκαλιάζει τον χάλυβα να είναι αρκετά δυνατό ώστε με το μηχανισμό της συνάφειας να το συγκρατήσει μέσα του. Αν δεν είναι αρκετά δυνατό, και δέκα ράβδους να έχουμε τοποθετήσει μέσα στο βούτυρο δεν θα παρατηρήσουμε μεγάλη αύξηση στην ικανότητα παραλαβής περισσοτέρων τάσεων εφελκυσμού. Το ίδιο παρατηρείται και στα φέροντα στοιχεία μιας κατασκευής. Ο χάλυβας είναι πολύ πιο ισχυρός από το σκυρόδεμα, και δεν συνεργάζονται τόσο ώστε οι ικανότητες εφελκυσμού του χάλυβα να εξαντληθούν 100% διότι αδυνατεί το σκυρόδεμα να το συγκρατήσει μέσα του. Αυτό για μένα λέγετε ανεπάρκεια ορθού σχεδιασμού στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό, και σπατάλη χάλυβα που ανεβάζει το κόστος χωρίς μεγάλο όφελος.
Από τα τρία πάρα πάνω προβλήματα που αναφέραμε ότι εμφανίζονται κατά το λίκνισμα του σεισμού στα υποστυλώματα συμπεραίνουμε ότι υπάρχει η ανάγκη να εφευρεθεί μία άλλη μέθοδος όπλισης των κατασκευών η οποία να επιτρέπει την απόλυτη συνεργασία αυτών των δύο υλικών ώστε αυτά τα δύο συνεργαζόμενα υλικά να μπορούν να εξαντλήσουν το κάθε ένα ξεχωριστά στο 100% τις αντοχές των προδιαγραφών τους ως προς την θλίψη τον εφελκυσμό την διάτμηση και την κάμψη χωρίς η αστοχία του ενός να καταστρέφει τις προδιαγραφές του άλλου υλικού. Αλλιώς δεν έχει νόημα η αύξηση του οπλισμού αφενός και η αύξησης της διαστασιολόγησης του σκυροδέματος των στοιχείων αφετέρου, όταν το μεν πρώτο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει λόγο του προβληματικού μηχανισμού και της αναποτελεσματικής συνάφειας , το δε δεύτερο αυξάνει τις σεισμικές αδρανειακές εντάσεις καθιστώντας αναποτελεσματική την αύξηση του σκυροδέματος των στοιχείων πάνω από ορισμένες τιμές διαστασιολόγησης.

Λύση των τριών αναφερθέντων προβλημάτων με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας.
Λύση της πρώτης αιτίας αστοχίας
Με την μέθοδο του μηχανισμού της ευρεσιτεχνίας δεν υφίσταται ουδεμία συνάφεια μεταξύ του σκυροδέματος και του χαλύβδινου τένοντα λόγω του ότι αυτός περνά ελεύθερος το υποστύλωμα μέσα από μία σωλήνα πριν καταλήξει πάνω στο δώμα.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην εμφανίζεται η ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα οι οποίες όταν αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος επικάλυψης κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων του χάλυβα.
Αυτές οι εντάσεις που εμφανίζονται στη συνάφεια, ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας τις παραλαμβάνει αλλιώς. Ξέρουμε ότι σε έναν φορέα εάν αρχίσει το φαινόμενο του λυγισμού, ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας τείνει να επιμηκυνθεί, για να ακολουθήσει τον λυγισμό του κάθετου στοιχείου. Επειδή όμως ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας υπόκεινται σε μεγάλες εφελκυστικές εντάσεις, αντιδρά στην παραμόρφωση που του επιβάλουν τα εξωτερικά φορτία του σεισμού σε δύο περιοχές, αυτές των δύο άκρων του. Η πρώτη περιοχή αντίδρασης του κάτω άκρου του τένοντα ευρίσκεται κάτω από την βάση όπου είναι πακτωμένος μέσα στο έδαφος στα βάθη της γεώτρησης. Η άλλη αντίδραση του άνω άκρου του τένοντα στο δώμα προέρχεται από το περικόχλιο του τένοντα που είναι βιδωμένο επάνω του περισφίγγοντας το δώμα. Το περικόχλιο αντιδρά στην ανάκληση ανόδου του δώματος κατά το λίκνισμα της κατασκευής. Αυτή η παρεμπόδιση του περικοχλίου στην άνοδο – ανάκληση του δώματος δημιουργεί θλιπτικές εντάσεις στο δώμα με αρνητικό πρόσημο τις φοράς των ροπών ανατροπής τις οποίες παραλαμβάνει εύκολα το σκυρόδεμα λόγο της αυξημένης του ικανότητας ως προς την θλίψη. Κατ αυτόν τον τρόπο οι εντάσεις του σεισμού που παραλαμβάνει ο χάλυβας και το σκυρόδεμα εκτράπηκαν και οδηγήθηκαν σε διαφορετικές περιοχές πάνω στο δώμα και μετατράπηκαν από διατμητικές εντάσεις ( που εμφανίζει η συνάφεια ) σε θλιπτικές εντάσεις πάνω στο δώμα της οποίες όμως είναι ικανό να τις παραλάβει το σκυρόδεμα δίνοντας την δυνατότητα στον χάλυβα του τένοντα να εξαντλήσει τις εφελκυστικές του ικανότητες προτού αστοχήσει προσδίδοντας μεγάλο οικονομικό όφελος, αφού τώρα θα υπάρχει η δυνατότητα με λιγότερο οπλισμό να παραλαμβάνομαι περισσότερες εφελκυστικές εντάσεις. Αν μάλιστα εφαρμόσουμε με τον μηχανισμό της ευρεσιτεχνίας μία καθοδική ένταση στο υποστυλώματα ( η οποία να είναι μέσα στα πλαίσια της επαλληλίας ) αυξάνουμε και την αντοχή του σκυροδέματος ως προς όλες τις τέμνουσες και μειώνουμε την ακτίνα καμπυλότητας του σκυροδέματος επικάλυψης εξαλείφοντας τις μεγάλες ρωγμές
………………………………………………………………………………………………………..

Λύση της δεύτερης αιτίας αστοχίας ( μηχανισμός μοχλού )
Ο τένοντας της ευρεσιτεχνίας πακτώνεται στο δώμα και εκτίνεται διαπερνώντας ενιαίος τα υποστυλώματα όλων των ορόφων καθώς και το μήκος μιας γεώτρησης κάτω από αυτά όπου υφίσταται η δεύτερη πάκτωση του τένοντα μέσα στο έδαφος. Mε τον σημερινό σχεδιασμό ο οποίος χρησιμοποιεί τον μηχανισμό της συνάφειας υφίσταται το πρόβλημα που αναφέραμε πιο πάνω διότι η διαφορά δυναμικού πρόσφυσης ( στο σημείο όπου δημιουργούνται οι αντίρροπες ροπές) είναι μεγάλη. Με την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας αυτή η διαφορά δυναμικού των αντίρροπων ροπών δεν υφίσταται διότι.
α) ο τένοντας δεν σταματά στην βάση αλλά εκτίνεται πακτωμένος μέσα στα βάθη της γεώτρησης οπότε το υπομόχλιο ευρίσκεται σε θέση ισορροπίας. β) Δεν υφίσταται πια διαφορά δυναμικού πρόσφυσης όπως συμβαίνει με την συνάφεια στο σημείο που δρουν οι αντίρροπες ροπές διότι οι πακτώσεις του τένοντα ευρίσκονται στα δύο άκρα του.
...............................................................................................................
Λύση της τρίτης αιτίας αστοχίας.
Κάθε υλικό έχει διαφορετικές προδιαγραφές αντοχής ως προς τις δυνάμεις της θλίψης του εφελκυσμού και της διάτμησης. Το σκυρόδεμα έχει μικρές αντοχές στον εφελκυσμό και την διάτμηση ενώ διαθέτει μεγάλη αντοχή στην θλίψη. Με την υφιστάμενη μέθοδος της συνάφειας παρατηρείται η ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια επαφής σκυροδέματος και χάλυβα οι οποίες αδυνατεί να παραλάβει το σκυρόδεμα διότι δεν είναι το είδος των δυνάμεων που μπορεί να παραλάβει. Λόγω του ότι στην μέθοδος της ευρεσιτεχνίας είναι ανύπαρκτος ο μηχανισμός της συνάφειας διότι ο τένοντας διαπερνά ελεύθερος το υποστύλωμα οι διατμητικές ακτινωτές εντάσεις που δημιουργούνται στην διεπιφάνεια σκυροδέματος χάλυβα με τον μηχανισμό της συνάφειας δεν υφίστανται. Ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας και η μέθοδος εφαρμογής που χρησιμοποιεί οδηγούν τις σεισμικές εντάσεις στο δώμα και στο έδαφος. Στο δώμα ο μηχανισμός πάκτωσης καταπονεί το σκυρόδεμα του υποστυλώματος μόνο με θλιπτικές εντάσεις οι οποίες έχουν αρνητικό πρόσημο διότι παρεμποδίζουν το επικλινή ανασήκωμα του δώματος προερχόμενο από την ροπή ανατροπής. Το σκυρόδεμα είναι πάρα πολύ ικανό στην θλίψη οπότε παραλαμβάνει χωρίς κανένα πρόβλημα τις θλιπτικές εντάσεις με αρνητικό πρόσημο που το αναγκάζει να δεχθεί η μέθοδος και ο μηχανισμός της ευρεσιτεχνίας. Στο άλλο άκρο μέσα στο έδαφος ο μηχανισμός της άγκυρας δημιουργεί στην διεπιφάνεια των πρανών της γεώτρησης και των σιαγόνων της άγκυρας ακτινωτές θλιπτικές εντάσεις αυξάνοντας την τριβή και την πρόσφυση ώστε να επιτύχει ισχυρή πάκτωση. Κατ αυτόν τον τρόπο η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας δεν καταπονεί το σκυρόδεμα με αξονικές διατμητικές τάσεις όπως συμβαίνει με την συνάφεια.
Συμπέρασμα Η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας έλυσε τρία σοβαρά προβλήματα τα οποία δεν επέτρεπαν στον οπλισμό του χάλυβα να εξαντλήσει στο έπακρο τις προδιαγραφές που έχει ως προς τον εφελκυσμό διότι αστοχούσε πρώτο το σκυρόδεμα. Με την μέθοδο της ευρεσιτεχνίας με λιγότερο χάλυβα επιτυγχάνουμε μεγαλύτερες αντοχές στον εφελκυσμό οπότε έχουμε μεγάλη οικονομία στον οπλισμό του σκυροδέματος. Φυσικά μεγαλώνει και η αντοχή της κατασκευής ως προς τις σεισμικές φορτίσεις.

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟ.
Στο 40 δευτερόλεπτο αυτού του βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=8zyyPLNMSfw
φαίνεται καθαρά τι επιφέρει η ελαστικότητα του υποστυλώματος την οποία σταματά αποτελεσματικά η ευρεσιτεχνία.
Το υποστύλωμα σπρώχνεται από την αδράνεια της πλάκας λυγίζει και αλλάζουν την κλίση τους οι κόμβοι και σπάει η δοκός.
Αν παρατηρήσετε το σπάσιμο που κάνει δημιουργεί μια λοξή ρωγμή πότε δεξιά και πότε αριστερά δημιουργώντας ένα Χ
Αυτή η ροπή είναι αποτέλεσμα της ελαστικότητας που έχει ο κορμός του υποστυλώματος και αν σταματήσει θα σταματήσει και η αστοχία.
Αυτό κάνω με την μέθοδο που προτείνω και δεν αρέσει στους μηχανικούς οι οποίοι λατρέβουν την ελαστικότητα. Δέστε πως αντιδρούν οι κόμβοι σε αυτό το πείραμα που φέρει το σύστημα της ευρεσιτεχνίας https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
και δέστε πως αντιδρούν οι κόμβοι σε αυτό το πείραμα που δεν έχει το σύστημα της ευρεσιτεχνίας. https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE Στο 1,15 λεπτό αυτού του βίντεο φαίνεται ξεκάθαρα να συμβαίνει αυτό που υποστηρίζω ότι παθαίνει η κατασκευή στον σεισμό. Η ροπή του κόμβου αρχικά αποκολλά την δοκό από το υποστύλωμα Σε δεύτερη φάση τα στατικά φορτία σπάνε την δοκό κάθετα. Που βρίσκετε το υπομόχλιο που αναφέρω στην έρευνα που έκανα?
Βρίσκεται ακριβός στην συμβολή του κόμβου Προσέξτε πως κάνει σκαμνάκι στον μοχλό της δοκού και σπάει κατακόρυφα όταν δημιουργούνται αστήρικτα στατικά φορτία λόγο του ανασηκώματος της βάσης όταν λικνίζετε το μοντέλο και πως αυτό το υπομόχλιο βοηθάει στην αποκόλληση της δοκού από το υποστύλωμα. όταν δημιουργούνται αστήρικτα στατικά φορτία λόγο του ανασηκώματος της βάσης και μετατρέπουν την δοκό σε έναν μοχλό σαν αυτών που ανασηκώνουμε της πέτρες.
Ότι έχω πει θεωρητικά το αποδεικνύω και πειραματικά πάνω σε ίδια συγκρίσιμα μοντέλα.
Για την επιτάχυνση του πειράματος που έκανα τα δεδομένα είναι τα εξής
Πλάτος ταλάντωσης.. Είναι η απόλυτη τιμή της μέγιστης απομάκρυνσης από τη θέση ισορροπίας.
Στο πείραμα που έκανα Κλίμακα μοντέλου 1 προς 7,14 η μετατόπιση είναι 0,22 εκατοστά Συχνότητα 2 Hz Οπότε πέτυχα επιτάχυνση φυσικού πραγματικού σεισμού. 3,54g
και επιτάχυνση σε μικροκλίμακα 25 g
Επιτάχυνση υπό κλίμακα a = -((2 π×2)^2×1,58)/9.81= 25 g
Φυσική επιτάχυνση a = -((2 π×2)^2×0,22)/9.81= 3,54 g
Βρήκαμε λοιπόν πως οτιδήποτε ταλαντώνεται με πλάτος 1,58m και συχνότητα 2Hz υπόκειται σε μέγιστη επιτάχυνση 25g.
Σε αυτές τις πράξεις υπάρχει το πλάτος (που μετριέται σε m), η συχνότητα (σε sec^-1) και η επιτάχυνση (σε m sec^-2). Δυστυχώς δεν υπάρχει πουθενά μάζα (σε kg), συνεπώς δεν υπάρχει δύναμη (N) και άρα δεν εμπλέκεται η αντοχή.

Συγκρίσιμα αποτελέσματα
O μεγαλύτερος σεισμός που έγινε στην Ελλάδα είναι της τάξεως του 1 g O μεγαλύτερος σεισμός που έγινε στον κόσμο 2,9 g (στην Χιλή )

Είχα βρει την επιτάχυνση πριν δύο χρόνια αλλά είχα κάνει ένα μεγάλο λάθος Θεώρησα ως πλάτος ταλάντωσης την ακτίνα του κύκλου της περιστροφής του μηχανισμού μετάδοσης γιατί είχα επηρεαστεί από το εκκρεμές που από την θέση ισορροπίας που έχει απομακρύνεται πότε αριστερά και πότε δεξιά και σε αυτή την περίπτωση το πλάτος ταλάντωσης είναι η απομάκρυνση δηλαδή η μισή απόσταση. Στην δική μου περίπτωση όμως τελικά είχα παλινδρομική κίνηση και το μάκρος απομάκρυνσης ήταν 22 εκατοστά και όχι 11 που έκανα τους υπολογισμούς μου εγώ. Το αποτέλεσμα ήταν να κάνω λάθος πριν και το νέο σωστό πλάτος μου διπλασίασε την φυσική επιτάχυνση που εγώ λανθασμένα είχα βρει ότι ήταν 1,77 ενώ ήταν η διπλάσια. 3,54 g

Για να δουλέψει σωστά η πειραματική κλίμακα χρειάζεται να είναι σε κλίμακα όλα τα χαρακτηριστικά ενός μοντέλου με την φυσική κατασκευή, όπως η δυναμική και ελαστική απόκριση και των δύο. Τότε ναι θα δούλευε Αυτό όμως είναι αδύνατον να το πετύχεις ακρυβός σε ένα μοντέλο Η αλήθεια πάντως είναι κάπου στην μέση. Εγώ προσπάθησα να κάνω το μοντέλο να μοιάζει με το φυσικό ως προς την μικρικλίμακα των υλικών και της αντοχής. ( Δεν ξέρω κατά πόσο το πέτυχα αυτό ) Η αλήθεια είναι ότι η φυσική επιτάχυνση του μοντέλου είναι σίγουρα 3,54 g και που αυτή η επιτάχυνση ξεπερνά κατά πολύ την επιτάχυνση του μεγαλύτερου σεισμού που έγινε ποτέ στον κόσμο. Η επιτάχυνση σε μικροκλίμακα δεν είναι 25g Αλλά είναι πολύ πιο πάνω από 3,54 g Όταν μιλάμε για επιταχυνσεις αυτής της τάξης δεν μιλάμε για κρακ αλλά για ακροβατικά πολεμικών αεροσκαφών δηλαδή για απογείωση της κατασκευής. Αυτό και μόνο για να είμαι μετριοπαθής έπρεπε να σας είχε τουλάχιστον προβληματίσει γιατί τα δικά σας μοντέλα θα είχαν πετάξει πάνω από την σεισμική βάση.


Το πλήρες άρθρο για την λανθασμένη επιτάχυνση που είχα βρει δύο χρόνια πριν είναι κάτω κάτω εκεί που λέει ( Το πλήρες άρθρο ΕΔΩ ) http://www.metalkat.gr/index.php?option ... e&id=828:2

Παραδοχή και τεκμηρίωση
1) Αν έχουμε μια μπάλα και την κλωτσήσουμε θα βάλουμε γκολ. Ξέρουμε ότι η μπάλα είναι ένα ελαφρύ αντικείμενο για κλωστιές.
Αν η μπάλα είναι από χάλυβα όπως αυτές που έχουν στην φυλακή και την κλωτσήσουμε θα σπάσουμε το πόδι μας.
Συμπέρασμα. Η αδράνεια έχει σχέση με την πυκνότητα της μάζας και την δύναμη που εξασκούμε επάνω της.
Πάμε πάρα κάτω.
2) Αν την μπάλα την βιδώσουμε στο έδαφος και την κλωτσήσουμε πάλη θα σπάσουμε το πόδι μας είτε είναι ελαφριά είτε είναι βαριά.
Εδώ βλέπουμε ότι αν την μπάλα την βιδώσουμε με μια πιο μεγάλη μπάλα όπως είναι ο πλανήτης γη μεγαλώνει η αντίδρασή της σε μια κλωτσιά.
Τι είναι η κλωτσιά? Είναι μία πλάγια εξωτερική δύναμη. Τι είναι η μπάλα? = ένα τόπι για κλωτσιές.
Τι είναι ο σεισμός? Είναι μία πλάγια εξωτερική δύναμη. Τι είναι οι κατασκευές που σχεδιάζουν σήμερα οι μηχανικοί χωρίς να τις βιδώσουν στο έδαφος? ...Για κλωτσιές.
Τι είναι η δική μου κατασκευή που την βιδώνο στο έδαφος? ... Πραγματικό σπίτι που αντιστέκεται στον σεισμό.

Το πείραμα https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q δεν είχε απλά μια αρμονική ταλάντωση κατά άξονα ( Χ ) με φυσική επιτάχυνση 3,54 g αλλά είχε μια εξαναγκασμένη ταλάντωση πάνω σε μια ημιτονοειδή καμπύλη. Αυτό το είδος παλινδρόμησης προσομοιώνει καλύτερα τον σεισμό διότι ο σεισμός είναι κυματικό φαινόμενο με κυκλική διάδοση με μορφή ημιτονοειδούς καμπύλης. Οπότε υπάρχει και μετατόπιση ( Υ ) η οποία δεν έχει μετρηθεί. Υπάρχουν και κρουστικές αναπηδήσεις 5 cm.
Για να μετρήσεις την δυναμική της κατασκευής μετράς με επιταχυνσιόμετρο την μετατόπιση της σεισμικής βάσης και με άλλο επιταχυνσιόμετρο την μετατόπιση της οροφής για να δεις τις παραμορφώσεις. Η μέθοδος που χρησιμοποιώ για να αυξήσω την δυναμική των κατασκευών με τον κατάλληλο σχεδιασμό μηδενίζει την διαφορά μετατόπισης οροφής και βάσης 100% Αυτό είναι επανάσταση στις κατασκευές. Με 3,54 g επιτάχυνση φυσικού σεισμού εκτελώντας διαδρομή ημιτονοειδούς καμπύλης που αυξάνει δραματικά την ροπή ανατροπής και με κρουστικές αναπηδήσεις το να διατηρεί η οροφή και η βάση την ίδια μετατόπιση με ουδεμία αστοχία δεν έχει επιτευχθεί ποτέ ξανά στον κόσμο.

Τα τελευταία 15 χρόνια έχει συγκεντρωθεί σημαντική πειραματική και θεωρητική βιβλιογραφία για τα rocking shear walls. Η πατέντα μου ταιριάζει γάντι με αυτήν τη νέα αντισεισμική τεχνολογία. Η φιλοσοφία της βέβαια είναι άκρως αντίθετη με τη δική μου (το uplift είναι επιδιωκόμενο για τη μείωση των σεισμικών δυνάμεων) αλλά τεχνικά συμπίπτει. Υπάρχει η επιστημονική τεκμηρίωση και είναι πολλά υποσχόμενη μέθοδος.
Απάντηση.
Μα το έχω κάνει αυτό πριν από αυτούς και καλύτερα από αυτούς. Σε αυτό το δικό μου βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=IO6MxxH0lMU είναι ξεκάθαρα αυτά που κάνουν αυτοί ότι τα κάνω και εγώ καλύτερα από αυτούς.

Παράθεση:

---

Όσο πιο μονολιθικη ειναι η σύνδεση με το έδαφος τοσο πιο ακέραια μεταφέρεται η σεισμική διέγερση στην ανωδομη.

---

Απάντηση. Αν δεν υπάρχει οριζόντια σεισμική μόνωση και τα πέδιλα της βάσης είναι μέσα στο έδαφος τα σεισμικά φορτία μεταφέρονται έτσι και αλλιώς στην ανωδομή.
Το θέμα είναι που την μεταφέρεις αυτήν την ενέργεια του σεισμού. Αυτοί που ξέρουν καράτε και σπάνε ξύλα και κεραμίδια ξέρουν πολύ καλά που πρέπει να κτυπήσουν το ξύλο για να σπάσει. Το κτυπούν εκεί που οδηγείτε τις δυνάμεις του σεισμού εσείς...κατακόρυφα στο κέντρο της δοκού. Για βάλε αυτό το ξύλο που σπάει ο καρατερίστας όρθιο να δούμε θα το σπάσει? Φυσικά δεν θα το σπάσει .... εκεί οδηγώ εγώ της δυνάμεις του σεισμού ... στο δώμα... πάνω στα τοιχώματα
Αν το τοίχωμα δεν έχει βάση και πεδιλοδοκό ( είναι ελεύθερο ) το μόνο που κάνει είναι να μεταφέρει τα φορτία στους κόμβους της ανωδομής δηλαδή δώρο άδωρο
Αν κατασκευάσουμε ένα τοίχωμα άκαμπτο όπως το υπόγειο τι θα γίνει?
Απάντηση ... Θα μεταβιβάσει περισσότερες ροπές στους κόμβους γιατί ο κορμός του άκαμπτου τοιχώματος δεν έχει την ελαστικότητα που είναι ένα μέσον αποθήκευσης ενέργειας με αποτέλεσμα όλη η ενέργεια του σεισμού να οδηγείτε πάνω στον ελαστικό κορμό της δοκού. Για να μην συμβεί αυτό μία είναι η λύση. Πάκτωση του άνω άκρου του τοιχώματος με το έδαφος.
Μέχρι σήμερα το έδαφος θεμελίωσης, όπως σχεδιάζεται εσείς δέχεται μόνο θλιπτικές εντάσεις. Με τον μηχανισμό μου δέχεται και της ανοδικές εντάσεις του εφελκυσμού. Είναι το μόνο εργαλείο στον κόσμο που το κάνει.

Ερώτηση Γιατί να βάλετε τον μηχανισμό πάκτωσης τον δικό μου και να μην βάλεται έναν πάσσαλο τριβής ή εχμής να κάνει την ίδια δουλειά?
Απάντηση
Τους πασσάλους τους χρησιμοποιούν για την βελτίωση των χαλαρών εδαφών ώστε να δέχονται θλιπτικές εντάσεις της ανωδομής. Αν ενώσουν οπλισμό της κατασκευής με τον πάσσαλο αυτό είναι παράνομο. Αν απλά η θεμελίωση πατάει πάνω στους πασσάλους κανένα πρόβλημα.
Ερώτηση
Ε...ναι .. αλλά ο οπλισμός των υποστυλωμάτων αναγκαστικά αγκυρώνεται στον κεφαλόδεσμο των πασσάλων.
Απάντηση
δεν είναι το ίδιο αυτό.
1) Αν ο τένοντας περνά ελεύθερος μέσα από το τοίχωμα και πάει στο δώμα και πακτωθεί εκεί τότε καταπονούμε το σκυρόδεμα του υποστυλώματος μόνο με θλιπτικές εντάσεις στις οποίες αντέχει 12 φορές πιο πολύ από ότι στον εφελκυσμό. Με την συνάφεια στην πάκτωση της βάσης δεν αντέχει τόσο καλά
2) Σταματάς τον συντονισμό.
3) Σταματάς την ροπή ανατροπής πιο αποτελεσματικά όταν η δύναμη είναι στο δώμα και προέρχεται από το έδαφος.
4) Σταματά τον λυγισμό κάμψη πιο αποτελεσματικά γιατί ο τένοντας μεταφέρει τα φορτία και όλα τα άλλα φορτία που παραλαμβάνει στο δώμα σε μορφή θλίψης και μέσα στο έδαφος τα άλλα μισά σε μορφή εφελκυσμού.
5) Πρώτη φορά το έδαφος παραλαμβάνει και εφελκυστικές εντάσεις. Αυτό σημαίνει ότι αφαιρεί τις μισές εντάσεις από τον φέροντα οργανισμό από τις σεισμικές φορτίσεις και τις άλλες μισές τις μεταφέρει στην περιοχή του δώματος ώστε το σκυρόδεμα να καταπονείται με θλίψη και όχι με ακτινωτές τέμνουσες λόγο της συνάφειας.
6) Σταματά το uplift του υποστυλώματος που παραμορφώνει τους κόμβους.
Αυτό το άρθρο που έγραψα πριν λίγες μέρες εδώ μέσα για την συνάφεια τα λέει αυτά.
Μετά από αυτά και πολλά άλλα πες μου γιατί να βάλω πάσσαλο και να μην βάλω έναν μηχανισμό ανώτερο από πάσσαλο για την παραλαβή των θλιπτικών εντάσεων στο έδαφος και να έχω και το όφελος όλων των πάρα πάνω καλών?

Παράθεση:

---

seismic έγραψε: Βλέπουμε έναν όγκο μιας οικοδομής που αποτελείτε από κολόνες δοκούς και πλάκες και νομίζουμε ( τουλάχιστον οι απλοί ανθρώποι που δεν γνωρίζουν στατική και δυναμική των κατασκευών ) ότι είναι κάτι πολύ γερό. Όταν εγώ αναφέρω την ροπή ανατροπής οι ποιό πολλοί νομίζουν ότι αναφέρομαι σε ολόκληρη την κατασκευή ότι θα ανατραπεί. Εν σχέση με το πλάτος βάθος και το ύψος της κατασκευής στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό είναι αδύνατον με ένα συνηθισμένο σεισμό. Θα ήμουν χαζός αν εννοούσα ροπή ανατροπής της κατασκευής.

---

Μηχανικός έγραψε: https://www.phorum.gr/viewtopic.php?...94369#p7794369

seismic
Πάρα πολύ ωραία παρατήρηση και πολύ σωστή. Ας εξετάσουμε τι προηγείται αλλά για να είμαστε απόλυτα σωστοί πρέπει να εξετάσουμε και τον λόγο που προκαλεί κάθε μία αστοχία είτε πρωτεύουσα είτε δευτερεύουσα και αν η μέθοδο που ακολουθείτε έχει την δυνατότητα να αποτρέψει αυτές τις πρωτεύουσες και δευτερεύουσες αστοχίες.
1) Μίλησες για μια αρχική κάμψη πάνω στους κορμούς των δοκών και των υποστυλωμάτων.
2) Μίλησες για μια σεισμική απόσβεση η οποία συμβαίνει ταυτόχρονα με την κάμψη των δοκών και των υποστυλωμάτων που βασικά αυτή η απόσβεση είναι αποθήκευση σεισμικής ενέργειας πάνω στον κορμό των φερόντων στοιχείων η οποία αποδίδεται πίσω όταν η κατασκευή αλλάξει κατεύθυνση μετατόπισης. Όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης. Όταν η προσφορά ενέργειας μεγαλώσει και άλλο αυξάνει και η μετατόπιση και η ελαστικότητα που δημιουργεί την κάμψη των κορμών χάνεται και περνάει σε ανελαστική μετατόπιση δηλαδή αρχίζουν οι ρωγμές στα άκρα των δοκών. Αυτό λέγεται πλαστιμότητα και οι ρωγμές αυτές που είναι σχεδιασμένες να συμβούν στα άκρα των δοκών λέγονται πλαστικές περιοχές ή μηχανισμοί απόσβεσης σεισμικής ενέργειας. Αυτές οι ρωγμές πραγματικά βοηθούν πάρα πολύ στην αντοχή της κατασκευής και αποτρέπουν σε μεγάλο βαθμό την κατάρρευση της κατασκευής διότι επιτρέπουν την απελευθέρωση μεγάλης σεισμικής ενέργειας. Σε αυτό το βίντεο πείραμα που έκανα φαίνονται αυτές οι ρωγμές να δημιουργούνται σιγά σιγά και φαίνεται και η αποτελεσματικότητα που έχουν στο να μην καταρρεύσει τελείως η κατασκευή.
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
3) Όταν η κατασκευή περάσει στην ανελαστική περιοχή ταλάντωσης και δημιουργηθούν οι πλαστικές αρθρώσεις τότε αρχίζει αυτό το uplift της θεμελίωσης το οποίο και αυτό απελευθερώνει μεγάλη ενέργεια και είναι καλώ για να μην καταρρεύσει η κατασκευή και έχουμε και θανάτους ανθρώπων. Αν η μετατόπιση είναι πολύ μεγάλη για μεγάλο χρονικό διάστημα και περάσουμε το σ.θρ σε πολλές περιοχές της δομής η δομή θα καταρρεύσει. Και έρχομαι εγώ και πάω να σταματήσω αυτό το uplift της θεμελίωσης το οποίο είναι στο κάτω κάτω και καλό να υπάρχει. Γιατί να επιμένω αν είναι έτσι τα πράγματα που έτσι γίνονται με την μέθοδο σχεδιασμού που χρησιμοποιείτε? ....
Κατά την περιγραφή της μεθόδου που χρησιμοποιείτε διαπίστωσα μία συγκεκριμένη διαδικασία αστοχίας με αμυντικούς μηχανισμούς απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας πριν την κατάρρευση. Αυτό σημαίνει
Κάτι σας λείπει και δεν μπορείτε να παραλάβετε δυναμικά τις μεγάλες φορτίσεις του σεισμού οπότε λόγο αυτής της αδυναμίας κατασκευάσατε μηχανισμούς απορρόφησης της σεισμικής ενέργειας. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι δύο. α) η ελαστικότητα β) η πλαστιμότητα
Η ελαστικότητα και η πλαστιμότητα είναι μηχανισμοί απορρόφησης ενέργειας αλλά είναι και αιτίες παραμόρφωσης που δημιουργούν ρωγμές και επισκευές Έχουν και μία συγκεκριμένη αντοχή δηλαδή δεν είναι αλώβητες.
α) Τι δημιουργεί την αρχική κάμψη των κορμών? = η ελαστικότητα των κορμών των φερόντων στοιχείων
β)Τι δημιουργεί τις ανελαστικές μετατοπίσεις? = η ελαστικότητα των κορμών + η μεγάλη σεισμική ενέργεια
γ) Τι δημιουργεί το uplift της θεμελίωσης ? = Η ανελαστική μετατόπιση λόγο πλαστιμότητας και η ροπή ανατροπής του υποστυλώματος.
Ερώτηση
Δεν θα ήταν καλύτερα όταν είχατε έναν μηχανισμό ο οποίος θα σας βοηθούσε να παραλάβετε δυναμικά τις φορτίσεις του σεισμού και να τις επιστρέψετε στο έδαφος χωρίς να δημιουργείται καμία παραμόρφωση ελαστική, πλαστική, ή από uplift πάνω στους κορμούς των φερόντων στοιχείων σε οποιαδήποτε ένταση και διάρκεια ενός μεγάλου σεισμού?
Φυσικά και θα ήταν καλύτερο διότι ούτε επισκευές θα είχαμε μετά από ένα σεισμό, ούτε θα πέρναγε ποτέ η κατασκευή το σ.θρ.
Αυτό το κάτι που σας λείπει για να παραλάβετε δυναμικά τις φορτίσεις του σεισμού είναι μία εξωτερική δύναμη η οποία πρέπει να μεταφερθεί στο κατάλληλο σημείο της κατασκευής ( με έναν μηχανισμό ) το οποίο θα έχει την δυνατότητα να σταματήσει την γενική παραμόρφωση προερχόμενη από την 1) ελαστικότητα 2) το uplift της θεμελίωσης 3) την υποχώρηση του εδάφους θεμελίωσης 4) τον συντονισμό που αυξάνει την προσφορά ενέργειας πάνω στο σώμα του φέροντα και τον περνάει εύκολα στην περιοχή της πλήρους κατάρρευσης. Αυτόν τον μηχανισμό και την μέθοδο σχεδιασμού σας προσφέρω και δεν την θέλετε.
Αν θέλετε μπορούμε να συζητήσομε πως σταματώ αυτές τις 4 αιτίες αστοχίας δηλαδή πως εκτρέπω την διαδρομή των δυνάμεων σε άλλες ισχυρές περιοχές τις δομής και τελικά τις οδηγώ πίσω στο έδαφος και όχι πάνω στον φέροντα οργανισμό που τις οδηγείτε εσείς με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αυτές οι τέσσερις καταστροφικές αιτίες.

Λάθη του αντισεισμικού σχεδιασμού.
1) Θλίψη ονομάζεται η εντατική κατάσταση κατά την οποία σε ένα σώμα ασκούνται δυνάμεις αντίθετης φοράς που τείνουν να συναντηθούν και κατ αυτόν τον τρόπο το συμπιέσουν. Η θλίψη είναι μία από τις δύο μονοαξονικές εντατικές καταστάσεις ενός παραμορφώσιμου στερεού σώματος. Η άλλη μονοαξονική εντατική κατάσταση είναι ο εφελκυσμός. Εφελκυσμός ονομάζεται η εντατική κατάσταση κατά την οποία σε ένα σώμα ασκούνται δυνάμεις αντίθετης φοράς που τείνουν να απομακρυνθούν Το σκυρόδεμα αντέχει στην θλίψη 12 φορές περισσότερο από ότι αντέχει σε εφελκυσμό. Ο χάλυβας αντέχει τον εφελκυσμό. Σε ένα φέρον δομικό στοιχείο λόγο στατικών και σεισμικών φορτίων η διατομή του δέχεται αυτές τις δύο εντάσεις.
Για τον λόγο αυτό και τοποθετούν οπλισμό χάλυβα στα φέροντα δομικά στοιχεία. Σε έναν σεισμό η ροπή ανατροπής η αδρανειακές εντάσεις αλλά και η ελαστικότητα του κορμού ενός δομικού στοιχείου δημιουργούν εφελκυστικές και θλιπτικές εντάσεις εναλλάξ στα δύο άκρα της διατομής τους. Οι Θλιπτικές εντάσεις δημιουργούνται από παραμορφώσεις του σεισμού και από το βάρος της κατασκευής. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εφελκυστικές εντάσεις. Ως σήμερα με την μέθοδο σχεδιασμού που ακολουθούμε το έδαφος δέχεται από το υποστύλωμα μόνο θλιπτικές εντάσεις τις οποίες αναλαμβάνει ισομερώς όταν είναι σε κατάσταση ηρεμίας, και μονόπλευρα εναλλάξ όταν γίνεται σεισμός. Οι εφελκυστικές εντάσεις που δημιουργεί το λίκνισμα της κατασκευής σήμερα τις κατευθύνουν πάνω στην κατασκευή δημιουργώντας καθ αυτόν τον τρόπο άλλες εντατικές μορφές όπως ροπές και τέμνουσες καταπονώντας τον φέροντα οργανισμό.
Μεγάλο λάθος κύριοι στατικοί. Εγώ με την μέθοδο που ακολουθώ τις εφελκυστικές εντάσεις του σεισμού τις παραδίνω να τις αναλάβει εξολοκλήρου το έδαφος όπως αναλαμβάνει και τις θλιπτικές εντάσεις. Η μέθοδο που ακολουθείτε γκρεμίζει την κατασκευή όχι ο σεισμός. Η μέθοδος που ακολουθώ επιστρέφει στο έδαφος τις εντάσεις που αυτό δημιούργησε. Ο κορμός του τοιχώματος δέχεται μόνο θλιπτικές εντάσεις που αντέχει...την μία στο άνω άκρο του και την άλλη στο κάτω αντικριστό άκρο του.
2) Λάθος. Η μέθοδος συνεργασίας σκυροδέματος χάλυβα εφαρμόζετε σήμερα με τον μηχανισμό της συνάφειας ο οποίος καταπονεί το σκυρόδεμα με τέμνουσες του δεν έχει ιδιαίτερη αντοχή σε αυτό το είδος των εντάσεων. Η μηχανισμός της συνάφειας προσδίδει και μία μεγαλύτερη ελαστικότητα στο υποστύλωμα από ότι ένα προεντεταμένο υποστύλωμα.
Η διαφορές που παρουσιάζει η προένταση και ο μηχανισμός της συνάφειας με την δική μου μέθοδο είναι οι εξής.
α) Η Συνάφεια επιφέρει στο σκυρόδεμα αξονικές καταπονήσεις που δεν είναι ικανό να παραλάβει Η μέθοδος που ακολουθώ επιφέρει μόνο θλιπτική καταπόνηση που έχει τις προδιαγραφές να παραλάβει το σκυρόδεμα.
β) Η μέθοδος που ακολουθώ δεν επιφέρει καμία εφελκυστική καταπόνηση πάνω στο υποστύλωμα. γ) Η μέθοδος που ακολουθώ παραλαμβάνει τις κάμψεις του κορμού και τις μεταφέρει τις μισές στο δώμα υπό μορφή θλίψης και τις άλλες μισές μέσα στο έδαφος. δ)) Η μέθοδος που ακολουθώ δεν επιτρέπει την παραμόρφωση του κόμβου. 4) Η μέθοδος που ακολουθώ αυξάνει κατά 37% την αντοχή που υποστυλώματος ως προς την τέμνουσα βάσης. ε) Η μέθοδος που ακολουθώ αυξάνει την ικανότητα του εδάφους να δέχεται φορτία. ζ) Την κατακόρυφη θλιπτική καταπόνηση που δέχεται αμφίπλευρα το τοίχωμα με την μέθοδο που ακολουθώ την παραλαμβάνει χωρίς πρόβλημα διότι η κατακόρυφη τομή του είναι πολύ πιο ισχυρή από την οριζόντια τομή του που στέλνεται εσείς τις φορτίσεις του σεισμού.
η) Η μέθοδος της συνάφειας ή της προέντασης που εφαρμόζεται σήμερα δρα στα δύο άκρα του τοιχώματος και μοιραία οδηγούν την φόρτιση του σεισμού πάνω στην κατασκευή. Η μέθοδος που ακολουθώ επιστρέφει τις φορτίσεις του σεισμού στην γη. Ακόμα και με τα εφέδρανα που είναι καλά αλλά ακριβά εγώ τα έκανα καλύτερα.
Τους έβαλα κεντρικό πυρήνα ( κατακόρυφη σεισμική απόσβεση σε όλες τις πλάκες ) σαν τις παγόδες αλλά προτεταμένο με το έδαφος, σεισμικούς αρμούς απόσβεσης που μεγαλώνουν καθ ύψος για να έχει φυσική ταλάντωση και να μην μεταφέρει τις φορτίσεις στα κατώτερα διαφράγματα των πλακών από τις ανώτερες κρούσεις με το φρεάτιο ώστε να παραλαμβάνει την κρούση ομαλά καθ όλο το ύψος. Ακόμα έβαλα σεισμική μόνωση και στο δώμα για ομαλή παραλαβή της ροπής ανατροπής. Δες https://www.youtube.com/watch?v=IO6MxxH0lMU&t=13s Σεισμική μόνωση σε οριζόντιο κατακόρυφο και ανώτατο επίπεδο. https://www.phorum.gr/images/smilies/003.gif Αυτή η μέθοδο ξεχωρίζει τα άκαμπτα και ελαστικά υποστυλώματα για να παραλαμβάνει το κάθε ένα τις φορτίσεις που του αναλογούν. Ιδανική μέθοδος για ουρανοξύστες με περιφερειακή θέα, για μουσεία με ευπαθή αντικείμενα και για πυρηνικούς σταθμούς ενέργειας. Ξεχωρίζει πια υποστυλώματα θα πάρουν τα στατικά και πια τα σεισμικά φορτία, ώστε το προτεταμένο φρεάτιο να έχει ελάχιστα δικά του στατικά φορτία και ο ελαστικός φέροντας καμία επιβάρυνση φορτίων προέντασης. Ελέγχει την διαφορά φάσης των πλακών, Σταματά τον συντονισμό. Αλεξίσεισμο; :)

Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει· όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει. Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό. Εφευρέτης είναι αυτός που ξέρει γιατί το έψαξε το βρήκε και έλυσε το υπάρχον πρόβλημα Οπότε πρέπει να ξέρει να απαντά στα πάντα γύρω από την εφεύρεσή του και τα προβλήματα που λύνει.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Κάτσε ρε συ...κάτι δεν πάει καλά στην προσομοίωση. Αν έχεις βάλει εφέδρανα στις κολώνες το κτίριο δεν θα πρέπει να ταλαντώνεται έτσι. Αυτό το ρόλο παίζει η σεισμική μόνωση. Να αποκόπτει τη σεισμική διέγερση προς την ανωδομή.

---

Δεν είναι προσομίωση σεισμού. Ένα σχεδιαστικό AutoCAD είναι. Δεν είχε την δυνατότητα πραγματικού σεισμού Είναι ένας εικονικός σεισμός του προγράμματος. https://www.youtube.com/watch?v=IO6MxxH0lMU&t=13s

Παράθεση:

---

Μηχανικός....Στην προσομοίωσή σου οι κολώνες είναι απλές αρθρώσεις κάτω (δεν αγκυρώνεται ο οπλισμός; https://www.phorum.gr/images/smilies/017.gif ) χωρίς ικανότητα παραλαβής ροπής και ταλαντώνονται ελεύθερα και ομοιόμορφα σε όλο το ύψος τους.

---

Σωστά έτσι είναι.

Παράθεση:

---

Μηχανικός.. Πως αποσβένεται η ταλάντωση; Με την κρούση πάνω στο ελαστομερές υλικό στους αρμούς με τον πυρήνα; Είναι σωστό τεχνικά αυτό;

---

Για να δούμε αν είναι τεχνικά σωστό. Η οριζόντια σεισμική μόνωση είναι γνωστή τι κάνει. .. αποκόπτει μερικός τη σεισμική διέγερση προς την ανωδομή. Η σεισμική ενέργεια που περνά στον ελαστικό φορέα τον κάνει να λικνίζετε μερικός. Το άκαμπτο προτεταμένο με το έδαφος φρεάτιο είναι εκεί για τον εξής σκοπό 1) Αφήνει μεν τον ελαστικό φέροντα να λικνίζεται μέσα στην ελαστική περιοχή και καθ αυτόν τον τρόπο να απορροφά μέρος της ενέργειας που σεισμού πάνω στο ελαστικό σώμα του και αν υπάρξει περίσσια ενέργεια και πάει να περάσει σε ανελαστική μετατόπιση τότε το φρεάτιο τον σταματά ελαστικά. Αν το ελαστικό είναι από αυτά που απορροφούν ενέργεια τότε ναι γίνεται και απόσβεση στην κρούση.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Το μυστικό στις παγόδες είναι η διαφορετική κατεύθυνση της μετατόπισης των πλακών κάθε ορόφου. Με αυτόν το τρόπο ελαχιστοποιείται η τέμνουσα και ροπή βάσης. Οι κολώνες σου ταλαντώνονται "μονοκόμματα".

---

Εγώ το κάνω για άλλο λόγο. Εγώ πιστεύω ότι όταν υπάρχει διαφορά φάσης στις καθ ύψος πλάκες έξω από την ελαστική περιοχή μετατόπισης τότε έχουμε αύξηση των ροπών στους κόμβους. Είναι σαν να συγκρούονται δύο αυτοκίνητα μετωπικά Δηλαδή διπλασιάζονται τα φορτία. Εγώ πιστεύω ότι οι παγόδες δεν παθαίνουν μεγάλες ζημιές γιατί λικνίζονται μεν αλλά διατηρούν την κατακόρυφο πάνω στον ίδιο άξονα και από την άλλη ο κορμός σταματά την τέμνουσα βάσης μέσω των διαφραγμάτων τα οποία σταματούν την μεγάλη μετατόπιση.

Παράθεση:

---

Μηχανικός... Όλη η "δουλειά" επαφίεται στους αποσβεστήρες.

---

Όχι μόνο στους αποσβεστήρες. Επαφίεται και στο φρεάτιο ( κορμό ) το οποίο είναι εκεί ως ρυθμιστής του πλάτους της ταλάντωσης κάθε μιας πλάκας ξεχωριστά. Δηλαδή ελέγχει πάντα τον ελαστικό φέροντα να λικνίζεται μέσα στην ελαστική περιοχή μετατόπισης και δεν τον αφήνει να περάσει σε ανελαστικές περιοχές μετατόπισης ελέγχοντας καθ αυτόν τον τρόπο τον συντονισμό.
Σε ασύμμετρες κατασκευές για να παραλάβουμε τις στρεπτομεταφορικές παραμορφώσεις τοποθετούμε περισσότερους προτεταμένους πυρήνες ( διάφορων σχημάτων κάτοψης ) σε επιμέρους κατάλληλες θέσεις.