Σε τέτοιες στιγμές χρειάζεται πίστη στον εαυτό μας, αισιοδοξία και άγριο ψάξιμο και αναζήτηση της αλήθειας, γύρω από το επάγγελμα μας, αλλά και τη δομή της κοινωνίας μας. Τέτοιες στιγμές τα μεγάλα ανοίγματα κρίνονται απαγορευτικά
Εκτυπώσιμη Έκδοση
Σε τέτοιες στιγμές χρειάζεται πίστη στον εαυτό μας, αισιοδοξία και άγριο ψάξιμο και αναζήτηση της αλήθειας, γύρω από το επάγγελμα μας, αλλά και τη δομή της κοινωνίας μας. Τέτοιες στιγμές τα μεγάλα ανοίγματα κρίνονται απαγορευτικά
Απόλυτα σωστό......
Αλλά μιας και η Φίλη μας ανάφερε τον παράγοντα έξοδα, δεν θα ήταν ντροπή αυτά να καλυφθούν απο μια εποχιακή προσωρινή εργασία. Όπως 2 φίλοι μου για παράδειγμα μιας και τους απέλυσαν απο τα γραφεία που δούλευαν, εργάζονται προσωρινά σε Delivery.
ντροπή δεν είναι τίποτα εγώ δυστυχώς δεν οδηγώ μηχανή
Ούτε κι εγώ θεωρώ πως υπάρχει ντροπή στο θέμα δουλειά. Και σαν φοιτήτρια δουλεψα σε μπιραρία και τώρα για επιπλέον εισοδημα αναλαμβάνω εργασίες φοιτητών και κάνω μαθήματα σχεδίου. Αλλά αυτός είναι άλλος ένας παραγοντας αγχους αφού όλοι μου τα αναθέτουν τελευταία στιγμή και καταλήγω να χάνω και τον ύπνο μου.. Είμαι ανίατη περίπτωση..
Είμαι μαζί και με τους τρείς σας!
Συνήθως το πρόβλημα του ελεύθερου επαγγελματία , είναι ότι η πήζει στην δουλειά η κάθεται .
Αυτό του δημιουργεί άγχος .
Λύσεις ?
Πρώτα από όλα διατήρηση των παλαιών φίλων και προσθήκη νέων .
Βόλτες - καφές - διάβασμα - ταξίδια μικρά και ει δυνατόν και μεγάλα .
Γήπεδο , θέατρο , κινηματογράφος .
Χαρτί - τάβλι - σκάκι .
Χόμπυ , κήπος , μηχανή , σκάφος
Νομίζω ότι από αυτά θα βοηθήσει
Όλα χρειάζονται, με μέτρο όμως. Τι εννοώ:
Ήμουν 2 μήνες άνεργος. Απραξία και όχι πολλά πράγματα (πέραν του μεταπτυχιακού). Βαριόμουν, είχα νεύρα, πολύ κακή διάθεση και φυσικά άγχος για το μέλλον ("αρνητικό άγχος").
Ξαφνικά, το άλλο άκρο: Μια δουλειά που πρέπει να αφιερώνω 10+ ώρες καθημερινά (+Σάββατα), σε συνδυασμό με το γράψιμο του thesis με έχουν ξετινάξει. Ύπνος 4-5 ώρες την μέρα, 3 καφέδες και...τρέχουμε (εξΆ ου και η απουσία μου τελευταία από το φόρουμ)... Για μένα ήταν μια γερή κλωτσιά που χρειαζόμουν για να ξεκολλήσω, κοινώς το άγχος τώρα λειτουργεί "θετικά" θα έλεγα.
Τι με ηρεμεί: Να αφήνω την δουλειά στον χώρο που εργάζομαι. Μουσική ακούω όπου μπορώ, κανένα ποτάκι όσο να 'ναι καλμάρει τις διαθέσεις και φυσικά, το μεγάλο μου αγχολυτικό: κιθάρα: όταν υπάρχει χρόνος, δυο πενιές όσο να 'ναι βοηθάνε. Ξεχνιέμαι, είμαι αλλού και για όση ώρα παίζω σβήνονται όλα (ένα ποτάκι πάντα βοηθάει στην διάρκεια του παιξίματος). Αυτά τα λίγα... :D
Αυτό το "πέρασμα" από την κατάσταση αδράνειας, όπου δεν έχεις δουλειά και κάθεσαι άπειρες ώρες να κοιτάζεις το ταβάνι μέσα στο άγχος και στην απελπισία....στην κατάσταση όπου τρέχεις σαν τον Βέγγο και δεν φτάνεις...ειλικρινά μπορεί να με οδηγήσει στην παράνοια!!! Όταν τρέχω και λέω ότι νιώθω και μια κούραση, με λένε αχάριστη αφού έχοντας πλέον δουλειά..πρέπει να είμαι ευγνώμων. Όταν δεν έχω δουλειά και είμαι "πεσμένη" λόγω άγχους, με λένε γκρινιάρα και ανυπόμονη... Συμπέρασμα: πρέπει να αλλάξω φίλους για να μην τα ακούω κι από πάνω!!!
Με το διάβασμα βιβλίων πάντως ειλικρινά έχω "βρει την υγειά μου" στο θέμα άγχος..
Έτσι ακρβώς είναι annik. Αυτό που διαπιστώνω δυστυχώς είναι ότι ή θα πνίγεσαι ή θα ξύνεσαι.
Δυστυχώς δεν υπάρχει μέση λύση, τουλάχιστον στο ελεύθερο επάγγελμα.
Την υγειά μας να έχουμε και από κει και πέρα όλα θα γίνουν. Έ, και όσο να 'ναι λίγη γκρίνια οι φίλοι μας θα την ακούσουν.
Είναι και αυτή μέσα στο πρόγραμμα... :D
Το άγχος της πρώτης δουλειάς πως αντιμετωπίζεται; Ρίχνοντας τον εαυτό σου στη δουλειά
Το άγχος της μη εύρεσης εργασίας; Αυτό δεν ξέρω πάντως αυτό που θα κάνω είναι ότι θα βγάλω ότι μπορώ να βγάλω από πλευράς αδειών και μετά πολύ ψάξιμο.
Από ότι βλέπω...από όλους τους συναδέλφους εντός κι εκτός φόρουμ, η περίοδος είναι δύσκολη...οπότε ας εξοπλιστούμε με υπομονή...και ότι άλλο χρειάζεται για την αντιμετώπιση του άγχους...και φυσικά οι φίλοι (και όχι "φίλοι") είναι οι καλύτεροι ψυχοθεραπευτές - έτσι κι αλλιώς..όλοι γκρινιάζουμε που και που...!!! :)
Ελπίζω πάντως σε καλύτερες μέρες για όλους μας!
Προμηνύεται τίποτα καλό??? Αυτό θα ήταν το καλύτερο αγχολυτικό...
Όσο για το ή θα πνίγεσαι ή θα ξύνεσαι είναι απίστευτο αλλά είναι 100% αληθές!
Να και κάποιος που επιτέλους με αναγνωρίζει. Πρέπει να έκανε τέλεια δουλειά ο rigid_jointΠαράθεση:
όπως επίσης και οι βιογραφίες σημαντικών ανθρώπων..
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Annik
Εγώ λοιπόν δεν είχα άγχος ποτέ. Ούτε στις πανελλήνιες, ούτε στις εξεταστικές, ούτε στην αρχή της δουλειάς μου.
'Ομως απέκτησα. Και δεν φταίει το επάγγελμά μου γι αυτό. Όταν πιστεύεις ότι κάτι το κάνεις καλά τότε δεν σου δημιουργεί άγχος.
Όμως το κράτος με έχει κάνει να μην νιώθω το στομάχι μου. Όταν σε μία βραδιά τα αλλάζει όλα στα Δημ έργα που ασχολούμουν και αναγκάζομαι να αλλάξω πορεία.
Όταν μου χρωστάει χρήματα έξι χρόνια αλλά από την άλλη με φορολογεί έξτρα κάθε χρόνο και τα ζητάει τώρα. Όταν αναγκάζομαι να πληρώνω το ΦΠΑ για χρήματα που δεν έχω εισπράξει. Και παίρνω δάνειο γι αυτό. Και ενώ στην αρχή έβγαζα την δόση του από τα άλλα, περιμένοντας να πληρωθώ από το δημόσιο, έρχεται και η κρίση στην οικοδομή και όχι μόνο και λιγοστεύουν και τα άλλα και πλέον δεν βγαίνει η δόση. Και περιμένεις να πληρωθείς από το δημόσιο κάνοντας αγωγή για να πάρεις σειρά και αυτό ζητάει αναβολή και σε πάει ένα χρόνο πίσω. και θα πάει και μισό χρόνο ακόμα πίσω για να βγεί η απόφαση. Και εν τω μεταξύ η τράπεζα ζητάει. Και δεν ζητάει μόνο από εμένα αλλά και από αυτούς που συνεργάζομαι. Οι οποίοι σταμάτησαν να με πληρώνουν και αυτοί.
Είναι δυνατόν να μην έχεις άγχος?
Πως το αντιμετωπίζω? έγραψα εδώ και μου μειώθηκε. Γιατί ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που καταλαβαίνουν.
Χαχα!! Pappos πολύ καλό!!
Τελικά και το φόρουμ βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους...λίγο γέλιο (με την καλή έννοια) πάντα κάνει καλό!!
Ε ναι, το γέλιο είναι το καλύτερο για την αντιμετώπιση του άγχους και όχι μόνο :)
Μάλλον με την κατασκευή ασχολούνταν γιατί οι μελέτες άλλαξαν μάλλον προς το καλύτερο. Η κατασκευή πλέον όμως έχει γίνει ένα πεδίο που κυριαρχεί πραγματικά ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Το βιώνω καθημερινά στο πετσί μου. Βλέπω εκπτώσεις της τάξης του 50% για έργα που και το 40% είναι επικινδύνως μεγάλη έκπτωση από άτομα που ξέρω ότι έχουν την ευχέρεια να παίρνουν απευθείας αναθέσεις. Για να καταλάβετε τί εννοώ σκεφτείτε ότι έχουμε ένα έργο αξίας 20.000 ευρώ με το ΦΠΑ, Γ.Ε.&Ο.Ε. 18%, απρόβλεπτα 15%. Οι κρατήσεις του έργου είναι περίπου στο 5%, οι δημοσιεύσεις στα περίου 150 ευρώ και το ΙΚΑ περίπου 27%. Το λοιπόν το έργο αφορά σκυροδετήσεις με τιμή αρθρου σκυροδέματος της υπηρεσίας τα 113 ευρώ (με την αντλία) και χάλυβα στα 1,20 ευρώ το κιλό. Πείτε μου τώρα εσείς πώς γίνετε να "βγαίνει" αυτός που το χτύπησε στο 50%!!! Κάτι τέτοια βλέπω και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι!!!
Και για ποιό λόγο κατεβαίνει τότε στην προσφορά; Αποκλύει τους άλλους και μπαίνει μέσα; Του αρκεί να μπεί μέσα μόνο και μόνο για να αποκλίσει τους άλλους;
Τον εξηγώ αμέσως πριν. Βρίσκει τρόπο και παίρνει απευθείας ανάθεση στο ποσό που έχει μειώσει την αρχική τιμή του έργου...